شورای راهبردی اکران،باز نشده،بسته می شود؟!

شورای راهبردی اکران،باز نشده،بسته می شود؟!|سرزمین هنر|سیدرضا اورنگ|سینما

مهر: نمایندگان چهار صنف تهیه‌کنندگان، کارگردانان، پخش‌کنندگان و سینماداران از ادامه حضور در شورای راهبردی اکران انصراف داده‌اند.

دیر یا زود این اتفاق می افتاد و قابل پیش بینی بود.از همان لحظه ای که این شورای دست و پاگیر راه اندازی شد،نوشتیم و گفتیم که کاری از پیش نخواهد برد که نبرد!عادت دارند که حرف گوش ندهند و به دردسر بیفتند.

نمی دانم با چه انگیزه ای این شورای نیم بند و غیرکاربردی تشکیل شد؟حتما برای این بوده که مدیران سازمان سینمایی خودی نشان دهند و بگویند ما هم هستیم،هستید،اما نمی توانید بمانید.

به راستی چه کسی یا کسانی به رییس سازمان سینمایی مشاوره یا حکم داده اند که چنین شورای پادرهوایی راه اندازی کند که هنوز باز نشده،باید بسته شود؟!

مگر همان روز ننوشتیم که این شورای راهبردی اکران به سرنوشت دیگر شوراهای دست و پاگیر و بی خاصیت تبدیل خواهد شد و کاری از دست اش برنمی آید.

جالب است صاحب سینما و پخش کننده ای که بعد از تشکیل این شورای تحمیلی، مدام مصاحبه می کرد و همه جا از محسنات این شورا می گفت و ادعا می کرد تمام مشکلات اکران را حل خواهد کرد،چرا خودش زودتر از همه جدا شد؟!

تمام حرف ها و شعارهایی را که داد فراموش کرد؟اگر او و دیگران فراموش کرده اند،ما در حافظه تاریخی خود حفظ کرده و خواهیم کرد.

بارها گفتم و باز می گوییم روسایی که تاکنون بر مسند سازمان سینمایی نشسته اند،توان مبارزه با تمامیت خواهان و گردن کلفتان سینما را نداشته و ندارند،برای همین است که همواره به آنان باج داده و خواهند داد.

سازمان سینمایی،رییسی می خواهد که با جرات و قاطعیت دست تمام تمامیت خواهانی که امر به آنان مشتبه شده و فکر می کنند صاحب سینمای ایران هستند را از شانه قطع کند و پای شان را نیز از ساحت سینمای ایران ببرد.

تاکنون چنین رییسی بر مسند سازمان سینمایی وزارت ارشاد ننشسته و به احتمال خیلی زیاد نخواهد نشست،چون مدیران توانمند، شجاع، کاربلد، توانا، مبتکر،باتجربه و… در دایره تنگ خودی ها جایی ندارند!

خودی ها نشان دادند که نه تنها از عهده حل کوچک ترین مشکل سینمای ایران عاجز هستند،بلکه آن را با ندانم کاری تبدیل به معضل می کنند.

رییس سازمان سینمایی بیاید و پاسخگو باشد چرا چنین شورایی را تشکیل داده که هنوز راه نیفتاده باید زمینگیر شود؟

مدیران ریش سیاه یا تازه پشت لب سبز شده ای که بر مصدر کارها نشانده،چرا به او یاری نمی رسانند؟چرا مشاوره درست نمی دهند؟مگر جوان نیستند و جویای نام،الان وقت آن است که خودی نشان دهند و برای حل مشکلات چاره ای بیندیشند.

حل سخت ترین مشکل برای ریش سپیدان مانند آب خوردن است،اما برای سیاه ریشان،آسان ترین مشکل نیز معضلی است لاینحل!

چرا از مدیران ریز و درشت طرح کادی بنیاد فارابی و دیگر زیرمجموعه های سازمان سینمایی کمک نمی گیرید تا مشکلات را حل کنند؟

چرا از مدیر سینماشهر که از سنین پایین انگ مدیریت بر پیشانی اش خورده است یاری نمی گیرید تا برای مشکلات چاره جویی کند؟

چرا از چاپلوسانی که در اطراف خود جمع کرده اید نمی خواهید تا کاری کنند؟

این همه مدیر ریز و درشتی که بر مسندهای گوناگون نشسته و حقوق های کلان می گیرند،چرا کاری نمی کنند تا حقوق شان حلال شود؟

وقتی با افراد کاربلد و دلسوز سینما مقابله کرده و به جای دوستی، دشمنی می کنید،باید فکر چنین روزهایی را هم می کردید،زیرا فقط این درست اندیشان و پاک دستانی که سایه آنان را با تیر زده و می زنید می توانستند و می توانند به شما کمک کنند.

اکنون یا مجبورید که کلا شورای راهبردی اکران را تعطیل کرده و در آن را برای همیشه گل بگیرید یا گردن کج کرده و هر شرطی که تمامیت خواهان می گذارند،دربست بپذیرید و هیچ نگویید!

بهترین راه حل،دست نیاز و دوستی به سوی دلسوزان کاربلد سینما و رسانه دراز کردن و یاری خواستن از آنان است.