سفر محرمی ارکانی

سفر محرمی ارکانی

آناهیتا برزویی تهیه کننده ی ارشد رادیویی(بازنشسته)

زندگی ماشینی آنچنان به دست و پای آدمها زنجیر نامرئی زده که گاهی فرصت نمی کنی با همسایه روبرویی ات بنشینی،گپی بزنی و استکانی چای تلخ بنوشی…

همسایه روبرویی ما دیشب به مناسبت آمدن محرم به دیوارهای آپارتمانش پرچم سیاه نصب میکرد و من و همسرم که روی تراس گلدانهایمان را آب می دادیم با او سلام علیک کردیم.

همسایه های روبرو با هم قرابتی خاص دارند،سحرهای ماه مبارک که چراغهای خانه شان یکی پس از دیگری روشن می شود،چراغهای صبحهای نماز که می گویند بلند شو داره قضا میشه و چراغهای خانه ی دوست،برادر،همکار و همسایه قدیمی فریدون ارکانی که همیشه قبل از نماز صبح روشن بود تا بعد از نماز خودش را جمع و جور کند تا به برنامه های رادیویی اش که معمولا صبح گاهی بودن برسد.احوال پرسی صبحگاهی اوهمیشه در خیابان می پیچید تا سکوت شهر خوابیده را بشکند.از کرج اگر بخواهی به تهران بروی حداقل دو ساعتی طول می کشد و او معمولا حدود ساعت پنج صبح از خانه بیرون میرفت.

سال هشتاد که از رادیو کرمانشاه به رادیو کرج آمدم،شناختمش…

سرهنگ بازنشسته ی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود و به خاطر ذوق و سلیقه ی   هنری اش ویژه برنامه ها ی ارتش را در رادیو تهیه و تولید می کرد .خانه اش کرج بود و البته رادیو کرج خانه ی اصلی اش.

آنچه که از ارتش آموخته بود یعنی نظم و سحر خیزی و تعهد را به هنر پیوند زد و سالهای سال در رادیو درخشید .

در رادیو کرج برنامه ی شب بلورین او را به یاد دارم که مجری اش سالهای سال استاد رشید کاکاوند بود و شبها پخش می شد.مردم کرج به این برنامه عنایتی خاص داشتند.

وقتی که مدیر نیمروزی رادیو کرج بودم برنامه های صیح جمعه ای که برای گروه ما میساخت،از شاهکارهای رادیویی محسوب میشد.

او در حوزه ی طنز رادیویی ذوقش را امتحان کرد و هر از گاهی در برنامه هایش رگه هایی از طنز موجود بود تا اینکه همزمان در رادیو سلامت هدایت برنامه های طنز را به عهده گرفت.آن هنگام من مشاور مدیر شبکه سلامت بودم و از اوبرنامه ی  ((نقطه سر خط )) را به یاد دارم که سرآمد برنامه های این شبکه بود که او با دقت و حوصله تیمی جوان را سرپرستی میکرد و خستگی را نمی شناخت .

این را می دانم که عاشق رادیو بود .در جشنواره ی بین المللی رادیو در سال گذشته با یکی از برنامه هایش به عنوان برترین تهیه کننده در حوزه ی طنز شناخته و معرفی شد.

وقتی به او زنگ زدم تا موفقیتش را تبریک بگویم ،نتوانست شادی اش را پنهان کند،بالاخره توانسته بود جایزه ی لیاقت و شاستگی اش را از یک جشنواره ی بین المللی رادیویی بگیرد

علاوه بر همه ی اینها مجله ی دنیای جدول را هم سرپرستی می کرد ،سردبیر و مدیر مسئول این مجله بود.او اصلا همه جا بود،نمیتوانست نباشد،خاصیت وجودی اش فعال بودن در تمام حوزه های فرهنگی و هنری بود.

وقتی رئیس هیئت مدیر تعاونی مسکن رادیو کرج شد تعجبی نداشت نیتش خیر بود میخواست که بچه های بدون خانه ی رادیو صاحب خانه شوند و شدند از جمله خود من.

این را هم به عنوان همسایه اش میگویم نه همکارش او در کارخیر بسیار دست داشت حتی میدانم یکی از همکاران جوانی را که آرزوی صاحب خان هشدن در سر داشت و به دلیل عدم پس انداز نمیتوانست موفق شود آنچنان پنهانی یاری رساند که اگر خود این جوان در یکی از جمع های دوستانه به من نمیگفت هیچگاه هیچ کس متوجه نمیشد و بسیاری دیگر از این کارهای خیر که باقیات الصالحاتش باشد.

امروز که بی اختیار شماره اش را گرفتم تا احوالش را بپرسم یکی از خطهایش خاموش بود و دیگری زنگ میخورد و کسی جواب نمیداد.دلم گرفت.دلم خیلی گرفت…

وظیفه ی خواهری ،همکاری، همسایگی و احساس دین وادار به نوشتنم کرد وگرنه کار مشکلی بود.

نمیدانم چه بگویم اما میدانم که زندگی ما آدمها همه پر از نشانه است.نشانه هایی که به ما می گوید که چه هستیم و به کجا میرویم؟و امروز که شنیدم در اولین روز محرم فریدون ارکانی دعوت حق را لبیک گفته،دیروزش را به خاطر آوردم که پرچم السلام علیک یا ابا عبدالله (ع) را به در ورودی خانه اش نصب میکرد.او دیروز به امام حسین(ع)سلام داد و هجرتش در روز اول محرم میتواند نشانه ای باشد که امروز با قافله ی کربلاییان راهی شده تا کربلا….و تا عاشورا

 “هنرلند” درگذشت این عزیز را به خانواده ودوستان وهنرمندان عزیز رادیو تسلیت می گوید.روحش شاد و یادش گرامی