تفاوت ها و شباهت های سینمای قبل و بعد از انقلاب ایران (۴)

به قلم محمد حاج حسینی

تفاوت ها و شباهت های سینمای قبل و بعد از انقلاب ایران سرزمین هنر|محمدحاج حسینی

ب – شباهت ها


۱- به نظر می رسد سینمای قبل و بعد از انقلاب با متأثر شدن از سینمای هند سینمای سیندرلای (روابط دختر و پسر) می پردازد. مانند:شیرین وفرهاد(عبدالحسین سپنتا-۱۳۱۴)،لیلی ومجنون(علی محمد نور بخش-۱۳۳۵)، بیژن ومنیژه(منوچهر زمانی-۱۳۳۷)،دام عشق(عزیزرفیعی-۱۳۴۰)،دوستت دارم(اسماعیل کوشان-۱۳۴۲)،عروس فرنگی(نصرت الله وحدت-۱۳۴۳ )،گنج قارون(سیامک یاسمی-۱۳۴۴)،یوسف وزلیخا-مهدی رئیس فیروز-۱۳۴۷)،سلطان قلبها(محمد علی فردین-۱۳۴۷)،همای سعادت(فابی چاناکیا-۱۳۵۰)،خاطر خواه(امیر شروان-۱۳۵۱)،دل خودش می خواد(سیامک یاسمی-۱۳۵۲)،مراد برقی وهفت دخترون(پرویز کاردان-۱۳۵۳)،همسفر(مسعود اسدالهی-۱۳۵۴)،رابطه جوانی(سیاوش شاکری-۱۳۵۵)،

حلقه های ازدواج(عزیز الله بهادری-۱۳۵۶)،پرستوهای عاشق(فریدون ریاحی-۱۳۵۷)،تکیه بر باد(فریدون ژورک)،نفس بریده(سیروس الوند-۱۳۵۹)،جهیزیه برای رباب(سیامک شایقی-۱۳۶۷)،عروس(بهروز افخمی-۱۳۷۰)،دو روی سکه(محمد متوسلانی۱۳۷۲)،بی قرار(مجید قاری زاده-۱۳۷۵)،نامزدی(ناصر غلامرضایی-۱۳۷۶)،دختری با کفش های کتانی(رسول صدر عاملی-۱۳۷۸)،شور عشق(نادر مقدس-۱۳۷۹) ،دنیا(منوچهر مصیری-۱۳۸۰)،دختر ایرونی(محمد حسین لطیفی-۱۳۸۱)،بله برون(داوود موثقی-۱۳۸۲)،انتخاب(تورج منصوری-۱۳۸۳)،آکواریوم(ایرج قادری-۱۳۸۴)،بی وفا(اصغر نعیمی-۱۳۸۵)،ملودی(جهانگیر جهانگیری-۱۳۸۶)،دل شکسته(علی روئین تن-۱۳۸۷)،شیر وعسل(آرش معیریان-۱۳۸۸)،پرتقال خونی (سیروس الوند-۱۳۸۹)،برف روی کاج ها(پیمان معادی-۱۳۹۰)،پس کوچه های شمرون (کامران قدکچیان -۱۳۹۱)،چند متر مکعب عشق (جمشید محمودی-۱۳۹۲)،این سیب هم برای تو(سیروس الوند-۱۳۹۳)،۵۰ کیلو آلبالو(مانی حقیقی-۱۳۹۴)و….می باشد.

سینمای ایران و هند

(شایان ذکر است که اولین فیلم ناطق سینمای ایران «دختر لر در خارج از کشور توسط اردشیر ایرانی در بمبئی هند ساخته شده است و سینما از هند به ایران وارد شده است که سینمای احساسی، ملودرام وبه اصلاح سیندر لای بوده است).
۲-به نظر می رسد استفاده از عناوین برخی از فیلمهای قبل از انقلاب برای جذب مخاطب و فروش بیشتر در سینمای بعد از انقلاب رایج شده است. مانند: دنیای پرامید (منوچهر هادی – ۱۳۹۱) و دنیای پر امید (احمد شیرازی- ۱۳۴۸)، پرستوهای عاشق (فریال بهزاد- ۱۳۸۹) و پرستوهای عاشق (فریدون ریاحی- ۱۳۵۶)، علف های هرز (قدرت الله صلح میرزائی- ۱۳۷۹) و علفهای هرز (محمدیا فرزان دلجو: امیر مجاهد- ۱۳۵۵)، آقای هفت رنگ (شهرام شاه حسینی- ۱۳۸۷) و آقای هفت رنگ (امین امینی – ۱۳۴۲) و … می باشد.

(شایان ذکر است که پس از موفقیت چشمگیر فیلم «گنج قارون- زنده یاد سیامک یاسمی در سال ۱۳۴۴ در سینمای تجاری ایران، فیلمهای مانند: هارون و قارون (نظام فاطمی- سال ۱۳۴۶) و پسران قارون (رضا صفایی- ۱۳۴۸) جهت تجدید خاطره این فیلم بیاد ماندنی و به تبع آن جذب مخاطب و فروش بیشتر در سینمای تجاری ایران ساخته و به نمایش درآمد. همچنین سینمای مقلد بعد از انقلاب چند فیلم را از لحاظ محتوایی و روایت داستانی همانند فیلمهای سینمای قبل از انقلاب ساخته اند. مانند: آقای هفت رنگ (شهرام شاه حسینی- ۱۳۸۷) همانند فیلم سازش (محمد متوسلانی- ۱۳۵۳)، و گل یخ (کیومرث پور احمد- ۱۳۸۳) همانند سلطان قلبها (محمد علی فردین – ۱۳۴۷) و شیر و عسل (آرش معیریان- ۱۳۸۸) همانند گنج قارون (سیامک یاسمی ۱۳۴۴) و…می باشند.


نتیجه گیری :

– تفاوت بارز سینمای قبل و بعد از انقلاب «سکس و خشونت» است که در سینمای قبل از انقلاب این عناصر پلید وجود داشته است. ولی در سینمای بعد از انقلاب سکس کاملاً حذف شده و خشونت در فیلمها کم رنگ شده است.- شباهت بارز سینمای قبل با بعد از انقلاب این است که هر دو سینما برای جذب مخاطب و فروش بیشتر سعی در ساخت فیلمهای احساسی، ملودرام و به اصطلاح دکتر جمال شیر محمدی «سیندرلای» داشته اند.- در مجموع می توان نتیجه گرفت که سینمای قبل از انقلاب «تجاری تر» از سینمای بعد از انقلاب و سینمای بعد از انقلاب هنری تر (معناگراتر و روشنفکرانه تر) از سینمای قبل از انقلاب بوده است.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

− 3 = 4