ریچارد گی یر و مجموعه داری هنری

مجموعه داری هنرهای تجسمی به یک فرایند جهانی بدل شده و ریچارد گی یر، یکی از صدها هالیوودی است که هم برای دلش و هم سرمایه گذاری به این پدیده جهانی پیوسته است.

ریچارد گی یر و مجموعه داری هنری|سرزمین هنر|کیمیا نخعی|هنرهای تجسمی

ریچارد گی یر به جمع‌آوری عکس دلبستگی دارد و کلکسیونی از عکس‌های خاص از عکاسان بنامی مانند رابرت فرانک، ایروینگ پن، گوستاو لوگر، دیان آربس، آلفرد اشتیگلیتس، ادوارد وستون و دوئین مایکلز را گردآوری کرده است.

در حراج آنلاین کریستیز بیش از ۱۴۰ عکس از مجموعه شخصی گی‌یر به نمایش گذاشته شد. آثار بعضی از برجسته‌ترین هنرمندان این مدیوم  از پیشگامان این عرصه‌ هنری ،مانند آلفرد اشتیگلیتس، ادوارد وستون تا هنرمندان پیشکسوتی مانند ریچارد اودن و دیان آربس  نگاه ها را به خود جلب کرد.

به گفته‌ داریوس هیمز سرپرست بین‌المللی عکس کریستیز، این مجموعه از سطحی از هماهنگی زیباشناسانه‌ای برخوردار است که در کمتر مجموعه‌ای دیده شده است . این درحالی است که گی‌یر از خود به سختی به عنوان یک مجموعه‌دار یاد می‌کند و دلیل انتخاب عکس‌های مجموعه‌اش را این گونه بیان می‌کند :‌« اینها عکس هایی هستند که با من سخن گفتند.»

جرقه‌ علاقه‌ گی‌یر به عکاسی از زمانی شعله‌ور شد که مادرش به او که هنوز پسر کوچکی بیش نبود دوربین کداک براونی را هدیه داد.

« به یاد دارم با آن دوربین عکس می‌گرفتم.مطمئنم کیفیت آنچنانی نداشت، اما به خاطر دارم که با آن مفهوم کمپوزیسیون را کم کم متوجه شدم.»

گی‌یر با وارد شدن به عرصه‌ بازیگری و قرار گرفتن جلوی دوربین، علاقه‌اش به عکاسی نیز پرورش یافت. از نگاه او، یک روایت می تواند با استفاده از زوایای متعدد دوربین شکل بگیرد و هر کدام از آنها داستان متفاوتی را نقل کنند.

گی‌یر با سپری کردن وقت اش در کتابفروشی‌های لس‌آنجلس و نیویورک و تورق کتابهایی در مورد اساتید عکاسی، مانند ایروینگ پن و ادوارد کرتیس، ذهن کنجکاوش را سیراب می‌کرد. در همین زمان بود که او با هرب ریتس عکاس مد آشنا شد و رابطه‌ دوستانه‌ای بین این دو شکل گرفت. گی‌یر می‌گوید :« من او را قبل از اینکه عکاس باشد می‌شناختم».

گی‌یر با بازدید از نمایشگاه‌ها و حراج‌ها علاقه‌ شخصی خودش را دنبال می‌کرد.« لزوما برای خرید به آنجا نمی‌رفتم، بلکه برای دیدن زیبایی‌ها و لذت بردن از آنها به تماشا می‌نشستم، درست مثل رفتن به یک موزه.»

این بخشی از چیزی شد که گی‌یر آن را «فرایند تکاملی آموزش چشم و حساسیت‌های شخص» می‌نامد و هنگامی که او به طور جدی شروع به خرید عکس کرد، او را یاری کرد.

او از ابتدا تحت تاثیر آثار دیان آربس قرار داشت، کسی که عکس‌هایش از ساکنان خانه‌ معلولان گی‌یر را هم پریشان و هم خوشحال می‌کرد. در این حراج چندین فریم از آثار دوره‌ اولیه آربس به فروش گذاشته شد ، از جمله عکسی که از یک سینما در منهتن گرفته شده است که نشان دهنده پرتوی نور پروژکتور در فضای تاریک سینماست که به پرتوی نوری در یک کلیسا شبیه است.

در مجموعه گی‌یر آثاری از عکاسان پیشگام مانند ادوارد اس. کرتیس و گوستاو لوگر نیز وجود دارند. عکسی که توسط گوستاو لوگر ثبت شده است از دو نگاتیو گردآوری شده . گی‌یر می‌گوید:« نورسنجی از بالا و پایین بسیار متفاوت است، بنابراین او دو عکس می‌گرفت، گاهی اوقات بیشتر. او از خط افق به‌عنوان  خط تقسیم‌ کننده استفاده می‌کرد و سپس این دو نگاتیو را در تاریکخانه بهم پیوست می‌داد.»

گی‌یر درباره انتخاب عکس‌های مجموعه‌اش می‌گوید :«به عنوان یک بازیگر، مهم ترین ابزار من احساسات و داستانی است که بوسیله‌ آن گفته می‌شود. فکر می‌کنم بیشترین عکس‌هایی که با آنها ارتباط برقرار می‌کنم، عکس‌هایی هستند که داستانی برای گفتن دارند.»

مجموعه داری هنرهای تجسمی به یک فرایند جهانی بدل شده و ریچارد گی یر، یکی از صدها هالیوودی است که هم برای دلش و هم سرمایه گذاری به این پدیده جهانی پیوسته است.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

52 + = 54