دفاع از یک اتهام خصوصی در رسانه عمومی

خبر به سرعت در فضای مجازی دست به دست می شد. «احسان علیخانی» و «مهران مدیری» مجریان معروف صدا و سیما از کسانی هستند که از مؤسسه ثامن الحجج مبالغی را تحت عنوان وام یا کادو دریافت کرده اند.

شروع ماجرا

خبر در کمتر از ساعتی در فضاهای مجازی گسترش یافت. مجری های برنامه های ماه عسل و دورهمی که در اخبار و روزنامه ها با عناوین (ا.ع) و (م.م) ذکر شده بودند در روزنامه شرق و پس از آن در دیگر رسانه ها فراگیر شدند. تا اینجای خبر این مهم با همه جای دنیا مشابهت دارد. گزارشگر روزنامه ای غیر دولتی و مستقل بر اساس اسناد و مدارکی که تهیه کرده نام دو تن از مجریان سلبریتی و شیک پوش تلویزیونی را به عنوانی متهم می کند.

به هر حال همان طور که «رحمانیان» مدیر مسؤل روزنامه «شرق» گفته حتماً این گزارش بر اساس مدارکی مستند و مستدل تهیه شده است. حق شکایت این دو نفر از روزنامه شرق به قوت خودش باقی است. این دو نفر می توانند به خاطر تهمت، از روزنامه شرق شکایت کنند. قانونگذار هم چنین چیزی را پیش بینی کرده است. اما در این کشور همیشه وقایع آن گونه پیش نمی رود که در جهان به وقوع می پیوندد.

ورود صدا و سیما

صدا و سیما که بودجه اش از بیت المال تهیه می شود ساعتی را به دفاعیات «احسان علیخانی» اختصاص می دهد. بنا بر گفته «رشیدپور» مجری برنامه ای صبحگاهی از بین «منوچهر متکی» و «احسان علیخانی» فقط او دعوت رضا رشیدپور را پاسخ داده است!

«احسان علیخانی» در برنامه ای دولتی از تهمت هایی که به او زده شده به درستی یا نادرستی دفاع می کند اما این یک روی سکه است. صدا و سیما هیچ حقی در خصوص ارائه دفاعیات طرفین یک دعوای خصوصی ندارد و به جاست در ابتدا مدعی العموم و پس از آن وکیلان آزاد به نیابت از مردم نسبت به این امر اعتراض کنند.

مهم ترین دستاورد این اعتراض باب نکردن این قبیل کارهاست. چون صدا و سیمایی که به کسی پاسخ گو نیست دارد می رود تا پدیده هایی را در فضای رسانه ای ما باب کند. یک روز با پخش به اصطلاح اعترافات یک دختر رقصنده بدون در نظر گرفتن حقوق شخصی و دیگربار با دادن آنتن یک برنامه بدون درنظر گرفتن حقوق ملی.

حال این که این مجریان با روزنامه شرق چه جنگی را آغاز کرده اند و این که آیا در این جنگ پیروز می شوند یا شکست می خورند امری جداست و مربوط به نهادهای حقوقی و قضایی؛  اما این که باید به هر حال جلوی تلویزیون ملی را در اجتهادهای شخصی مدیران و برنامه سازانش گرفت و نظارت بیشتری برآن اعمال کرد امر مهم دیگری است که باید اجرا شود.

لزوم برخورد با این رسانه از این نظر است که کشور خواسته یا ناخواسته به فضای خطرناک سیاسی(بین المللی) در حال نزدیک شدن است و در این فضای بحرانی به طور حتم صدا و سیما با تماشاگران اندکی که براب خود نگه داشته می تواند تأثیرگذار باشد.

اما او نشان داده است که برخلاف آن چه که باید باشد بیشتر یک رسانه سلیقه ای است تا یک رسانه تأثیرگذار و این رسانه سلیقه ای باید از بیرون مورد رصد قرار بگیرد تا خدای ناکرده بر اساس نحوه تفکری که دارد به جامعه آسیبی وارد نکند.