صادرکنندگان بیانیه،مقصران اصلی اجحاف به داریوش مهرجویی هستند

صادرکنندگان بیانیه،مقصران اصلی اجحاف به داریوش مهرجویی هستند|سرزمین سینما|سیدرضا اورنگ|سینما

بیانیه نویسی کی و کجا نتیجه داده است؟چرا برخی همیشه مترصد این هستند که اتفاقی بیفتد تا دست به قلم شده و بیانیه های بی خاصیت و بدون تاثیر صادر کنند؟!

بی احترامی و اجحاف به استاد داریوش مهرجویی توسط شورای صنفی نمایش و سازمان سینمای وزارت ارشاد،دوباره بهانه ای بود تا بیانیه نویسان به میدان بیایند و خودنمایی کنند!

خودشان هم می دانند که برای بیانیه های شان کسی تره هم خرد نمی کند،اما می نویسند تا هم خودی نشان دهند و هم اینکه خویش را بی تقصیر نشان دهند،اما مقصران اصلی خودشان هستند که گذاشتند این اتفاق بیفتد.

وقتی خبرنگاران تازه قلم به دست شده نیز حدس زدند ممکن است برای اکران نوروزی فیلم «لامینور» مشکل پیش بیاید،چرا بیانیه نویسانی که برخی از آنان در شوراهای صنفی نمایش، پروانه نمایش و پروانه ساخت حضور دارند،آینده نگری نکردند تا چنین اتفاقی نیفتد؟

مگر می شود کسانی که در شورای صنفی نمایش هستند،ندانند قرار است چه رخ دهد؟!چرا همان موقع با دوستان بیانیه نویس جلسه نگذاشتند تا پیش از وقوع جلوی اتفاق را بگیرند؟

استاد مهرجویی پیر دنیادیده سینماست،خودش بهتر از هر کسی می داند که این کانون ها و انجمن ها برای رفع گرفتاری او بیانیه صادر نکرده اند،بلکه فقط می خواستند خودی نشان دهند و ترکش این خمپاره به دامن شان اصابت نکند.

آقایان و خانم های بیانیه نویس،آب ریخته شده را نمی توان جمع کرد.نباید به پیر سینمای ایران بی احترامی بشود که شده است،نباید اجحاف می شد که شده است،نباید بغض می کرد و فریاد می کشید که چنین شده است.بیانیه چه دردی را می تواند دوا کند؟کدام آب را می تواند دوباره به جوی بازگرداند؟

اگر «لامینور» مهرجویی را هزار بار و در هزار نوروز هم اکران کنند،دیگر فایده ندارد،زیرا اتفاقی که نباید می افتاد، افتاده است.

شما خود را صاحب سینما و هادی آن می دانید،اما نه طرحی برای این سینمای مادرمرده دارید و نه حتی می توانید فراتر از بینی خویش را ببینید،چه رسد به آینده نگری!

برخی از شما موهای تان سپید یا دورنگ شده،اما هنوز نمی توانید خطر را حس کرده و تحلیلی برای اتفاقات و مشکلات سینما داشته باشید.

آقایان و خانم های بیانیه نویس،یادتان رفته پیش از شروع کرونا،یعنی مدت ها قبل از تغییر دولت،هشدار دادیم که چه خواب هایی برای سینما دیده اند،چرا از خواب خودخواسته برنخاستید؟!نمی توانید بگویید ندیدیم و نشنیدیم،زیرا بارها نوشتیم و فریاد کشیدیم.

وقتی شایعه شد محمد خزاعی قرار است رییس سازمان سینمایی شود،باز هشدار دادیم و نوشتیم که این فرد توانایی لازم برای اداره چنین جای مهم و تاثیرگذاری را ندارد.نه تنها به هشدارمان توجه نکردید،بلکه تمام قد از او دفاع کردید و از ما نیز خواستید حرفی نزنیم و چیزی ننویسیم.

چرا آن زمان بیانیه صادر نکردید و هشدار ندادید تا فرد تواناتری را برای ریاست سازمان سینمایی انتخاب کنند؟شما که با او همکار بودید،اما چه همکاری هستید که نتوانستید توانایی های همکارتان را بشناسید؟!کارمند ساده تازه استخدام شده نیز از همان روزهای اول توانایی ها و ضعف همکارانش را شناسایی می کند،شما که خود را سردمدار سینمای ایران می شناسید،چرا نتوانستید؟!اگر بگویید می دانستیم و هیچ نگفتیم،مطمئنا جرم تان سنگین تر است.

همین افرادی که در مقابل ما ایستاده بودند و تمام قد از رییس سازمان سینمایی دفاع می کردند،بعد که به حرف ما رسیدند گفتند اشتباه کردیم!

سینماگر و منتقد کارکشته،علاوه بر تسلط بر کار و اشراف بر امور و اتفاقات جاری،باید قدرت تحلیل داشته و آینده نگری کند،چرا بیانیه نویسان چنین نکردند؟

برای همین است که چشم اندازی برای سینمای ایران و عرصه رسانه نمی توان متصور بود،زیرا آینده نگری وجود ندارد.

اتفاقات بدتری از کنار گذاشتن فیلم داریوش مهرجویی افتاده و دارد می افتد که بسیار بزرگ تر و آسیب زننده تر است، اما آنها را ندیدید و شاید نمی خواهید ببینید.

استاد مهرجویی کاربلد و دنیا دیده،می دانیم که به این بیانیه های بی تاثیر اهمیت نمی دهی،اما نگذار بعضی از اطرافیانت که دوستدار واقعی تو نیستند،آنها را نزدت مهم جلوه دهند.

جای شکرش باقی است که مدیریت خانه سینما هنوز بیانیه صادر نکرده است.امیدواریم در روزهای آتی نیز چنین نکند.بیانیه صادر نکردن در این اوضاع و احوال، نشان دهنده هوشمندی و اشراف بر اوضاع و امور است.