«محمدعلی معلم دامغانی» شاعر سروده های حماسی ومراثی ماندگاری در شعر معاصر کشور ماست. از او که اکنون رئیس فرهنگستان هنر نیز هست سروده جدیدی در تعزیت حضرت مولی الموحدین حضرت علی (ع) به دستمان رسیده است که تقدیمتان می کنیم.
دریغ سید صحرا ، قرین حضرت زهرا(س) ، دریغ جان پیغمبر (ص) ، دریغ خواجه قنبر
دریغا دریغا دریغا دریغ
به دوران مریزادت آن دست و تیغ
گَشن بیخی و گُشن و فَحل و دلیر
چو کوه سرافراز و والا ستیغ
به فضل و خرد مهتر عالمی
حکیم و علیم و فصیح و بلیغ
گزینا بدین مایه ات چون گَزید
به زخمی چنین گَرزه مار لَدیغ
دریغا چهان کز دریغای تو
بر آرد ز جان تا قیامت دریغ
بنالد چو رعد و بسوزد چو برق
بگرید به آمون و هامون چو میغ
فسوسا فسوسا فسوسا فسوس
که سام ستم بر سرت داد بوس
نفرسودی از طعنه فارسان
نلرزیدی از نعره بوق و کوس
به زخمی جهانت به خون درکشید
رکب خوردی از این عجوز عروس
غم آن سحرگاه خونین به دهر
گره خورد از ایدر به بانگ خروس
برفتی و این بیوه مَردکُش
جهی ماند چونین دو رخ سندروس
امان و امان و امان و امان
نمی رفت کس را به دهر این گمان
چه بسیار کز تو فرو مُرد مرگ
به مردی تو گفتیش برجا بمان
ز تو خیل مردان و جنگاوران
رمه وار آواره بود و رَمان
به یک زخم چون شد که از دهر دون
فرو ماندت از رمی دست و کمان
الا تا بسوزد به گیتی به هم
به داغ و دریغت زمین و زمان