تحفه سازمان سینمایی به قدرقدرتان سینما و سرمایه داران شکم سیر!
تحفه سازمان سینمایی به قدرقدرتان سینما و سرمایه داران شکم سیر! | سیدرضا اورنگ | سینما | سرزمین هنر
روابط عمومی سازمان سینمایی:
به متقاضیان احداث سینما ( پردیس سینمایی امید)، صنایع سینمایی ( تولید ابزار و تجهیزات سینمایی )، موسسات تهیه و تولید فیلم سینمایی/ تهیه کنندگان سینما ، سامانه نمایش در خواستی VOD ،آموزشگاه آزاد سینمایی ،موسسات سینمایی و مراکز پشتیبانی فنی سینمایی (لابراتوارها و استودیوهای سینمایی ) در قالب طرح «تحفه» تسهیلات اعطا می‌شود.
نمی دانم کدام شیر پاک خورده ای نام این طرح را «تحفه» گذاشته است، اما هرکه هست مشخص است یا از خاندان خان های قدرقدرت ایران بوده یا در خانواده رعیت فلاکت دیده بزرگ شده!
چون معنی تحفه را به خوبی می داند.در هر صورت اسم با مسما و بجایی است برای این طرح که شامل حال قدرقدرتان سینمای ایران و سرمایه داران می شود.
اکثر مردم ایران،به خصوص ریش و گیس سپیدان می دانند که تحفه به چه معنایی است. برای آنانی که احتمالا نمی دانند یا حال آن را ندارند که نگاهی به لغتنامه انداخته یا در گوگل سرچ کنند،
عرض می شود تحفه هدیه ای بوده که رعیت برای به دست آوردن دل خان یا پادشاه زمان، به او پیشکش می کردند که دل شان را به دست بیاورند تا بیش ازپیش بر گرده آنان بار ننهاده و اموال شان را به غارت نبرند.
تحفه یا پیش کش هر دو یکیست
گاهی نیز ملوک ضعیف تر برای عرض ارادت و جلوگیری از لشگر کشی به سرزمین شان، تحفه ای را به ملوک بالادست می دادند.
سازمان سینمایی ایران و وزارت ارشاد، مدت هاست اشرافی گری پیش گرفته و با این چشم به مسائل نگاه می کند.برای همین زحمت کشان و گرسنگان سینما را هرگز ندیده و نمی خواهد ببیند!
به همین دلیل، سازمان سینمایی برای رضای دل و عرض ارادت نسبت به قدرقدرتان سینما و سرمایه دارانی که خون مردم را به شیشه کرده و می کنند،چنین تحفه کلان و لقمه چرب و نرمی را برای آنان آماده کرده تا به راحتی از گلوی شان پایین رفته و آبی نیز روی آن بنوشند تا نوش جان شان شود!
درحالی که امروز اغلب سینماگران در بدترین وضع زندگی خود به سر برده و می برند و به نان جوین نیز محتاجند،کمک چندانی نکرده و نمی کند.
زیرا مدیران سازمان سینمایی،آنانی که برای این سینما زحمت کشیده و زندگی شان را پای آن ریخته اند را به چشم رعیتی نگاه می کند که نباید مواجب شان را زیاد کرده یا دست کمکی به سوی شان دراز کرد!
دوران حاضر، بدترین برهه در طول تاریخ سینماگران ایران است که به شدت به حمایت نیاز دارند،اما وزارت ارشاد و سازمان سینمایی به جای کمک به این زحمتکشان،وام های میلیاردی کم بهره را به قدرقدرتان سینما و سرمایه گذاران شکم سیر داده یا جشنواره های بی تاثیر میلیاردی برگزار می کند!
اگر پول وزارت ارشاد و سازمان سینمایی اش از پارو بالا می رود،چرا یک دهم یا یک صدم یا یک هزارم این گونه وام ها را به سینماگران کارکشته،اما گشنه نمی دهد؟!