یک خداحافظی و چند پیام: حاشیه ای بر پست منصور ضابطیان در اینستاگرام

منصور ضابطیان را علاقمندان رادیو بیشتر از تلویزیون می شناسند. او در اولین سالهای دهه ۸۰ با رادیو تهران همکاری می کرد، اما بعدها ترجیح داد به تلویزیون برود، و جالب این که تجارب رادیوئیش را نیز با خود به تلویزیون برد. برنامه هائی که او با استفاده از آموخته های رادیوئیش در تلویزیون به نمایش گذاشته است نشان می دهد او مخاطب شناس قابلی است. شاید همین مخاطب شناسی به او این شهامت را بخشیده است که با استفاده از شبکه های اجتماعی مدیریت سیمای جمهوری اسلامی ایران را به چالش بکشد. او در قالب یک نوشته ۸ بندی ۸ پیام مختلف را ارسال کرده است. ۸ پیامی که هر کدام مخاطب خاصی را هدف قرار داده است. گاه بینندگان تلویزیون، گاه مدیران تلویزیون و گاه هر دو را. من ترجیح می دهم درباره چرائی تصمیم مدیران تلویزیون سخنی نگویم چرا که اطلاعی از دلایل این تصمیم ندارم اما به منصور ضابطیان تبریک می گویم که رفتن و ماندنش در هر رسانه ای با تفکر و تأمل همراه هست که ثمره آن ارتباز موفق با مخاطبان است. خواه در «رادیو»، خواه در «تلویزیون» و خواه در فصای مجازی.

پست منصور ضابطیان در اینستاگرام از این قرار است:

چند نکته مهم:

١-اجازه بدهید همین جا رسما اعلام کنم که منتظر برنامه رادیوشب و هیچ برنامه دیگری از تیم ما در تلویزیون نباشید.

٢- علیرغم تلاش های فراوان ما براى حفظ این رابطه چندساله اما درحال حاضر سیما علاقه اى به کارکردن با بنده و همکارانم ندارد.معاونت جدید سیما همه این راه هاى ارتباطی را مسدود کرده و معتقد است که “صلاح نیست ما در تلویزیون کار کنیم!”

٣-دلیل این ممنوعیت ها را از من نپرسید چون من هم اطلاعاتم به اندازه شماست اما خوشبختانه می دانم که تنها یک تصمیم و توهم شخصی از طرف معاونت سیماست بدون اینکه هیچ مبناى خاصی داشته باشد.

۴-مطمئنا بازنده این تصمیم نه ما وشما که تلویزیون است.ما، هم را بزودی پیدا می کنیم،این سیماست که با تصمیم گیرى هاى بغض آلود حلقه دوستانش را روز به روز تنگ ترو تعداد بینندگانش را کمتر می کند.

۵-چه غم انگیز است رسانه اى که قرار بود دانشگاه باشد روز به روز خالی از محتوا شود و بینندگانش ناخواسته رو به رسانه هایى بیاورند که تیشه به ریشه نظام اخلاقی مردم ایران مى زنند.

۶- ما صبر می کنیم چون معتقدیم که میزها به هیچ کس وفا نکرده اند و معتقدیم ان الله مع الصابرین

٧-معذرت که طولانی شد و معذرت که ناگزیر شدم براى این مطلب از عکس خودم استفاده کنم

٨-از دوستان عزیزى که در هفته گذشته تولدم را تبریک گفتند سپاسگزارم و از تکنولوژى ممنونم که نمی گذارد آدم احساس تنهایى کند، بویژه در این روزها