سازمان سینمایی حوزه هنری قدر یزدان عشیری را بداند

سازمان سینمایی حوزه هنری قدر یزدان عشیری را بداند | سیدرضا اورنگ | سینما | سرزمین هنر

جوانگرایی خوب است، اما بدون بلد راه به ترکستان ختم خواهد شد. عرصه سینما نیز مانند دیگر حوزه ها برای بقا و پیشرفت به تغییر نسل احتیاج دارد.

بدون این تغییر چرخ های هنر و صنعت از کار افتاده یا بسیار کند می شود.

جوانان جاه طلبی و ابتکار لازم برای پیشرفت در کار را دارند و با نیروی جوانی، بدون ترس به سمت اهداف خود حرکت می کنند.

این در صورتی است که یا در کنار کهنه کاران فن کار کرده و آموزش دیده باشند و یا مرشد کاربلد و راه بلدی در کنار خود داشته باشند تا گام های اولیه را محکم بردارند.

مطمئنا نیروهای پا به سن گذاشته به خصوص در عرصه مدیریت، پس از گذشت سال ها توان خویش را از دست داده و فعالیت آنان کمتر می شود.

وقتی چنین اتفاقی افتاد تغییر مدیریت به شدت احساس شده و باید انجام شود.

منتهی نیروی با تجربه را نباید به امان خدا رها کرد، بلکه باید از تجربه آنان بهره گرفت تا مدیران جوان را از آب و گل درآورند.

یزدان عشیری فرصت سینماست

 

سازمان تبلیغات اسلامی،به خصوص در سازمان سینمایی جوانگرایی را شروع کرده و مدیران باتجربه و کاربلد را از کار برکنار و جوانان بی تجربه را بر کرسی ریاست می نشاند.

این مدیران جوان اکثرا یا با سینما آشنایی کامل نداشته و یا آن را در کلاس های درس از روی کتابها خوانده اند.

درست است که این جوانان نیروی لازم برای حرکت را دارند، اما بدون فانوس تجربه در تاریکی قدم زده و راه را از چاه تشخیص نخواهند داد.

به هیچ وجه مخالف جوانگرایی نبوده و نیستیم، اما جوانگرایی بی محابای سازمان سینمایی حوزه هنری را نپذیرفته و نخواهیم پذیرفت.

جوانگرایی در هر کاری نیاز به زمان و برنامه ریزی های کلان دارد.

در مرحله اول باید عملکرد این جوان در پست سابق او را مورد بررسی قرار داد تا مشخص شود در کار خود موفق بوده یا نه.

بعد باید دید دارای ذهن و روح ابتکار هست یا خیر.سپس باید مشاور یا مشاوران با تجربه ای پیدا کرد تا به آنان کمک کنند.

مدیران جوانی که در سازمان سینمایی حوزه هنری اخیرا مشغول به کار شده اند، اکثرا سابقه درخشانی در عرصه سینما نداشته اند.

تا کنون نیز حرکت قابل قبولی را انجام نداده اند.بالاخره بعد از چند ماه باید آثار این جوانگرایی دیده شود،اما دیده نمی شود.

مدیر روابط عمومی سینما

 

یزدان عشیری، سالیان درازی است که در عرصه رسانه به خصوص به عنوان مدیر روابط عمومی در حوزه سینما و هنر مشغول به فعالیت است.

وی دارای پشتوانه ای ۳۰ ساله در این عرصه است.

عشیری یکی از بهترین مدیران روابط عمومی است که در هر نهاد سینمایی یا هنری که حضور داشته به دلیل تسلط بر کار و تعامل خوبی که با اهالی هنر و رسانه داشته، توانسته در بین آنان محبوب باشد.

بی شک تجربه و تعامل یزدان عشیری را نیروهای تازه کار نداشته و ندارند.

گنج تجربه به راحتی به دست نمی آید و مستلزم تلاش و تداوم زیاد است.

این مدیر روابط عمومی باتجربه و کار بلد،چند سالی مدیریت روابط عمومی سازمان سینمایی حوزه هنری را برعهده داشت و توانست تحرک خوبی به این بخش دهد و برنامه های کارسازی را طراحی و اجرا کند.

تشکیل میزگردهای تخصصی راجع به سینما و حضور اهالی سینما و رسانه در آنها بسیار مفید بود .

در جوانگرایی دقت کنیم

 

در این گونه جمع ها، گفتمان و تبادل افکار خوبی صورت گرفت و فرصتی فراهم آورد تا دلسوزان سینما و رسانه دور هم جمع شده و درباره عشق شان سینما با یکدیگر گفت و گو کرده و انتقال تجربه داشته باشند.

از دیگر کارهای خوب یزدان عشیری در پست مدیریت روابط عمومی سازمان سینمایی، راه اندازی پاتوق هایی برای نمایش و نقد فیلم کوتاه و مستند بود.

با این کار به فیلمسازان جوانان فرصت داد تا اثرشان را به نمایش گذارده و توسط منتقدان به نقد کشیده شده و گفت و گویی مفید داشته باشند.

یزدان عشیری مهره اساسی و مفیدی است که سازمان سینمایی حوزه هنری نباید او را از دست بدهد.

او یکی دو سال دیگر بازنشسته خواهد شد. شاید بعد بازنشستگی عطای این کار را به لقایش ببخشد و برود.

برای همین مدیر تازه منصوب شده سازمان سینمایی، برای پیشبرد کار خویش هم که شده باید عشیری را در کنار خود داشته باشد و از گنجینه تجربه او استفاده کند.

ایرادی ندارد اگر می خواهد فرد جوانی را جایگزین او کند، اما باید این مدیر باتجربه و کاربلد را مرشد او قرار دهد تا به کارها مسلط شده و با اهالی سینما و رسانه آشنایی کامل پیدا کند.

یزدان عشیری فردی است بی حاشیه که اهل تعامل است و با عرصه سینما و رسانه آشنا.باید از توانایی و تجربه او بهره برد.

مدیر جوان و جدید سازمان سینمایی اگر یزدان عشیری را از این نهاد طرد کند، مطمئنا بیشترین خسارت را خودش و زیر مجموعه اش خواهند دید.

گنج با رنج به دست می آید،به همین دلیل باید قدر آن را دانست و نهایت استفاده را از آن برد.