رویای شیرین سینما!

رویای شیرین سینما!|سرزمین هنر| جبارآذین|سینما

عده ای ازسینمایی ها که از حال و احوال خود و سینما و تداوم اشتباه های نامدیران سینمایی و تعطیل تولید و نابسامانی اکران و بیکاری و بی پولی و بهم ریختن آرزوهایی که برای سینماداشتند، مکدربودند، خسته از داد و بیدادهای انتقادی و اعتراضی خود که گوش شنوا برای آنها نیست، در آپاراتخانه یک سینمای قدیمی، دور یکدیگر جمع شده و به یاد ایام گذشته فیلم های قدیمی سینمای ایران را تماشامی کردند و گپ می زدند و غرولند می کردند و حسرت می خوردند.

 صداهایی که از بیرون سینما می آمد و جارمی زد:«آسوده بخوابید، زیرا که ما بیداریم و برای تان سینمایی پرجلال و جبروت از نو می سازیم و دوستان ما، شبانه و روز درصدد تهیه و تدوین مانیفست جدید سینما هستند و…»گوش های سینمایی ها را آزرد.از همین رو،پنجره ها را بستند تا بهتر و بیشتر در نوستالژی غرق شوند.

یکی ازآنها گفت: شورای صنفی نمایش راهم که جمع کردند.

دیگری گفت:آنها کار خود را می کنند و تره هم برای حرف های ما خرد نمی کنند.

سومی گفت:این حرف ها را بس کنید، سال هاست جبارآذین و یک، دو تن دیگر همین حرف ها و درست و تندترش را می گویند، ولی نرود میخ آهنین بر سنگ.

چهارمی،با بی حوصله گی گفت: دیروز که گذشت و رفت، بیایید درباره فردای سینما صحبت کنیم.

  پنجمی، نالان گفت:سالی که نکوست از بهارش پیداست.

خلاصه آن قدر پریشان گفتند تا سرانجام همگی درباره رویا بافی در خصوص سینما به توافق رسیدند.

 مخلوق دهنی آنها این شد:«شهر،شهر فرنگه، ازهمه رنگه،همه جا گل و بلبله و مردم خوش و سرحال و مرفه، شادمانه در حال گشت و گذاراند؛آنها در برابر سینماها صف کشیده اند تا به تماشای فیلم های جذاب و دیدار هنرمندان محبوب بروند، سالن های تئاتر و موسیقی، مملو از تماشاگر است، مسوولان با گل و مهر از هنرمندان استقبال می کنند، کودکان و نوجوانان برای دیدن فیلم های زیبا و مناسب خود سر و دست می شکنند… در همین هنگام،یکی از پنجره ها از بیرون با شدت باز و سری داخل شد و خطاب به سینمایی ها گفت:فرصت شما تمام شد و باید هرچه زودتر آپاراتخانه و سینما را ترک کنید، تا چند لحظه دیگر بولدوزر برای تخریب سینما دست به کارمی شود!

سینمایی ها سراسیمه برخاستند و برای رهایی از آوار و ویرانی، هرکدام به سویی دویدند. دقایقی بعد،بولدوزر کار خود را آغازکرد!