صدور دو بیانیه با لحنی تقریبا یکسان!

صدور دو بیانیه با لحنی تقریبا یکسان!|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما

چندی پیش حسین فرحبخش عضو جامعه صنفی تهیه کنندگان با لحن همیشگی به تصمیمات اتحادیه تهیه کنندگان تاخت و مانند روال معمول خویش،بدون آوردن بند قانونی،تصمیمات اتحادیه تهیه کنندگان را غیر قانونی خواند.

اگر قانون یا حتی آیین نامه ای موجود باشد،باید برای اثبات حرف خویش بند قانونی یا آیین نامه ای ذکر شود تا حق از ناحق بازشناخته شود.

امروز خانه سینما، با امضای منیژه حکمت ، منوچهر محمدی ، ابوالحسن داودی، علیرضا رئیسیان ، علی آشتیانی پور، محمد احمدی و سید غلامرضا موسوی ،بیانیه ای را در رد ادعاهای حسین فرحبخش منتشر کرد.

قصد ندارم وارد دعوای دوستان بشوم،چون با صاحبان این اسامی آشنایی داشته و با آقای سیدضیا هاشمی و منوچهر شاهسواری حشر و نشر دارم و هر دو برایم محترم هستند.

زاویه ۱۸۰ درجه ای بنده با حسین فرحبخش را همه می دانند و طبیعی است که به طرفداری وی یا جامعه صنفی قلم به دست نشده ام،کلا هیچ تشکلی را در ایران قبول نداشته و خانه سینما را اصلا خانه سینماگران ندانسته و نمی دانم و از نظر من تشکیلاتش از اساس اشتباه است.

همان روزهایی چهار تشکل تهیه کنندگان با توپ و تشر حسین انتظامی، رییس سابق سازمان سینمایی،اعلام کردند که دور یک میز نشسته و اتحادیه تهیه کنندگان را تشکیل داده اند،مشخص بود که این اتحاد در ظاهر صورت گرفته و در باطن،اختلافات به قوت خود،حتی شدیدتر شده است.همان موقع، هم گفتم و هم نوشتم با وجود این اختلافات و خصوصیتی که اعضای آن دارند،امکان یک اتحاد به تمام معنا وجود نداشته و نخواهد داشت.

لحن حسین فرحبخش در گفتار و نوشتار یکسان است و هیچ چفت و بستی ندارد ، غیر از این هم انتظاری از وی نرفته و نمی رود،اما تعجب من از این است بیانیه ای که خانه سینما منتشر کرده نیز از لحاظ لحن تفاوت اندکی با لحن فرحبخش دارد.

دوستانی که این بیانیه را امضا و سپس آن را منتشر کرده اند ،مانند فرحبخش هیچ بند قانونی و آیین نامه ای را ذکر نکرده و ننوشته اند که بر اساس کدام بند ادعای وی را رد می کنند!مگر اتحادیه آیین نامه ای ندارد که همه اعضا آن را امضا کرده باشند؟اگر چنین باشد که دعوایی وجود ندارد.زیرا سردمداران اتحادیه با آوردن بند مورد نظر، به راحتی می توانستند و می توانند به ایرادی که فرحبخش یا دیگران وارد کرده و می کنند،به صورت کاملا قانونی پاسخ دهند.

چرا دوستانی که می گویند کار ما قانونی بود،ماده یا بند قانونی آن را ذکر نکرده اند؟درباره انتخابات اخیر خانه سینما شبهه زیاد بود و سوال برانگیز،به خصوص درباره کاندید کردن دقیقه آخری!اما کسی هیچ پاسخی نداد.البته آقای محمدعلی نجفی،آنچه را دوستان نمی خواستند بگویند،صادقانه و ساده گفت!

وقتی به سوالات پاسخ روشن داده نشود،طبیعی است که گمانه زنی ها شروع می شود و شایعات دهان به دهان و رسانه به رسانه مانند بیماری مسری به همه جا سرایت می کنند.

وقتی دوستان خودشان روشنگری و شفاف سازی نکرده و کلا، کلی گویی می کنند،طبیعی است که شائبه حذف افراد صنف رقیب پیش بیاید!

چرا هنوز به سوالاتی که درباره انتخابات خانه سینما مطرح شده،هیچ کس پاسخ درست و منطقی نداده است؟شاید پاسخی وجود ندارد!مخالفان این انتخابات را غیرقانونی خوانده و می خوانند و موافقان قانونی می دانند،چرا هیچ کدام از طرفین مصداق قانونی نمی آورند؟!

از زمانی که خانه سینما تشکیل شد،با آن مخالف بوده و هستم ،علت مخالفتم این بود و هست که دردی از دردهای سینماگران درمان نکرده و نخواهد کرد.گاهی فقط مسکن موضعی داده اند که اثرش نیز زود از بین رفته است.

بدون قصد و مرض می گویم،تنها کسانی که کار صنفی کرده و برای رفع امور سینماگران تلاش کردند،سیدضیا هاشمی و منوچهر شاهسواری بودند. آثار کارهای شان به جا مانده است.

بقیه دوستان،بیشتر از آنکه به دنبال رفع مشکلات سینماگران گرفتار باشند،بیشتر به دنبال مطرح کردن خود با راه انداختن جار و جنجال بودند و هستند.طبیعی است وقتی فردی کاری از دستش برنمی آید، شهر را شلوغ می کند تا کسی پی به ضعف هایش نبرد!

نمونه بارزش را همه می شناسند و دیگر نیازی به تکرار مکررات نیست!

ای کاش دوستان بیانیه های خود را به افرادی بدهند بنویسند که با اصول نوشتن آشنا باشند.آنان می دانند که نباید در متن خویش کسی را مستقیم تهدید کنند.

حسین فرحبخش و امضا کنندگان این بیانیه با لحنی تقریبا مشابه یکدیگر را تهدید کرده و برای هم خط و نشان کشیده اند!آیا این رفتار صحیح است،به خصوص از طرف افرادی که گیس و ریش شان به سپیدی مطلق گراییده است؟!انتظار از این افراد خیلی بیش از اینها بود.

برای همین است که سینماگران و مردم اعتماد خود را نسبت به سازمان سینمایی،خانه سینمایی ، تشکلات مشابه و سردمدارن شان از دست داده و از سینمای ایران نیز قطع امید کرده اند.