در دو قسمت پیشین گفتگو ، آقای سیامک احمدی در مورد هنر مینیمال و چیستی آن ، و استقبال مخاطب از این هنر برایمان توضیح دادند. از سیامک احمدی در مورد آموزش مینیمال و همچنین آثار تالیفی ایشان در زمینه کودک و نوجوان سوالاتی پرسیدم که پاسخهای ایشان را در ادامه میخوانید:
آیا آموزش هنر مینیمال ، به طور خاص در داستان نویسی و بطور عام در همه زمینه ها، دوره های آکادمیک یا دوره های آزاد خاصی دارد؟
متاسفانه در کشور ما هیچ دوره ی آکادمیک یا دوره های آزادی به این هنر به طور خاص و مجزا اختصاص داده نشده است که البته این امر دلایل مختلفی را شامل می شود که جا دارد در مقالی دیگر به آن بپردازیم. در این جا باید عرض کنم که دوره های بسیار محدودی در شاخه ادبیات داستانی (داستان نویسی مینیمال) برگزار شده .. و خود من نیز در این باب کارگاه ها و دوره های مختلفی را در سرتاسر کشور برگزار کرده ام و با استقبال خوبی از سمت مخاطبان و علاقه مندان به یادگیری هنر مینیمال روبه رو شده ام و بر این اساس عرض می کنم که چه خوب بود بستری فراهم می شد تا دوره های آکادمیک این هنر نیز در زمینه های مختلف برای علاقه مندان آن راه اندازی می شد، چرا که می توانست این حرکت در بسیاری از زمینه ها جریان ساز و تاثیر گذار باشد.
آقای سیامک احمدی ، شما چهار عنوان تالیفی کودک و نوجوان هم در کارنامه کاری خود دارید. استقبال این قشر از مخاطب را در مقایسه با آثار ترجمه چطور ارزیابی میکنید؟
به نظر من این مسئله ربط مستقیم به فرهنگ سازی و خوراک فرهنگی دارد که از سمت دولت ، نهادهای آموزشی و تربیتی و در نهایت خانواده به مخاطب کودک و نوجوان داده می شود. به عنوان مثال اگر کودک و نوجوان امروز ، صمد بهرنگی را نمی شناسد و با نوشته ها او آشنا نیست و یا بسیاری از نویسندگان کودک و نوجوان معاصر و آثارشان را نمی شناسد و نخوانده است ، مقصر نیست چرا که به او خوراک دیگری خورانده شده است. در این رابطه و در ادامه باید عرض کنم که آثار تالیفی به دلیل سبقه فرهنگی و همخوانی داشتن با فرهنگ ایران و ایرانی بیشتر مورد توجه مخاطبانش قرار می گیرد به شرط آن که در ظرف غذای کودک و نوجوان قرار گیرد و در علاوه بر آن تبلیغ لازم برای جلب مخاطب نیز در این راستا بشود. آن وقت است که استقبال کودک و نوجوان از آثار تالیفی بیشتر خواهد بود.
آیا انتشارات حمایتی از تالیف کودک و نوجوان میکنند و یا رویکرد آنها هم به سمت کتابهای ترجمه و تبلیغ آنها است؟
از سال هشتاد و یک که به عضویت انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در آمدم ، همیشه این سوال در ذهن من بود که چرا با توجه به تعداد نویسندگان خوب و کار بلدی که در وادی کودک و نوجوان داریم تعداد آثار ترجمه در بازار بیشتر از تعداد آثاری ست که به تالیف رسیده است و خب تنها پاسخ عدم حمایت از نویسندگان و آثار تالیفی از سمت اکثر ناشران است و این از نظر من یک ضعف عمده است که باعث آسیب های جبران ناپذیر فرهنگی ست … حکایت امروز ما را چند قرن قبل حضرت حافظ فرمودند که : « سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد / وان چه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد »
بر این اساس ، بایستی به کمک عده ای متخصص به دقت آسیب شناسی شده و راه حلی برای این مشکل و یا به عبارتی معضل یافت چرا که این راه که می روند به ترکستان است.
گفتگو با سیامک احمدی ادامه دارد…
