سینماگران ایران،جهانی می شوند!

سینماگران ایران،جهانی می شوند!|سرزمین هنر|جبارآذین|سینما
با همت و تلاش خستگی ناپذیر نامدیران و نامسوولان سینما و وابستگان آنها، طی چهار دهه،سینمای ایران،جهانی که نشد هیچ، دستاوردهای آن هم مانند بودجه اش،غارت شد و قافله سینما و سینماگران کشور به تعطیل و بیکاری رسید.
با این همه،گرچه سینمای ایران، ملی،صنعتی و جهانی نشد،ولی عده ای از سینماگران خارج نشین،مهاجر،جهانگرد و گروهی که مورد لطف وحمایت نامسوولان سینما نبودند،به خارج رفته و با ساختن آثار سینمایی،جهانی شدند.
اکنون که سینما و فرهنگ کشور را به قهقرا سوق داده و سینماگران را خانه نشین کرده اند، برای رفع بیکاری و ادامه فیلمسازی به سینماگران کشور پیشنهاد می شود، دست کم برای تداوم حیات خود و خانواده های شان وهنرشان، به کشورهای خارجی بروند و در آنجا به فیلمسازی بپردازند!
با این شیوه، نامسوولان و هنرمندان، دیگر روی یکدیگر را نمی بینند. حال که حسن فتحی«مولانا» را در ترکیه ساخته و قرار است مسعود جعفری جوزانی«خیام» را در آنجا بسازد و هنرمندان بزرگ و نامدار فرهنگ و هنر ایران زمین وهنرمندان امروز کشور مورد بی مهری و آزار قرار دارند،سایر سینماگران خانه نشین هم برای ساختن فیلم هایی درباره شخصیت های ملی و ادبی و هنری وعرفانی،عازم کشورهای غربی و شرقی شوند.
برای نمونه، جوزانی، بعد از خیام، کوروش کبیر،پوریای ولی و یعقوب لیث را در ترکیه بسازد، کیانوش عیاری«آبادانی های دو» را با محوریت متروپل، در فرانسه، جلوی دوربین برد، سعیدمطلبی، ستایش سینمایی را در انگلیس کارگردانی کند،تهمینه میلانی«پروین اعتصامی» را در ایتالیا، سینمایی کند، سعید روستایی«دیوانه ای از سینما گریخت» را در آمریکا بسازد، رخشان بنی اعتماد «روسری قرمز»را در کانادا کارگردانی کند.
و…. با این وصف، می بینید،هزاران سوژه برای صدها سینماگر مهجور وطنی وجود دارند که می توانند با ساختن آنها در خارج،هم از شر بیکاری و بی پولی و قرض و قوله نجات یابند و هم اینکه جهانی شوند!
درفرجام،ازنامسوولان گرانقدر کشور،به ویژه نامدیران سینما و فرهنگ وهنر که چنین شرایطی را فراهم آورده اند تا هنرمندان ایرانی برای نجات از بیکاری، جهانی شدن و ساختن آثارجهانی، مجبور به ترک موقت یا دائم وطن شوند، قدردانی می گردد!!