الیور نورول هاردی در هجدهم ژانویه ۱۸۹۲ در هارلم جورجیا آمریکا به دنیا آمد. او در دانشگاه ایالتی جورجیا در رشته حقوق تحصیل کرد او در هنگام تحصیل، به دلیل صدای خوبی که داشت (امتیازی که بعدها در برخی فیلم‌ها مورد استفاده قرار گرفت) در کنسرواتوی موسیقی آتلانتا آواز می‌خواند. البته در خانواده او هیچ‌کس تا آن زمان وارد عرصه هنر نشده بود اما هنر بازیگری در خون الیور بود. او پس از فراغت از تحصیل به طور جدی آواز را دنبال کرد تا در سال ۱۹۱۰ با افتتاح یک سالن تئاتر در میلد گویل جورجیا به سینما علاقه‌مند شد و سپس با کمپانی لوسین فلوریدا شروع به کار کرد. یکی از نقش‌های دو نفرهٔ متعددی که او در آن ظاهر شد سگ خوش شانس بود که نقش کوچکی در مقابل لورل داشت. این ماجرا تقریباً یک دهه قبل از آن بود که این دو دوباره با هم همبازی شوند. او در نقش‌های چاق بسیاری بازی کرد و در سال ۱۹۲۶ به استخدام هال روچ در آمد. در فیلم‌های اولیه‌اش با نام‌های نورول هاردی، بیب هاردی لقبش در کودکی، الیور بیب هاردی و الیور نورول هاردی بازی می‌کرد و پس از پیوستن به روچ نام الیور هاردی برای او تثبیت شد.
شخصیت سینمایی هاردی به قول خودش کمی برآمده از شخصیت واقعی او و کمی نیز متأثر از داستان مصور هلپ فول هنری بود. هاردی از شخصیت خود، خلق و خوی جنوبی و ویژگی هیکلش را گرفت. درون شخصیت تنومند او قلبی مهربان قرار داشت. دیگر مشهور است که لورل مغز متفکر آثار بود و هاردی پس از بازی معمولاً به سراغ گلف می‌رفت) و البته نصف لورل نیز حقوق می‌گرفت. (شخصیت‌ها و روابط سینمایی آن دو در خلال ۲۷ فیلم کوتاه بین ۱۹۲۶ تا ۱۹۲۹ شکل گرفت. بعد از بازی در فیلم سوپ اردک این دو به بهترین زوج کمدی تاریخ سینما تبدیل شدند. بعد از بیش از دو دهه موفقیت آمیز در کنار استنلی، الیور بدون استن در فیلم‌های Riding High و Fighting Kentuckian ظاهر شد. الیور هاردی در ۷ آگوست ۱۹۵۷ درگذشت. بدون شک علاقه‌مندان سینما نام زوج معروف تاریخ سینما؛ لورل و هاردی را هرگز از یاد نخواهند برد.
در می سال ۱۹۵۴، هاردی دچار یک حمله قلبی خفیف شد. در طول سال ۱۹۵۶، هاردی شروع به مراقبت از سلامتی خود برای اولین بار در زندگی اش کرد. او بیش از ۶۸ کیلوگرم از وزنش را طی چند ماه از دست داد، که به طور کامل ظاهرش را تغییر داد. نامه‌های نوشته شده توسط لورل اشاره به آن دارد که هاردی سرطان لاعلاج داشته است. برخی از خوانندگان نامه فکر می‌کردند این دلیل واقعی برای کاهش وزن سریع هاردی بوده است. لورل و هاردی هر دو به شدت سیگاری بودند. هال روچ گفته است که آنها یک زوج “دودکش قطار باری” بودند
در ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۶، هاردی دچار یک سکته مغزی شدید شد که او را زمین گیر و محدود به تخت کرد و برای چند ماه قادر به صحبت کردن نبود. او در خانه باقی ماند و معشوقه اش لوسیل از او مراقبت می‌کرد. در اوایل آگوست ۱۹۵۷ او دچار دو سکته مغزی دیگر شد و به کمایی فرو رفت که دیگر هرگز از آن بیرون نیامد.
اولیور هاردی بر اثر ترومبوز مغزی در ۷ آگوست ۱۹۵۷ (۱۶ مرداد ۱۳۳۶) در سن ۶۵ سالگی درگذشت. بقایای سوزانده شده جسد اولیور هاردی در قبرستان پارک یادبود والهالا در نورث هالیوود، لس‌آنجلس واقع شده است.
استن لورل بیمارتر از آن بود که به تشییع جنازه دوست و همبازی اش برود. او در همین رابطه اظهار داشت “بچه (لقب اولیور هاردی در زمان کودکی) درک خواهد کرد.
