تلگرام و اینستاگرام … راه گریز

بالاخره آنچه حدس می زدیم اتفاق افتاد و قرار شد تا فیلم هایی که تیزر و انونس از شبکه های ماهواره ای پخش می کنند توقیف شوند . استقبال تهیه کننده ها از این شبکه ها دلایل مختلفی دارد ، اما شاید دو دلیل را بتوان به وضوح عنوان کرد :

  • پخش آنونس ها به صورت مکرر و پی در پی و بی وقفه در تمام ساعت های شبانه روز
  • پخش بدون حذف و جرح و تعدیل آنونس ها (پخش بی قید و شرط)

به هر حال تلویزیون ایران برای پخش آنونس فیلم ها ضوابطی دارد (کاری نداریم که این سخت گیری چرا باید فقط روی آنونس فیلم ها باشد ؟ که البته موضوع این یادداشت نیست ) و هر فیلمی را تبلیغ نمی کند ! هر چهره ای اجازه ی دیده شدن روی صفحه ی تلویزیون ندارد ! هر صحنه ای را هم نمی شود تبلیغ کرد ! بنابراین آنونس ها و تیزر ها شیرهای بی یال و دم و اشکمی می شوند که برای بیننده ی تلویزیون کنجکاوی و انگیزه و شوقی ایجاد نمی کنند که برود و فیلم را ببیند . شاید به همین خاطر آنونس فیلم ها به مجموعه ای از تصاویر ثابت تبدیل شده اند و بعضی تهیه کننده ها البته قید همین را هم زده اند و به زیر نویس اکتفا می کنند . مثلا آنونس کوچه بی نام ، من سالوادور نیستم ، ابد و یک روز ، ۵۰ کیلو آلبالو و … به این شکل از تلویزیون قابل پخش بود؟ هرگز !

بنابراین نمی توان انتظار داشت که بعد از این ممنوعیت ، تهیه کننده ها دوباره به تلویزیون روی خوش نشان بدهند . ممکن است بتوانند با توجیه اکران فیلم در خارج از کشور قانون را دور بزنند و یا برخی شبکه های ماهواره ای اقدام  برنامه هایی با عنوان اخبار سینمای ایران بسازند و صحنه و پشت صحنه ی جذاب فیلم ها را نشان بدهند و … اما به نظر می رسد تهیه کنندگان برای تبلیغ فیلم هایشان به سمت شبکه های اجتماعی و مخصوصا تلگرام و اینستاگرام و مخصوصا تلگرام بیایند .

مخاطب در برابر هر رسانه ای مقاومتی دارد . اما مقاومت مخاطب ها دربرابر تلگرام و واتز آپ و اینستاگرام بسیار کم است . حتی مخاطب فرهیخته ی این شبکه های اجتماعی هم نمی تواند مدعی شود که هیچ وقت گول جعلیات و شایعه ها را نخورده است . در واقع می توان از این مقاومت اندک برای تبلیغ هدفمند استفاده کرد . کانال های تلگرام و سوپر گروه ها می توانند بهترین عرصه ی این تبلیغ باشند و خود کاربرها بهترین عامل نشر و پخش خود تبلیغ ، البته به این شرط که ذوق و خلاقیت و نوآوری هم در ارائه ی تبلیغ وجود داشته باشد و به نظر می رسد این جا ساختار تریلر بیشتر از آنونس جواب می دهد .

به هر حال کانال هایی بین دویست هزار تا یک میلیون عضو می توانند آغازگر یک اتفاق تبلیغاتی بزرگ باشند . کافی است تهیه کننده ها کمی از نگاه سنتی دست بردارند و کار را با سرمایه گذاری اندک بر روی فضای مجازی شروع کنند . در کنار شبکه های اجتماعی وب سایت های هنری را هم جدی بگرند و باور کنند کنند که ضریب نفوذ فضای مجازی کمتر از شبکه های ماهواره ای نیست و البته ممنوعیت های آن جا را هم در پی نخواهد داشت .

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

98 − = 91