سیل از گلستان تا شیراز به روایت هنرمندان
نوروز 1398 عزا شد
در نخستین روزهای سال نو، سیل بنیان برافکین و فراگیر شمال و جنوب کشور را فرا گرفت و رونق بهار و نوروز را از چهره ی ایران زدود. سیل که از اول فروردین ۱۳۹۸ کام مردم استانهای گلستان و مازندران را تلخ کرد، در روز پنجمین فروردین مردم شیراز را سوگوار کرد.
هیچ کس فکر این را هم نمی کرد که دروازه قرآن شیراز ، دروازه ی مرگ عزیزانی شود که برای تفرج نوروزی به این مکان آمده بودند….
تنگ الله اکبر شیراز طنین الله اکبر مردمی را شنید که از بی پناهی نام خدایشان را فریاد زدند اما چنین مقدر شده بود که اسیر طغیان سیل سرکش و مهار ناپذیری شوند که نفیر مرگ را در تنگ الله اکبر طنین افکن شود.
مردم شیراز داغدار هموطنانی هستند که به امید اوقاتی خوش به این شهر آمده بودند اما در لحظه ای جان و مالشان را برآب رفته دیدند. هرچند مردم این شهر می کوشند تا به مهربانی بیشتر تلخی این رخداد را از کام مهمانان نوروزی به در کنند اما کیست که نداند فروردین ۹۸ تا سالها غم و اندوه را در بین شیرازیها به یادگار خواهد گذاشت.
مردم ترکمن صحرا و هموطنان گلستانی در آق قلا و گمیشان و گنبدکاووس و حواشی گرگان رود و تجن نیز روزهای بسیار سخت و دردناکی را سپری می کنند و همگی چشم به راه کمکهای مردمی هستند که نشان داده اند همدلی و همدردیشان می تواند معجزه ها کند.
تصمیم گرفتیم به جای تصاویر تلخ و تکان دهنده ای که از این سیل مهیب ثبت و ضبط شده است چند طرح گرافیکی را به همراه اشعاری که توسط هنرمندان و شاعران کشورمان به همین مناسبت سروده شده است تقدیم حضورتان کنیم.
شعری از محسن مردانی
یوسفی دیگر نمیآید به کنعان غم بخور
کلبهی احزان شده اکنون گلستان غم بخور
ای دل غمدیده غم بر روی غم خواهی گذاشت
وین سر شوریده کی آید به سامان غمبخور
گر بهار سال باشد اینچنین پر درد و رنج
وای بر پاییز یا فصل زمستان غم بخور
دور گردون سالها شد بر مراد ما نگشت
بعد از این بهتر نگردد حال دوران غم بخور
وعده ها واهی و ما هر روز دل مشغول آن
باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم بخور
ای دل ار سیل و بلا بنیادمان را برکند
نیست یار و یاوری در سیل و طوفان غم بخور
در بیابان ما به شوق کعبه رفتیم و ولی
هست در مقصد فقط خار مغیلان غم بخور
صد خطر در راه بود و هر امیدی شد سراب
وای از این راهی که آن را نیست پایان غم بخور
شعر من پر یاس و غم شد، واقعا شرمندهام
هرچه گفتم را ببر از یاد الان، غم مخور
اما آنچه گفتنی است نقش شبکه های اجتماعی درهمگرایی مردم در مواقع بحرانی است که بعدها به آن می پردازیم.