موسیقی فجر ؛ جشنواره هنر و هنرمندان بدون چهره! جبارآذین | چهل و یک سال از انقلاب می گذرد و سی و پنجمین دوره جشنواره موسیقی فجردرحال برگزاری است، ولی همچنان موسیقی و اهالی آن درمیان هنرها و هنرمندان، مظلوم ترین اند. چرا که هنوز هم انواع و ابزار موسیقی و قشرهای مختلف هنرمندان این عرصه، بدون تکلیف اند و موسیقی در حصار محدودیت ها و ممنوعیت ها و سلیقه ها است.
گرچه بعضی خوانندگان رسمی و غیر رسمی،گاه این توفیق را می یابند که در برخی محافل وکنسرت هارخ نمایند و در تلویزیون لب بزنند، اما فراوان هستند، موسیقدان ها، نوازندگان و خوانندگانی که پشت پرده، نقاب و زیرزمین و گمنام هنرنمایی می کنند.از این فراوان تر وسایل موسیقی و نوازندگی است که محکم تر از همیشه برای دیده نشدن، اشباح گونه، پشت دیوار سلیقه ها و ممنوعیت ها ایستاده اند.
برگزاری جشنواره موسیقی فجر، اگر هیج ویژگی و امتیازی نداشته باشد، این امکان را داردکه طی چند روز، نوازندگان موسیقی و هنر آفرینی های آن ها و آلات موسیقی، گرچه کادو پیچ شده، می توانند دیده شوند و مردم با وسایل و ابزار موسیقی و اهالی این هنر بر روی صحنه رو در رو شوند.
سیاست کج دار و مریز تا کی؟
جالب اینکه، بسیاری از مدعوین و بهره بران از هنرنمایی موسیقیدان ها، نوازندگان و خوانندگان، از مدیران و مسوولان و دست اندرکاران امور هنری و موسیقی هستند، یعنی کسانی که بایدبرای تعیین تکلیف موسیقی و دیده شدن سیم ها و تخته های بی گناه، همراه نوازندگان آنها که در پستوها می نوازند، اقدام کنند،که نمی کنند! پرسش عمومی اینکه تا چه زمان هنرمندان موسیقی باید همچنان کج دار و مریز بنوازند و بخوانند و دیده نشوند و در عوض افتخار و امتیازآن نصیب از ما بهتران شود.
آیا با اجرای هنرمندان در موسیقی فجر و نمایش ابزار موسیقی در ایام دهه فجر، حادثه ای رخ می دهد و یا ارزش ها و آرمان ها و اعتقادها خدشه دارمی شود! طی سالهاثابت شده است که چنین اتفاقی نمی افتد و آب هم از آب تکان نمی خورد. با این وصف، چرا این دیده شدن بدون خطر چند روزه!در طول سال تداوم نمی یابد.
مسوولان از چه واهمه دارند، از آسیب دیدن ایمان مردم، یا ولنگاری اوضاع موسیقی. اگر اینگونه است، پس جایگاه ایمان عمیق مردم و تعهد هنرمندان موسیقی، قانون و نظارت شایسته مدیران و دست اندرکاران موسیقی چه می شود.
آیا بعد از چهاردهه، هنوز هم زمان تعیین تکلیف موسیقی و اهالی آن فرا نرسیده است. اهالی موسیقی تا کی باید مطیع سلیقه هاباشند و پیوسته هنرخود را اتو کشند و قیچی بزنند.به احترام دهه فجر بهترببینیم، بهتر بشنویم ودرست تر تصمیم بگیریم و تکلیف خود و جامعه و اهالی موسیقی را با موسیقی یکسره کنیم!