مقصر کیست؟رییس سازمان سینمایی یا معاون نظارت و ارزشیابی؟

مقصر کیست؟رییس سازمان سینمایی یا معاون نظارت و ارزشیابی؟|سرزمین هنر|سینما

سیستم مدیریتی ایران یک اشکال بزرگ دارد و آن،این است که وقتی مدیری دسته گل به آب داده و کارخرابی پیش می آورد، همواره معاون خود یا مدیر پایین دست تر را مقصر قلمداد می کند تا مورد بازخواست و انتقاد قرار نگیرد!

این گونه مدیران گویا از این موضوع بی اطلاع هستند که مقصر اصلی تمام کارخرابی ها در حوزه مدیریت، خودشان هستند،حتی اگر اشتباه از کس دیگری سر زده باشد،او مسوول است و جوابگو.

در قضیه خارج کردن فیلم «لامینور» داریوش مهرجویی از چرخه اکران نوروز،هرچند که یکی از نزدیکان استاد مقصر اصلی بوده و مانند همیشه آتش بیار معرکه،اما تقصیر بر گردن رییس سازمان سینمایی است که نتوانسته این مشکل کوچک،اما پر سر و صدا را رفع کند.

همان طور که رییس سازمان سینمایی بر حسب اختیارات قانونی می تواند نمایش فیلم پروانه داری را معلق کند،بنابراین آن قدر اختیار دارد که بتواند مشکل فیلمی را مطابق اختیارات قانونی رفع کرده یا در روند کار تسریع ایجاد کند.

اختیارات هر سازمانی دست رییس آن است،نه معاونان و مدیران پایین دست.آنان مجبور هستند طبق مقررات انجام وظیفه کنند.حق آن را ندارند که از اختیارات قانونی رییس استفاده کنند،چون مقررات به آنان چنین اجازه ای را نمی دهد.

اگر هر مدیر پایین دستی،بنابه هر دلیلی از اختیارات رییس استفاده کند،بی شک مورد بازخواست قرار گرفته و توبیخ خواهد شد.

معاون نظارت و ارزشیابی با تمام قدرتی که دارد،باید فقط مطابق قانون عمل کرده و امور را طبق مقررات جاری سازمان پیش ببرد.نمی تواند به دلخواه فیلمی را از چرخه اکران خارج کرده یا وارد کند.

او به وظیفه قانونی و اختیارات محدود خود عمل کرده و گزارش کار را به رییس سازمان سینمایی می دهد،چون تصمیم گیرنده نهایی اوست.

بنابراین طبق قانون و مقررات ساری و جاری در سازمان سینمایی، معاون نظارت و ارزشیابی نمی توانسته و چنین اختیاری نداشته که فراقانونی رفتار کرده و فیلمی که پروانه نمایش ندارد را مجوز اکران دهد.

برخی از کسانی که خارج از سازمان سینمایی در بخش خصوصی سینما فعال هستند،به دلیل خصومت شخصی با معاون نظارت و ارزشیابی، شبه خبرنگارنگارانی را مستخدم کرده اند تا با انداختن تقصیر به گردن وی،رییس سازمان سینمایی را از اتفاقات افتاده برای داریوش مهرجویی مبرا کرده و تطهیراش کنند!

این دوستان شبه خبرنگار و تحریک کنندگان آنان با مقررات جاری سازمان سینمایی آشنا هستند یا خیر؟اگر آشنایند چرا این گونه می نویسند؟اگر نیستند برای چه دست به قلم می برند تا به این و آن خوش خدمتی کنند؟

هر اتفاقی که در وزارتخانه ها یا سازمان ها می افتد،این وظیفه روابط عمومی آنهاست که موضع رسمی وزارتخانه یا سازمان را به سمع و بصر مردم و رسانه ها برساند.

روابط عمومی سازمان سینمایی که خبر یک دیدار ساده رییس سازمان با سینماگر پیشکسوتی را با شرح و تفصیل و تصویر در کسری از ثانیه رسانه ای می کند،چرا مشکلات به وجود آمده،از جمله مشکل استاد داریوش مهرجویی را رسانه ای نکرده و موضع رسمی سازمان سینمایی را اعلام نمی کند؟مگر این مهم جزو وظایف روابط عمومی نیست؟!

چرا به جای رییس سازمان سینمایی و روابط عمومی آن،معاون نظارت و ارزشیابی باید در تیررس رسانه ها قرار بگیرد؟

با این کار می خواهند خود را از هر نقص و ایرادی مبرا کرده و تقصیر را به گردن مدیری دیگر بیندازند تا او را گوشت دم توپ کرده و در نزد سینماگران و رسانه ها بد جلوه دهند!

مطمئنا فرار از واقعیات دردی از عوارض مدیریتی رییس سازمان سینمایی و مدیر روابط عمومی اش دوا نکرده و به زودی باید پاسخگوی رفتار خود باشند.

آن شبه خبرنگارانی که امر کرده اند باید رییس سازمان سینمایی،معاون نظارت و ارزشیابی خود را اخراج کند،چرا از وزیر ارشاد نمی خواهند مقصر اصلی را اخراج کند؟!