سازمان سینمایی دارد بخش مهمی از تاریخ سینمای ایران را پاک می کند
سازمان سینمایی دارد بخش مهمی از تاریخ سینمای ایران و عاشقان هنر هفتم را پاک می کند،این نشان دهنده آنان است که وزارت ارشاد،سازمان سینمایی و مدیران ریز و درشت اش،درک درستی از سینما نداشته و با آن بیگانه هستند.
سازمان سینمایی دارد بخش مهمی از تاریخ سینمای ایران را پاک می کند|سرزمین هنر|سیدرضا اورنگ|سینما
روابط عمومی سازمان سینمایی-قادر آشنا: فهرست و آمار منتشرشده به عنوان متقاضیان انحلال سینماها به هیچ وجه صحیح نیست.
آقای آشنا،داریم درباره سینما حرف می زنیم،نه تئاتر.مقوله سینما با تئاتر بسیار متفاوت است،به خصوص بحث سالن های سینما.
می دانیم که تازه از عرصه تئاتر به دامن سینما پرتاب شده اید،اما باید می گذاشتید تا در اداره جدید خود مستقر شده و با مقوله سینما و مشکلاتش آشنا می شدید،بعد آمار دیگران را بخوانید!
به قول خودتان سازمان سینمایی و اداره تحت اختیار شما،به سه سینما اجازه تغییر کاربری داده است،دست تان درد نکند،لطف فرمودید و بر سینمای ایران منت نهادید!
این سه سینما که حکم به تخریب شان دادید،از خاطره انگیز ترین سینماهای ایران هستند.شما و روسای تان به سادگی از روی نام بزرگ سینماهای اروپا و عصرجدید گذشتید،اما باور کنید یا نکنید،اتفاق ساده ای نبوده و نیست.
سازمان سینمایی دارد بخش مهمی از تاریخ سینمای ایران و عاشقان هنر هفتم را پاک می کند،این نشان دهنده آنان است که وزارت ارشاد،سازمان سینمایی و مدیران ریز و درشت اش،درک درستی از سینما نداشته و با آن بیگانه هستند.اصلا نمی دانند چه تاریخی را این سه سینما از سر گذرانده اند.آیا می دانید مردم منطقه جوادیه چه خاطرات خوشی از سینما استیل دارند؟هرگز ندانسته و نمی دانید،چون عرق و عشقی به سینما نداشته و ندارید!
خیلی جالب است که سازمان سینمایی،از یک سو نهضت سالن سازی در ایران راه انداخته و بیت المال مردم را مدام هدر داده یا به جیب این و آن می ریزد و از سوی دیگر حکم به تخریب سالن های خاطره انگیز سینما می دهد،این تضاد ناشی از چیست؟حسن مدیریت یا سوءمدیریت؟
اکنون در تهران بسیاری از سینماهایی که درخواست تغییر کاربری نیز نداده اند تعطیل هستند،حتی سینماهای شبه دولتی،چرا؟ چون مدیریت درستی در عرصه دولتی و خصوصی سینمای ایران وجود ندارد،اگر داشت مطمئنا وضعیت این چنین نبود.
اگر مدیریت درست و کاربلد و دلسوز در عرصه دولتی و خصوصی سینما وجود داشت،سالن های سینما مانند گذشته رونق داشتند یا حداقل خرج شان با دخل شان می خواند.مشکل مدیریت ضعیف است و بس.
سردمداران سازمان سینمایی و بخش خصوصی،اگر اکران فیلم های خارجی،ممنوع و محدود نمی شد،وضعیت سالن های سینما به این حال و روز می افتاد؟
اگر فیلم های با کیفیت در سینمای ایران تولید می شد که هم قوی باشند و هم سرگرم کننده،آیا صاحبان سینما برای تغییر کاربری اقدام می کردند؟
چرا دنبال رفع اساسی مشکلات سینمای ایران و سالن های سینما نیستید؟چرا به جای حل یک مسئله ساده،آن را تبدیل به معضل لاینحل می کنید؟
چرا وقتی سوار بر کار نیستید و توانایی مدیریت سینمای ایران را ندارید،قبول زحمت کرده اید؟ما راضی به زحمت شما نیستیم،لطفا زحمت را کم کنید! یا هرچه سریع تر زحمت را کم کنید تا در سایه مدیران کاربلد،سینمای ایران نفسی به راحتی بکشد یا اگر برای تان سخت است مسوولیتی را که قبول زحمت کرده اید ترک کنید،مدیران و افراد کاربلد را در کنار خود بنشانید تا آنان با توانایی های خویش و عشق شان به سینما ،کشتی بی بادبان و پهلو شکسته سینمای ایران را به ساحل امن برسانند.
مدیران تازه بر مسند نشسته و محاسن مشکی حوزه هنری،شما چرا به جای احیای سینما دنبال امحای آن هستید؟ سینماهای خودتان در همین تهران تعطیل است و توان باز نگه داشتن شان را ندارید،اما مانند هم سلفان ریش سفید خود در حوزه هنری، در کل کشور دوره افتاده اید که سالن سینما بسازید یا آنها را تعمیر کنید؟!
می دانید از این همه سالن سینمایی که ساختید و تعمیر کردید،چند سالن رونق دارند؟از گیشه آنها چقدر برداشت می کنید؟چرا به جای زنده نگهداشتن سینماهای موجود،دنبال ناموجود هستید؟چرا باید دست روی سینمای خاطره انگیزی مانند آتلانتیک(آفریقا) بگذارید و سعی کنید تمام خاطرات آن را از اذهان سینمادوستان پاک کنید؟!
شما ، دوستان در سازمان سینمایی و بخش خصوصی،باید برای رفع مشکل تلاش کنید،نه ایجاد معضل.مشکلات سینمای ایران کاملا مشخص و به راحتی قابل حل است،اما به جای حل مشکل، آن را پیچیده تر کرده و برای اینکه بگویید کار سختی برعهده شماست،مدام شوراهای کذایی راه می اندازید تا کار سخت تر از پیش شود.
اگر شهرهایی از گذشته تاکنون سالن سینما نداشته اند،مطمئنا مدیران کاربلد بخش خصوصی و دولتی سینمای ایران در گذشته،تحقیق کرده و به این نتیجه رسیده اند که در آن شهرها مردم احتیاجی به سالن سینما ندارند یا اصلا جامعه آنجا اهل فیلم دیدن نیستند.وقتی واقعیت این است و غیرقابل تغییر،پس چرا مدام اصرار دارید در مناطقی که اکثر ساکنان آن اهل سینما رفتن نیستند،سالن سینما بسازید؟
این یعنی هدر دادن بیت المال مردم.به جای هدر دادن بودجه برای ساخت سالن های بی مشتری،آن را خرج سینماگران ایران کنید تا آنان با ساخت فیلم های خوب مردم را دوباره با سینما آشنا کنند.بخش مهمی ازاین بودجه را هم خرج خرید فیلم های خارجی کنید تا سالن ها رونق یابند و سینمادارها خوشحال شوند.