ممانعت از اجرای محمود شهریاری | ناگفته هایی از جشن ارمغان اردیبهشت

برای محمود شهریاری که یک دنیا معرفت است…

یک هفته از برگزاری جشن ارمغان اردیبهشت امسال ویژه هفتاد و نهمین سالگرد تولد رادیو درایران می گذرد. از هرسو پالسهای مثبت رادیویی ها و تشکر شرکت کنندگان درجشن به ما می رسد که خستگی را از تنمان بیرون می کند، اما چیزی نمی تواند غصه ی ما را از برخورد ناشایستی که از سوی بخش کوچکی از سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران بر سر اجرای این برنامه شد کاهش دهد.
قصد مجموعه سرزمین هنر از همان سال اول شروع این جشن ایجاد فضایی مفرح و شاد و دور از بگیر و ببندهای معمول اداری به خصوص ضوابط سخت گیرانه ی صداوسیما برای ورود وخروج افراد ومدعوین این جشن بود که باهمه ی مشکلات و رفتارهایشان یک شب درسال برای تجلیل از هنرمندان رادیو دور هم جمع می شوند.

دلایل انتخاب فرهنگسرای ارسباران برای برگزاری جشن تولد رادیو

به همین دلیل فرهنگسرای ارسباران را که به یمن حضور هنرمندان خوبی که درآن فعال بودند از مدیران تا بدنه ی کارکنان فرهنگ مدار آن برای این کار انتخاب کردیم.

نزدیکی‌ به پل سیدخندان که اولین بار صدای رادیو درایران درآنجا به گوش مردم رسید هم دراین انتخاب بی تأثیرنبود، لکن حضور شخصیت فرهنگی دکترسلیمانی و همکارانی همچون محمد اسعدی و کورش جاهد در سال‌های گذشته فضایی کاملا دوستانه برای هنرمندان رادیو ایجاد کرده بود.

حکایت جشن امسال

امسال هم به همین شوق به فرهنگسرای ارسباران رفتیم اما باوجود دستور جناب آقای اوحدی و معاونت فرهنگی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به خصوص برخورد فرهنگ مدارانه ی مدیریت امور مشارکت‌های این سازمان متاسفانه مدیریت جدید فرهنگسرای ارسباران حتی پاسخ درخواست های ملاقات برگزارکنندگان این مراسم راهم نداد و صرفاً موفق به دیدار معاون جدید این فرهنگسرا که خانم محترمی بود شدیم.

درجلسه ی هماهنگی مراسم مسائلی که بایست مطرح شد و به هر سؤالی که کردند پاسخ داده شد. ما فهمیدیم امسال فرهنگسرای ارسباران حداقل مشارکت را درانجام این کار خواهد داشت.

موضوع قابل هضم بود. مشکلات مالی یک طرف و برخورد بروکراتیک مدیریت جدید ما رامجاب کرد که همین مقدارکه ما را راه داده اند بنا به دستور آقای اوحدی بوده است…
تا اینجا جای هیچ گلایه ای نیست، اما ماجرا از آنجا شروع می شود که محمود شهریاری به عنوان مجری این مراسم وارد فرهنگسرا شد. ظاهراً شخصی در آخرین لحظه در عصر روز جمعه از مقام مسؤلی در حراست آن سازمان استعلام می کند و دستور ممانعت از اجرای این مجری نسل اول انقلاب صادرمی شود.

شکست مذاکرات

تلاش‌های ما به جایی نرسید وحتی گفتگوی مسؤلان مراسم با دکترحق شناس از شورای شهر تهران هم نتوانست مقام مسؤل را مجاب کند تامجوز اجرای محمود شهریاری را صادرکند.

تنها چیزی که متوجه شدیم این بود که گفتند ایشان ممنوع التصویراست …
و پاسخ ما این بود که ما پخش تلویزیونی نداریم و تازه ممنوع التصویری مربوط به صداوسیماست نه شهرداری تهران! لکن سُمبه پر زور بود و اصرار فایده ای نداشت البته ما هم نمی خواستیم کام مهمانان جشن تولد ۷۹ سالگی رادیو را تلخ کنیم…

دکتر شاه آبادی معاون رسانه ی ملی هم با وجود آنکه از مراسم سالگرد شهادت پدر مجاهدش بازمی گشت، خود را به جشن رسانده بود و پیشکسوتان رادیو و خانواده هایشان درکنار مخاطبان عاشق رادیو منتظر شروع مراسم بودند….

محمود شهریاری که متواضعانه دعوت ما را پذیرفته بود تا پس از سالها یک بار دیگر درجمع صمیمی رادیوییها برنامه ای زیبا را اجرا کند استیصال ما را که دید، با مهربانی گفت:

“خودتان را ناراحت نکنید من می روم تا برنامه خراب نشود هرچند همین چند روز پیش در برج میلاد مجری مراسمی رسمی برای شهرداری تهران بودم که خوداقای حناچی هم حاضر بود وجالب است که به فاصله ی چند روز سازمان زیرمجموعه ی شهرداری چنین برخوردی می کند…”

محمود شهریاری رفت با دلی که می دانیم مثل دل تمامی همکاران ما شکسته بود….

اما رفت تا جشن به هم نخورد….

پشت سر او تعدادی از دوستان و مدعوین هم رفتند…

دوستانی مانند جواد آتش افروز که قراربود مراسم تجلیل از او نیز برگزارشود هم رفتند…

از اساس دعوت ما ازمحمود شهریاری احیای حس نوستالژیک این زوج موفق اجرای رادیویی برنامه سلام صبح به خیر بود که در دهه ۶۰ ودر کوران جنگ تحمیلی صدایشان روحیه بخش مردم دلاور کشورمان بود…

اتحاد مجریان و چالش مجری گری یک جشن

سالن پر از مجریانی بود که هرکدام می توانستند برنامه را اجرا کنند از نیما کرمی جوان تا مریم نشیبهای پیشکسوت اما هیچکدام حاضر نشدند پشت میکروفون بروند که بر روی محمود شهریاری بسته شده بود….

به همه اینها حق می دادیم اما می دانستیم شادی این شب را نباید به کام دوستان تلخ کرد…

در ناامیدی به حضور بانوی خوش صدای رادیو استاد سرور پاک نشان رفتیم…

سرور پاک نشان هم چنان در فراز

او هم از برخوردی که با محمودشهریاری شده بود غمگین بود؛ اما خواهش ما را برای اجرای جشن پذیرفت فقط به آن دلیل که شادمانی تولد ۷۹ سالگی رادیو به هم نخورد و این همان چیزی بود که شهریاری هم می خواست…

اجرای فوق العاده «سرور پاک نشان» کلاس درسی بود برای ما، که یقینمان را به اهمیت تجربه و اخلاق در کارحرفه ای اثبات می کرد… ازایشان سپاسگزاریم واز محمود شهریاری عذر خواهیم.

از دوستان فرهنگسرای ارسباران هم تشکر می کنیم که ما را تحمل کردند اما به مدیران ناشناسی که این میزان سعه ی صدر در تحمل نظرات یک مجری خوش سابقه‌ی رادیو مانند «محمودشهریاری» را ندارند استدعا می کنیم قدری به مطالعه در اخلاق اسلامی و سیره ی نبوی و علوی بپردازند…

استراتژی جذب حداکثری

ما شاید با برخی از مواضع او در صفحه اینستاگرامش موافق نباشیم اما در راستای جذب حداکثری و دفع حداقلی دوستان انقلاب، این نظرات را نه تنها مخالفت با نظام وانقلاب نمی دانیم بلکه نقدی از درون می دانیم که باید به آن توجه کرد و اگر حرف حقی در آن است به گوش نقد پذیر شنید و اصلاح کرد….

کاش آنهایی که چنین سخت گیرانه باهنرمندان برخورد می نمایند در برابر فسادهای آشکار وپنهان برخی لایه های بروکراسی حاکم برمجموعه های تحت مدیریتشان نیز برخورد می کردند. که البته اگر وارد این مبارزه شوند دو حسن بزرگ دارد:

اول آنکه رضایت خلق که رضایت خدا نیز در آن است به دست می آورند و دوم اینکه دیگر فرصتی برای دیدن لغزش‌های کوچک هنرمندان را پیدا نمی کنند.

---

تصویر شاخص (محمود شهریاری از خبرگزاری فارس) سایر تصاویر از رهام کاظمی