صفر، بیست و یک ؛ از سطحی سازی تا حال خوب تماشاگر

صفر، بیست و یک ؛ از سطحی سازی تا حال خوب تماشاگر| سرزمین هنر | تلویزیون . آن عده از تماشاگران مجموعه های تلویزیونی صدا و سیمای انحصاری و اسپانسری که هنوز به هر دلیل به قشرهای ماهواره بین کشور نپیوسته اند و بخشی از اوقات فراغت خود را پای سیما می گذرانند،

بعد از مدتها تماشای انواع سریالهای متوسط و غم انگیز و سراسر مرگ ومیر و کشت و کشتار تلویزیون، این روزها با دیدن دستپخت جواد رضویان و سیامک انصاری و قسمتی از بودجه های هنگفتی که از راه و بیراه در اختیار مهدی فرجی قرارگرفته است،

با سرگرم شدن به شوخی ها و حرکات آشنای بازیگران یاد شده که این بار افزون بر بازی در سریال صفر، بیست و یک، کارگردانی آن را به اشتراک به عهده دارند و بازیگرانی مانند تهمورث و رستمی و خندیدن به شوخی های این سریال،

کمی تا قسمتی از تلخی ها و خاطره های بد سریالهای متوسط دیگر سیما دور شده اند. رضویان و انصاری که طنازی و طنزسازی را از مهران مدیری و کارهای طنز او آموخته اند، درسریال متوسط صفر، بیست و یک آنچه را از بازی و همکاری درکارهای طنز مدیری فرا گرفته اند،

همراه استعدادها و توانایی ها خود و تجاربی که از بازی در آثار سینمایی و تلویزیونی کسب کرده اند، نه به اندازه قوت ها و جذابیت های نسبی کارهای مدیری که در حد متوسط و سلیقه سطحی مدیران تلویزیون،

درخدمت حیات بخشی تصویری و نمایشی به فیلمنامه ای متوسط با داستانکی سطحی قرارداده اند، تا سریالی متمایل به طنز و شوخی ساخته شود.

صفر، بیست و یک با سوژه ای نخ نما

سریال آن ها از نظر مضمون و داستان، نخ نما است وموضوع چالش میان برخی اعضای یک خانواده با پدر خانواده برای حیف و میل ثروت و اموال او، تاکنون در صدها فیلم و سریال جدی و طنز به تصویر در آمده است.

از منظر کارگردانی و هنری هم کار این دو، معمولی بوده و عمدتا به تکرار شوخی ها و حرکات خنده آور بارها دیده شده، خلاصه شده است.

بازیهای آن ها و تهمورث و رستمی و… هم بدون نوآوری است و پیشتر در دیگر بازیها وکارهایشان دیده شده است.

آنچه سبب سرگرمی و لبخند مخاطبان این سریال شده است، تلخی های بجا مانده از تماشای سریالهای تلخ و اندوهبار قبلی، مشکلات روزافزون اجتماعی و شوخی های کلامی و حرکات کلیشه ای و سطحی و گاه بدون محتوای سریال است

که از نظر جماعتی از بینندگان، در برهوت تلویزیون، از هیچ بهتر است و می تواند و تاحدی هم توانسته است، اندکی حال  تماشاگر را خوش کند.

این نکته، مهمترین امتیاز و دستاورد سریال متوسط با موضوع ها، بازی ها و ساختار هنری سطحی و کلیشه ای صفر، بیست و یک است.