دعوتی برای پرواز از پای البرز تا حریم کبریا

دعوتی برای پرواز از پای  البرز: “فاطمه عینی” تهیه کننده رادیو دعوت حق را لبیک گفت…

دقایقی پیش خبر درگذشت خانم فاطمه عینی را دریافت کردم.

بانوئی آرام و متین با اندیشه ای سیال و ذهنی خلاق ؛درست مثل همه رادیوئیهای واقعی.

آن قدر متین بود که از انبوه مشکلاتش و رنج بیماریش با من سخنی به میان نیاورده بود .آن زمان من مدیر گروه علمی آموزشی صدا ی مرکز آموزش صداوسیما بودم .با وجود مسؤلیتم ،مدرسی یکی دو درس دوستان عزیز تهیه کننده را هم برعهده داشتم. مثل همیشه حضور وغیابها را در کلاس جدی می گرفتم.خانم عینی ازجمله دانشجویان محترمی بود که گاهی دیر می رسید و گاهی زودتر می رفت. همین امر باعث شده بود که فکر کنم از دانشجویانی است که کلاس را جدی نمی گیرد، از ن جمله کسانی که باری به هرجهت می آیند و می روند ،این قضاوت زود هنگام وقتی پایان گرفت که نوبت به تمرینهای عملی رسید. سوژه ها و ابژه های هر کدام از دانشجویان برای کارهای کلاسی ارائه می شد آن وقت متوجه تفاوت دیدگاه او با همکلاسیهایش شدم. هر دانشجو امتیازات خاص خودش را داشت و امتیاز خانم عینی در نوع نگاهش به پدیده های اجتماعی پیرامونش بود.

پدیده آن روز باربی شدن بود . خانمهائی که به آب وآتش می زدند تا زودتر لاغر شوند درست مانند عروسک باربی در بازیهای کودکان…

شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید

دانستم که رادیو تهیه کننده ای خواهدداشت خوش آتیه ،با حس مسؤلیت اجتماعی از این بابت بسیار خوشحال بودم اما همچنان مشکل دیر آمدن یا زودرفتنش معلوم نبود.این معما را دوستانش برایم حل کردند. بیماری او و دوری مسیرش وسرپرستی دخترش هستی و….

او باید هر روز از کرج به تهران می آمدتا سرکلاس حاضر شود،برنامه هایش در رادیو را تحویل آنتن دهد و در عین حال با بیماری مهلکش دست وپنجه نرم کند وبه موقع به کرج برمی گشت پیش از ترافیک دیوانه کننده اتوبان…

این همه از توان هر زنی ساخته نیست اما این بانو اینچنین بود…

پله های موفقیت را یکی یکی طی کرد از نوبسندگی در رادیو جوان تا تهیه کنندگی در رادیو البرز  و مدیریت در گروه دانش وجوان رادیو جوان.جوایزی که او برای رادیو البرز در جشنواره های صدا می اورد بخشی از موفقیتهای حرفه ایش بود و افتخار آفرینیش در جشنواره ABU فصلی دیگر از اثبات شایستگیش.

واکنون او دعوت حق را برای پرواز از پای البرز تا کوی محبوب اجابت کرده است و من  در شیراز این مطلب را در حالی مینویسم که دلم پیش همکاران داغدار رادیوئیم هست که در مسجد بلال پیکر این همکار گرانقدر راتشییع می کنند. از خدا آرامش ابدی او و صبر برای هستی اش و همه دوستان وبستگانش مسئلت  می کنم.وبرای تمام دوستان دیگر رادیوئیم که با بیماریهای اینچنین دست وپنجه نرم می کنند طلب سلامتی وعافیت می نمایم.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

− 1 = 9