برادر حاتمی کیا، مظلوم تر از بچه های ارتش ندیدم

دیشب فیلم به وقت شام را دیدم

فیلم به وقت شام درست است که از طرف سازمان اوج ساخته شده ولی اگر حمایت های بی دریغ نیروی هوای ارتش نبود،به وقت شامی نبود.متأسفانه حاتمی کیای پر ادعای سینمای ما که فقط جشنواره به جشنواره به خاطر کسب سیمرغ فیلم می سازد، نمک را خورده و نمکدان را شکسته و هیج جا نگفته است که نیروی هوایی ارتش هم در ساخت فیلم نقش داشته و حمایت و یاری کرده است.
دیشب دلم به مظلومیت خلبانان و تیز پروازهای ارتشی مان سوخت که هیچ جا ازشون یادی نمی شود.کسانی که اگه پا به عرصه ی جهاد نمی گذاشتند ،نه تنها کمک رسانی به مردم مظلوم سوریه صورت نمی گرفت، بلکه نتایج این همه هزینه ایران در سوریه به بار نمی نشست.

و اما داستان فیلم به وقت شام حاتمی کیا

مگر حاتمی کیا نمی دانست که دشمن همیشه دشمن است، پس چرا به خاطر ادامه فیلم داعشی ها را هم سوار هواپیما کردند که آن همه ماجرا اتفاق بیفتد
پس حاتمی کیا یا می داند یا می خواهد فقط فیلمی بسازد ،فیلمی که هم داعشش خنده دار است و هم نیروی خودیش بی فکر و احساسی.
چرا فکر می کند خانواده‌ای نظامی و خلبانان ما سست عنصرند،کسی که زن نظامی و خلبان شده از خود او هم قوی تر است که اگر نبود ما ادامه زندگی را در این خانواده ها نمی دیدیم.

متأسفانه در به وقت شام حاتمی کیا می بینیم یک داعشی سر قول و قرارش حاضر است و علی  کاپیتان سرقولی که به لیلا داد نمی ماند. نمی شد پایان فیلم طور دیگری رقم می خورد که ما قدرت نیروهای خودی را بیشتر می دیدیم؟
برادر من آقای حاتمی کیا امثال ما با رفتن به سینما از سینمای جنگ و دفاع مقدس حمایت کردیم آیا وقت آن نرسیده که شما هم از ادعای خود دست بردارید؟

امضا محفوظ