سقوط سینمای ایران به دره انحطاط و ابتذال با «انفرادی»! 

«انفرادی» نام چیزی است به نام فیلم،ساخته کارگردان فیلم زیر متوسط «دینامیت» که در دوران نبود فیلم های خوب اجتماعی، به ویژه طنز و کمدی، توانست جیب مخاطبان سطحی پسند سینما را خالی کند.

سقوط سینمای ایران به دره انحطاط و ابتذال با «انفرادی»!|سرزمین هنر|جبارآذین|سینما

هر دو فیلم «لامینور» بیست وهفتمین ساخته داریوش مهرجویی، گرچه فیلم بدی نیست،اما حرف تازه ای از هیچ منظر مضمون و محتوا و کارگردانی ندارد و یک سنتوری زنانه است.

«مجبوریم» با کارگردانی درمیشیان نیز یک موضوع ملتهب اجتماعی است، مردی که زن خود را برای ….می فروشد،دارد، با سرمایه و جنجال سازی رضا درمیشیان، سینماگر شهرت طلب تهیه شده اند. راستش نخست می خواستم درباره یکی از این دو فیلم بنویسم، ولی حاشیه سازی ها و جنجال آفرینی های کاذب و همیشگی درمیشیان  با هدف خودارضایی و وقایع تراژیک و نمایش های اسفبار مهرجویی درباره لامینور و……انگیزه این کار را از من سلب کرد.

از آنجاکه در میان دیگر فیلم های اکران مافیا زده سینمای بیمار ایران، فیلمی که شایستگی نقد را داشته باشد، وجود ندارد، به ناچار در چند سطر به یک فیلمنمای بسیار بد و فاجعه در سینما می پردازم، تا اوضاع بد سینما واکران و جای خالی فیلم های خوب درعرصه های تولید و اکران عیان تر شود.

«انفرادی» نام چیزی است به نام فیلم،ساخته کارگردان فیلم زیر متوسط «دینامیت» که در دوران نبود فیلم های خوب اجتماعی، به ویژه طنز و کمدی، توانست جیب مخاطبان سطحی پسند سینما را خالی کند.

«انفرادی» که به ظاهر بنا داشته است یک کمدی اجتماعی و انتقادی باشد و به نقد عملکرد موسسات اعتباری مالی،ضعف های قوانین قضایی و مسائلی مانند رشوه و فساد اداری و… بپردازد،از شدت ضعف به یک شبه کمدی اکشن نازل تبدیل شده است و«بد» بودن، تنها واژه محترمی است که می شود به آن اطلاق کرد.

فیلمنمایی که فاقد فیلمنامه،بازی ،کارگردانی، طراحی صحنه،جلوه های ویژه و…..مقبول  و حتی ابتدایی تولید یک فیلم سینمایی است. رضا عطاران،مهدی هاشمی و احمد مهران فر بدترین بازی های عمر خود را در این فیلم ارائه کرده اند.

«انفرادی» فیلمنمایی بدون در و پیکر با سوژه ای انحرافی، مسیر انحرافی و کوشش های انحرافی، می خواهد بیانگر حال و احوال سه مالباخته باشد که می خواهند با انجام انواع خلاف از خود و جامعه انتقام بگیرند و با افتادن به زندان،صاحب نان و نام شوند و…سوژه و داستان بد را هم، وقتی به دیگر بدی های «انفرادی» اضافه کنید،آن وقت میزان فاجعه بودن آن را درخواهید یافت.

سینما تندتر و وحشتناک تر از تلویزیون ،سراشیب سقوط به دره انحطاط و ابتذال را طی می کند!

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

+ 34 = 44