دیدار نوروزی و مصاحبه با «محمود موسایی سنجری»
آناهیتا برزوئی :نوروز بود وایام خوش عید.همه شاد ومسرور .جمعی به دید و بازدید و گروهی به تفرج وباغ و من در سفر با خانواده درشیراز . راستی چه زیبا سروده است استاد سخن سعدی:خوشاتفرج نوروز خاصه در شیراز که برکند دل مرد مسافر از وطنش …..در یک روز دل انگیز بهاری درکنار آرامگاه خواجه اهل راز،حافظ شیراز فرصتی دست داد که با هنرمند خوشنویس کشورمان که او نیز همچون ما ،آرامش و صفا را در حافظیه یافته بود دیداری تازه کنیم .فرصت مغتنمی بود تا ازسوی هنرلند با این هنرمند عزیز به گفتگوئی نوروزی بنشینیم. آنچه می خوانید حاصل این دیدار وگفتگوست.
سلام و عیدتان مبارک
سلام و تبریک به شما و مردم عزیز کشورمان
جستجو وعشق به شناخت فرم ورسم چیزهایی که در پیرامون و اطرافم وجود داشت مثل تصاویر و نقاشی های که در مجلات پیش از انقلاب چاپ میشد مثل غروب خورشید دریک بعد از ظهر برفی در یک جنگل ویا دیدن خط های چاپ شده درکتاب تاریخ که بصورت قطع بزرگ چاپ میشد. از همان دوران ۱۲ سالگی فضا را برای یادگیری فراهم می کرد.دردوران مدرسه معلم نقاشی ای داشتم بنام استاد عادل دلداده که هم اکنون ایشان از نقاشان صاحب نظردرکشور میباشد به اصطلاح بنده را به سمت هنر سوق دادند. بعدها آتش یادگیری دروجودم زبانه می کشید. دریکی از روزهای زمستان زمانی که ۱۶ ساله بودم از پشت شیشه مغازه تابلو نویسی ناصر صرافان به حرکت دست ایشان که بارها و بارها شاهد آن بودم. با اشاره ایشان به داخل مغازه دعوت شدم. ایشان علت ایستادن مرا جویا شد. ایشان فرمودند اگر دوست داری که یاد بگیری،باید این هنر را با استاد دنبال کنی تا نتیجه بگیری و سپس آدرس انجمن خوشنویسان ایران را بمن دادند و از آن زمان زندگی من با انجمن گره خورد.
انجمن یکی از تاثیر گذارترین ارگان هنری در زمینه خوشنویسی در کشور است که می شه گفت بسیاری از اساتید بنام کشور در این مجموعه تربیت شدهاند.
نابغه ای در آسمان هنر خوشنویسی که دوران معاصر نظیرش را به خود ندیده است.
اگر مسئولین به این هنر اهمیت دهند وحمایت کنند، انشاالله زمینه برای خوشنویسان هموار خواهد شد.دست اندرکاران ومراجع ذیربط توجه دلچسب وچندانی به این هنر که در دل خود به ادبیات وفرهنگ پیوند خورده است، نشان نمی دهند. عدم توجه کافی موجبات دلسردی هنرمندان را فراهم می آورد.
این رسته هست وجود دارد ولی زیر مجموعه رشته ارتباط تصویری فعالیت می کند. آن هم درحد آشنایی و در نهایت به دیزاین حروف ختم میشود.
هنرمندانی که درزمینه نقاشی خط فعالیت می کنند لازم است خطوط ایرانی را خوب بشناسند و سپس با عنصر رنگ بیامیزند درغیر اینصورت عدم شناخت اصول خط، عدم شناخت فرم ورنگ ،ترکیب بندی ضعیف اثر پیش پا افتاده ای پدید می آورد.خودم شخصا علاقمند به انجام تجاربی هستم.
صحبت خاصی ندارم،فقط این نکته را عرض می کنم که کار زیاد مطالعه زیاد ودیدن آثار بزرگان این هنر انشاءالله موجب پیشرفتشان خواهد بود.
آشنائی باهنرمند:
محمودموسایی سنجری. متولد مهر ماه ۱۳۴۲-تهران، دکترای پژوهش هنر ازدانشکده موسیقی وهنرهای زیبای دانشگاه دهلی. کارشناسی ارشد نقاشی از دانشکده هنرومعماری -کارشناسی نقاشی از دانشکده هنرهای زیبا-دانشگاه تهران.
دارنده گواهینامه ممتاز ازانجمن خوشنویسان ایران ۱۳۶۶ –
افتخارشاگردی درشیوه نستعلیق نزد استاد مرحوم سیف الله یزدانی وحضرت استاد غلامحسین امیرخانی.
افتخارشاگردی درشیوه ثلث نزد استاد حسینی موحد.
افتخار شاگردی در زمینه تذهیب نزد حضرت استاد مجید مهرگان.
سوابق اجرایی :رییس اداره فرهنگی و تربیتی سازمان جوانان جمعیت هلال احمر کشور ۱۳۸۷٫
رییس موزه استاد علی اکبر صنعتی ۱۳۸۸٫
قائممقام بنیاد فرهنگی امیر کبیر (مجموعه کتابخانه وگنجینه اهدایی دکتر حسن حبیبی )۱۳۹۲-
مدرس دانشکده هنرومعماری در گروههای نقاشی و ارتباط تصویری ۱۳۷۹ لغایت ۱۳۹۴ –
بسیار عالی ای عزیز موفق باشی