این روزهای آخر خرداد ماه ۱۳۹۵ روزهای خوبی برای فرهنگ و ادب وهنر کشورمان به نظر نمی رسد.ساعاتی قبل خبر درگذشت «اصغر بیچاره» قدیمی ترین عکاس سینمای ایران که در آمریکا به سر می برد نیز منتشر شد.او که با گرفتن کپی از عکسهای اولین فیلم سینمای ایران (دختر لر) عکاسی سینما را تجربه کرد،بعدها خود در فیلمهای مختلفی هم ایفای نقش کرد که در زیر به شمه ای ازآنها اشاره خواهدشد .هنرلند این ضایعه را به بازماندگان و جامعه هنری کشور به خصوص عکاسان عزیز تسلیت عرض می نماید و مروری بر زندگی این هنرمند فقید می اندازد.
اصغر بیچاره در ۲۲ خرداد ۱۳۰۶ در تهران دیده به جهان گشود واز ۱۱ سالگی به عنوان کارگر ساده در عکاسی به کار مشغول شد، پس از چند سال در لاله‌زار تهران مغازه‌ای باز کرد که به زودی تبدیل به پاتوق هنرمندان و نویسندگان معروف آن زمان شد.
نخستین بار با گرفتن کپی از تمام عکسهای فیلم دختر لر برای عبدالحسین سپنتا فیلمنامه‌نویس این فیلم، رسما وارد دنیای هنر شد. سپس با آشنایی با تئاتر، افزون بر عکاسی از نمایش‌ها، گاه در بعضی از آنها هم به بازی پرداخت. چند سال بعد با گروه دوبله مرتضی حنانه و حسین سرشار در ایتالیا همکاری کرد. او عکاسی را از سال ۱۳۲۳ آغاز کرد
فعالیت‌های عکاسی
بیچاره در نمایشگاه‌های مختلف عکس و عکاسی در ایران و دیگر کشورهای جهان حضور داشته است. او بزرگترین آرشیو عکس سینما و تئاتر ایران را در خانه خود گرد آورده است. او در موزهٔ شخصی‌اش دوربین‌هایی از قدیمی‌ترین عکاسان ایران مانند دوربین «ماشاءالله خان عکاسباشی» را نگهداری می‌کند. بیچاره ۳ جلد کتاب درباره تاریخ سینمای ایران نگاشته است[۲].او افزون بر عکاسیِ ۳۸ فیلم، سابقه بازی در ۲۳ فیلم را نیز دارد.
بازیگری اصغر بیچاره
فیلم‌هایی که بیچاره در آنها به بازی پرداخته است
- دم صبح (۱۳۸۴)
- بانوی من (۱۳۸۱)
- زیستن (۱۳۸۰)
- مزاحم (۱۳۸۰)
- نان و عشق و موتور ۱۰۰۰ (۱۳۸۰)
- بوی کافور، عطر یاس (۱۳۷۸)
- جنگجوی پیروز (۱۳۷۷)
- چهره (۱۳۷۴)
- افسانه دو خواهر (۱۳۷۳)
- ای ایران (۱۳۶۸)
- ناخدا خورشید (۱۳۶۵)
- امشب اشکی می‌ریزد (۱۳۵۷)
- کلام حق (۱۳۵۶)
- کوسه جنوب (۱۳۵۶)
- رفیق (۱۳۵۴)
- عمو فوتبالی (۱۳۵۴)
- قفس (۱۳۵۳)
- تنها مرد محله (۱۳۵۱)
- قلندر (۱۳۵۱)
- زمین تلخ (۱۳۴۱)
- گربه وحشی (۱۳۴۱)
- یکی بود یکی نبود (۱۳۳۸)
- لیلی و مجنون (۱۳۳۵)
دیگر فعالیت‌های اصغر بیچاره
اصغر بیچاره، نویسنده و کارگردان فیلم مستند «سَنَد زنده» در سال ۱۳۵۹ بوده است. او همچنین در سینمای ایران به عنوان تهیه‌کننده، فیلم‌بردار و سایر بخش‌ها نیز فعالیت داشته است.
در پایان عکسی به یادماندنی ونادر از دوران جوانی نامبرده که با شوخی دوستانش در ساحل دریا گرفته شده است را از وبلاگ «دیالوگهام» تقدیمتان می کنیم.روحش شاد.
