بگذارید عاشقان سینما در مورد اکران فیلم های خارجی تصمیم بگیرند،نه جمعی معدود و محدود گرا!

تنها کسانی که حق اظهار نظر دارند،مردم و سینماداران هستند،نه مسوولان و تهیه کنندگان.حق را به حق دار بدهید.

بگذارید عاشقان سینما در مورد اکران فیلم های خارجی تصمیم بگیرند،نه جمعی معدود و محدود گرا!|سرزمین هنر|سید رضااورنگ|سینما

جبهه گیری برخی از مدیران سینمایی در برابر اکران فیلم های خارجی ،ثابت کرد آنان هرگز عاشق سینما نبوده و لذت دیدن فیلم خوب را روی پرده نچشیده اند!اگر غیر از این بود، امکان نداشت چنین موضعی اتخاذ کرده و شمشیر خود را از رو ببندند.آنان هرگز گذارشان در دوران اوج لاله زار باشکوه به آنجا نیفتاده است.

هرگز با دیدن لاله زار کنونی که به خارزاری تبدیل شده دل شان نگرفته است. از این مدیران فیلم خوب ندیده غیر از این انتظار نرفته و نمی رود.این مدیران ،سنگ برخی از تهیه کنندگانی را به سینه می زنند که سینمای ایران را ورشکست کرده و جیب خود را پر پول!

حربه جدیدی که برخی از مدیران سینمایی و بعضی از اهالی رسانه که خط از گروهی از تهیه کنندگان گرفته اند،این است که مخاطبان را از سانسور فیلم های خارجی بترسانند و بگویند، دیدن این گونه فیلم های تکه و پاره شده روی پرده سینما قابل دیدن نیست،همان بهتر که دانلود کنید و در پستوهای تان در قاب تنگ تلویزیون ببینید.

در پاسخ به این عده باید گفت، دیدن حتی پنج دقیقه از یک فیلم خارجی روی پرده عریض سینما،بسیار بهتر و گیراتر از دیدن هزاران دقیقه از فیلم های بی سر و ته ایرانی است.

اگر زبان منطق نداشته و توانایی رویارویی با برخی از تهیه کنندگانی که به شما خط می دهند ندارید،چرا مردم را می ترسانید؟!

جای ترساندن مخاطبان، اجازه حق انتخاب به آنان بدهید.بگذارید عاشقان سینما در مورد اکران فیلم های خارجی تصمیم بگیرند،نه جمعی معدود و محدود گرا!

مهم ترین دلیل پیشرفت سینما در هالیوود،از آغاز تا امروز،این است که آنها حق را به مخاطب می دهند و در ایران حق را از مخاطب می گیرند!

وقتی حق انتخاب را از مخاطب بگیرید،آنان به سینما و شما پشت کرده و قید رفتن به سینما را می زنند که بیش از ۳۰ سال است زده اید.

تا زمانی که از رقابت بترسید سینمای ایران هر روز به نابودی نزدیک تر می شود که شده است.جای ترسیدن از اکران فیلم های خارجی،توانایی فیلمسازی خود را بالا ببرید.

باید چون توانمندان ،ماند و جنگید،نه چون ناتوانان ترسید و رمید!

ممنوعیت اکران خارجی،نه تنها به سینمای ایران کمکی نکرد،بلکه آن را از نفس نیز انداخت.

چرا خود را به خواب زده و حاضر نیستید جواب دهید، دلیل تعطیلی سینماهای پایتخت و شهرستان ها چیست؟چرا مخاطبان با سینما قهر کرده اند؟چرا هر ایرانی هر ۹ سال یک بار به سینما می رود؟!

این همه بر طبل توخالی مخالفت با اکران فیلم های خارجی مکوبید،گوش همه کر شده از این کوبش بیهوده!

تنها کسانی که حق اظهار نظر دارند،مردم و سینماداران هستند،نه مسوولان و تهیه کنندگان.حق را به حق دار بدهید.

 

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

17 − 10 =