تأملی بر نقش رسانه ها در خودمراقبتی و سلامت همگانی
علی رزاقی بهار
خبری در رسانه ملی از سلامت و آموزش خود مراقبتی نیست. این جمله ای است مهم در جهانی که نقش سلامت و آموزش همگانی برای خود مراقبتی بسیار به آن تاکید شده است تا جایی که بسیاری از شبکه های معتبر تلویزیونی و رادیویی مهم ترین زمانبندی پخش خود را به این مهم اختصاص داده و با ساخت برنامه هایی جذاب به استقبال مخاطب سرگردان در جهانی پر مخاطره می روند تا شاید به میزان قابل توجهی او را نسبت به سلامت خودش آگاه کنند. اما به شکل تاسف آوری در تلویزیون ما با بیش از ۲۰ شبکه نمایشی، خبری از آموزش افزایش سطح بهداشت و خود مراقبتی با ابزارهای نوین رسانه ای نیست.
پر واضح است که خود مراقبتی مجموعه فعالیت ها و اقداماتی است که فرد به صورت داوطلبانه، هدفمند و آگاهانه به منظور حفظ، بهبود، ارتقای سلامت خود و اطرافیان انجام می دهد و به عبارتی بهترین تضمین کننده سلامت در هر کشوری خود مراقبتی است. در کشور ما وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، رسانه‌ها، مدیران ارشد و مردم از ارکان اساسی خود مراقبتی به شمار می روند و از آنجایی که مهم‌ترین عوامل مرتبط با مرگ و میر در کشور سوانح و حوادث، بیماری‌های قلب و عروق، فشارخون بالا، دیابت، رفتارهای آسیب‌زا نظیر کم تحرکی، استعمال دخانیات و … است به نظر می رسد استفاده از رسانه‌ها خصوصا صدا و سیما در مرحله اول و در مرحله بعد شبکه های مجازی، خبرگزاری‌ها، سایت‌ها، مطبوعات و نشریات یکی از بهترین راهکارهای سیستم بهداشتی برای ترویج خود مراقبتی باشد. رسانه ملی به گواه تمام کارشناسان رسانه از جهت تاثیر گذاری بهترین ابزار و فرصت برای آگاهی رسانی در حوزه سلامت و خود مراقبتی است. اگر مدیران تلویزیون و رادیو با رعایت اصل دقت، صحت و مشاوره کارشناسانه مسئولان سلامت در کنار استفاده از ابزارهای نوین تبلیغاتی، اطلاعات حوزه سلامت را در اختیار مردم قرار دهند و از برنامه های گفتگو با موضوعات پزشکی در ساعات مرده، زمان بندی خود به برنامه های گروه محور، بازی محور و ایجاد فرهنگ سلامت در سریال ها و تله فیلم ها روی آورند به زودی شاهد رشد میزان سلامت هر ایرانی با خود مراقبتی خواهیم بود.