در سال ۷۶ یکی از مستند سازان ایرانی مستندی ساخت در مورد مسیحیانی در کشور پرتغال که در زیارتگاهی در اطراف شهر به بانویی با لقب بانوی تسبیح احترام می گذارند و آن بانو را فاطیما نام نهاده بودند. این زیارتگاه در کشور پرتغال موجود است ولی اینکه تا چه اندازه منسوب به حضرت فاطمه زهرا (س)است جای سوال دارد. آن سال این مستند از سیما پخش شد و من را تحت تاثیر قرار داد و زمینه ساز سرودن غزلی شد با ردیف بانو.
تو فاطیمای آن خیل پریشان کلیسایی
به دنیای حقیر من بزن یک شب سری بانو………
در همان سال در واحد موسیقی صدا و سیمای مرکز کرمانشاه آقای علیر ضا صنعتی برای آن غزل آهنگی ساخت و آقای بیژن صادقی اجرایش کرد. آنان ترانه را (خلوص باور کوثر) نام گذاشتند و البته فقط ابیاتی ازغزل را انتخاب کردند. این ترانه در سال۷۷ در جشنواره مراکز استانها که در آبادان برگزار شد مورد توجه قرار گرفت و برنده شد.
امید که باقیات الصالحات سازندگانش باشد.بانوی آب و آیینه یا فاطمه ادرکنی.
بهاری یا در این پرچین،گل نیلوفری بانو
که در شهر نیایش ها،تو یکتا سروری بانو
تو مهر لحظه آرامش قرآن و سجاده
تو تسبیح نماز من،خلوص باوری بانو
برایم از حدیث مهر خود فصلی تلاوت کن
تو مفهوم تمام آیه هایی ،کو ثری بانو
تو فاطیمای آن خیل پریشان کلیسایی
به دنیای حقیر من بزن یک شب سری بانو
دو چشم دیدگانم را به سقا خانه ات بردم
ادا کردم چو نذر خود ،مرا کی می بری بانو
