تفصیلی از «قلاده های طلا»، کوتاه از «عصبانی نیستم»: گفتگو با دکتر محمود عزیزی-۴

گفتگوی هنرلند با دکتر محمود عزیزی هرچه به پایان نزدیکتر می شد جدی تر وصریح تر می شد، بااین حال دکتر عزیزی باصمیمیت و صداقت بیشتری پاسخ می دادند.همانطور که خواندید ایشان درپاسخ  به این سؤال که چرا به سینما و تلویزیون کشیده شدید، درابتدا بحث نیازهای مالی را مطرح کردند اما بعد گفتند که علی رغم این نیاز با این همه ،نقشهای پیشنهادی را به دقت انخاب می نمایند.اینک ادامه پرسشها وپاسخ ایشان

minilogo با صحبت هایی که کردید کار سخت شد از این حیث که به عنوان کسی که میخواد وارد حوزه ی سیاست بشه شما میتونستید خیلی سیاست مندانه پاسخ بدید ولی خیلی صادقانه جواب دادید و یه چیزایی می گید که این کارو خیلی سخت می کنه و من به عنوان کسی که می خوام مطالب و منتشر بکنم توش یکمی می مونم و اونم این است که یه موقع شما سیاستمدارانه می گفتید من هنر مندم هر نقشی رو بهم بدن باید ایفا بکنم البته اگر از عهده ی اون نقش بر بیام ، بدون نگاه به مسؤلیت اجتماعی، بدون نگاه به نیاز جامعه، منتهی این بحث نیاز جامعه ،بحث اقلیت ،بحث تفکرهای مختلف و بحث ضدیت باجزمیت اندیشی را مطرح می کنید،  اونوقت سوالات زیادی میتونه متوجه شما باشه.

من فکر میکنم سبک تاریخی از نگاه به یک جامعه است این رو از این منظر اگر نگاه بکنید حتما میبینید که خوبه که این ثبت بشه اگر ثبت نمیشد ما چی داشتیم بگیم اگر اولین کمدی با جنگ مثل لیلی با من است مطرح نمیشد چی میتونستیم بگیم یعنی چه اتفاقی می افتاد؟ شاید مثلا الان راحت تر میتونستیم مارمولک هارو بسازیم یا مثلا خیلی چیزای دیگرو ولی اون موقع وقتی اتفاق افتاد خب خیلی موضع گیریا شد ولی به هر حال اتفاق افتاد راه خودشو پیدا کرد

minilogoولی این اتفاق بعد از قلاده های نیفتاد دیگه. «قلاده های طلا »ساخته میشه رسانه ای میشه پخش میشه ولی فیلم «عصبانی نیستم» نمایش داده نمی شه . چرا ؟!

خب دیگه اینا برمیگرده به شرایط اجتماعی اون موقع  و نگاه هایی که مسوولین اون موقع جامعه نسبت به تولیدات سینمایی دارن ببینید وقتی شما نگاهتون و نگران نباشید و ضعف نداشته باشید قطعا نگاهتون فرق میکنه ببینید قلاده های طلا حالا چون اشاره دارید میکنید و هیچ کس به من رسما نگفته چرا اینکارو کردی چرا این کارو نکردی

minilogo ماهم نمی گیم چرا شما اینکارو کردید…

ولی من میگم قلاده های طلا ثبت تاریخی یک واقعه ای شد که حالا ممکنه شما مخالفش باشی یا شما موافقش باشی ولی ثبت شده چیزیه که حالا وسیله ی امکان بحث و بیشتری رو در رابطه با اون واقعه پدید اورده مانمیتونیم اینو منهی بکنیم این اتفاق خوبیه چرا از این منظر نمیخوایم ببینیمش

 

minilogoشما اگر به  مجلس راه پیداکنید ، برای اینکه بعضی از فیلمایی که تا کنون به نمایش در نیومدن به نمایش در بیان تلاش می کنید ؟بحث فیلمهای سیاسی تنها مطرح نیستا… 

من زیاد معتقد به شورای نظارت نیستم نه در تاتر نه در سینما.  می گم که انسان هایی به هر حال ۳۷ سال این تاریخ نظام جمهوری اسلامی را تجربه کردن و زندگی کردن مناسبات رایج رو میشناسن و عرف حاکم بر جامعه رو میشناسن بعداز نگاه این نظام جمهوری اسلامی مطلع هستند وگرنه تو زندان بودن پس آدمایی هستن  که خلاف قانون حرکت نکردن خب اینها اگر درواقع بخوان کاری را  تولید بکنن دیگه مسوولیتش با خودشون هستش و بعد اگر کاری تولید بکنه که مردم نرن ببینن خودش متضرر میشه ولی اگر این سرمایه را از جایی که اگر جیب من و شما نیست از پول عمومی نیست از پول یه گروهیه که توان این را  دارن که بیان یه سرمایه گذاری بکنن تولید بشه یا مردم نرن ببینن یا مردم چند بار برن ببینن این دیگه مسیله ای نیست که ما بخوایم باهاش مقابله کنیم ما اگر جلوشو بگیریم در واقع اشتباه کردیم چون ما نمیتونیم یک خطی فقط از این طرف بگیم این درست است شاید یه سری از چیزایی که می گیم درسته، اصلا غلط باشه و یه چیزی که میگیم غلطه درست باشه اینرو بزاریم در اختیار مردم مردم عاقلن بالغن به هر حال با اطلاعاتی که کسب کردن در این دوران میتونن خودشون تشخیص بدن ولی اگر در شرایط ول خوردن هستند دیگه این الان کاری نمیتونیم بکنیم من امروز اگر مانع از گول خوردن شما بشم فردا از یه جای دیگه شما گول میخورید پس اگر میخوایم گول نخوریم شرایط رو طوری فراهم بکنیم که گول خوردن کم تر بشه ویا شرایط گول زدن کم تر بشه اینا دیگه برمیگرده به اون ساختار اجتماعیه در واقع شرایط فرهنگی ما چگونه توزییع شده که ما کم تر گول بخوریم

minilogoچی شد که تصمیم گرفتید خودتونو در معرض قضاوت بین مردم قراربدید و  به عنوان نماینده انتخاب بشید ؟

ببینید از موقعی که یک آدمی جسارت پیدا می کنه بره روی یک صحنه و مردم هرجوری که دلشون بخواد شما رو تماشا بکنند یعنی شما مسولیت پذیری اجتماع رو شروع کردید ،آغاز کردید. ما وقتی می ریم جلوی دوربین و مردم نگاه می کنن مردم همه چیه مارو نگاه می کنن این نیست که پوشش داریم یا نداریم وقتی که  شما می پذیرید یک مسولیت اجتماعی رو قطعا یک جایی در مناسبات اجتماعی احساس می کنید که توجه کم تر به اون مقوله می شه یا اصلاً قانونی نیست برا اون مقوله یا اگر هست ضعیف اجرا می شه خب حالا وقتی ما می گیم مسولیت اجرایی و مسولیت اجتماعی یعنی فکر می کنیم به اندازه ای از درجه ی آگاهی رسیدیم که می تونیم اونو تصحیح بکنیم و این رو می تونیم با همراهامون که در واقع نمایندگان همه ی ملت نه یک حوزه چون وقتی شما نماینده می شید یک حوزه ی تخصصی دارید یک حوزه ی منطقه ای دارید یک حوضه ایم که مربوط به همه ی آدم های جامعه که شما قراره بخشیش رو نمایندگی کنید اونوخت نماینده ی همه میشید چون حوز ه ی تخصصی ما وقتی اگر در واقع احساس بکنیم قانون نیست حمایتش بکنه یا حساس میکنه تامیین اجتماعی در رابطه با این شکل از مشاغل دارای اشکالی هست یادر واقع خود شغل اصلا تعریف نشده یا زیر ساخت های شغل اینگونه نیست که بتونه یک جامعه ی پویای رو رقم بزنه خوب اینا همه باعث میشه که دوستانن بنده رو هول بدن بیام جلو و این مسولیت مدنی رو بپذیرم این  مسولیت مدنی زیاد دور با اون نوع شغلی که ما داریم نیست ماوقتی کارگردانی یک کار و میپذریم مسولیت مدنی و اجتماعی اون افراد رو داریم تا بتونیم اونرو به سر منشع آغاز برسونیم یعنی ماهیتن هیچ فرقی نمیکنه اینجایک جمعیته اونجا یک جمعیته در واقع  کمیتش فرق می کنه کیفتش فرقی نمی کنه که شما ۵۰ نفر و ببری رو صحنه ۲۰۰ نفر برید جلو دوربین یا ۷۰میلیون ۸۰ میلیون نگاهشون به این باشه که شما چه قانونی رو تصویب می کنید و مجری قانونو چطوری موظف می کنید که امور و اجرا بکنیم.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

22 − = 21