گزارش جلسه پرسش وپاسخ نشست بازنمایی زن در سینمای پس از انقلاب

در ادامه گزارش ویژه هنرلند از نشست بازنمائی زن در سینمای ایران پس از انقلاب اسلامی دراین بخش به مرور دیدگاههای حانمها تینا پاکروان (کارگردان و بازیگر سینما ) وخانم سرکی(پژوهشگر) می پردازیم واظهارات ایشان درپاسخ به سؤالات گزارشگر “هنرلند” را که در جلسه پرسش وپاسخ مطرح شد را با هم مرور می کنیم.

تینا پاکروان در نشست بازنمایی زن در سینمایی پس از انقلاب گفت:«یکی از دلایلی که به سراغ تولید فیلم رفتم روبرو شدن خودم با خودم بود.»

به گزارش خبرنگار هنرلند نشستی در مدرسه ملی سینمای ایران با همکاری دانشگاه تهران در روز بیست و هشتم تیر ماه  برگزار شد.

این نشست علاوه بر تینا پاکروان (بازیگر و گارگردان) ،نادره سادات سرکی(پژوهشگر)، اعظم راودراد(استاد گروه ارتباطات دانشگاه تهران)حضور داشتند.تینا پاکروان که خود غیر از فیلم برداری و صدابرداری تقریبا در تمام عرصه های هنری فعالیت داشته در باره نقش زن در سینمای پس از انقلاب  میگوید:

من دو فیلم نامه به وزارت ارشاد بردم خاتون و فیلم نامه ی زن خانه دار که به دلیل اینکه مشکل شرعی داشت اجازه ساخت نگرفت.

خبرنگار هنرلند با انتقاد از وله ی پخش شده از زن در سینمای پس از انقلاب که چهره ای از پروانه معصومی بازیگر فیلم طوبا کاری از خسرو ملکان  در ان دیده نمیشد ،از تینا پاکروان پرسید:

باتوجه به تجربه شما در تمام حوزه های سینمایی شما سخت ترین نوع فعالیت زن در سینما را کدام میدانید؟

-پاکروان گفت:

تولید از سخت ترین کارها و کاری مردانه است و شاید به دلیل روبه رو شدنم با خودم این کار را انجام دادم و مجبور بودم علاوه بر بخش فنی خودم  به ارگان هایی( مثل سپاه ) برای گرفتن تانک مراجعه کنم.اما چون  من جنس دوم  ویا به عبارتی زن بودم ، اجازه ورود نمیدادن ولی شاید زن بودن من باعث میشد آنان نتوانند من را از آنجا بیرون کنند و همین باعث انجام کار من می شد.و علاوه بر این من مجبور بودم  به جز هنرمندان با طیف وسیعی مثل هنروران بی تجربه  و غیر حرفه ای و گاهی کسانی که مجبور بودم آنها  از زیر پل ها بیاورم  ، روبه رو شوم و آنها را مدیریت کنم.

بنابراین تولید را سخت تر از بقیه کارها میدانم.

او دردرپاسخ به سوال خبرنگار هنرلند که آیا بازیگری راحتترین راه ورود زنان به سینما است بیان کرد:

شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید

«بازیگری کاربسیار پیچیده ی است و رشد درآن بسیار پیچیده تر.اگر بازیگری بتواند هرنقشی را جذاب ایفا و نظر هر کارگردانی را جلب کند،خیلی کار سختی را انجام داده است.البته بعضی ها در سریالها و فیلم ها نقشهایی فرعی را بازی میکنند که آن را الزاما بازیگری نمی دانم.ورود به سینما سخت است بدلیل اینکه تعداد آثاری که ساخته میشود محدود و عرضه آن هم کم است.در سینما عده محدودی هستند که از قدیم تاکنون مشغول هستند و فقط چند نفر هر سال به آنها اضافه می شود.و چون آن عده نمی خواهند جایگاه شان را از دست بدهند،ورود به آن سخت تر می شود.»

نادره سادات سرکی  که این نشست به منطور بررسی پژوهش وی در سینمای ایران برگزار شد نیز بازنمایی سیمای زن در سینما را بر مبنای نظری گفتمان(غالب)و نظریه بازنمایی بیان و عنوان کرد که زن در سینمای قبل از انقلاب دو نقش غالب داشت.یکی نقش نجیب، منفعل، سازگار و …که یک هویت وابسته به مرد دارد و با مرد سنجیده می شود(فیلم قیصر)؛ و دیگری فعال و جسور است،پس نانجیب و بی بند و بار و لکاته است(فیلم دایره مینا).

ایشان اشاره کردند که فیلمهای محدودی  توانستند این غالبها را بشکنند و تصویری جدیدی از زن ارایه دهند.و سینمایی بعد از انقلاب را به دو دوره،قبل و بعد از دوم خرداد۷۶ تقسیم کرد.

سرکی گفت:«بعد از انقلاب یک خوانش مردسالارانه از دین اسلام وجود داشته و دارد که میگوید زن بالقوه عامل فساد می تواند باشد.بنابر این پرده پوشی و زن پوشی تضمین عفاف عمومی است.»

اعظم راودراد ازمنظر جامعه شناسی به این مقوله پرداختند.و آن را به دهه ۶۰ و ۷۰ و ۸۰ و ۹۰ تقسیم بندی کرد.و بیان کرد که این تغییر نشان میدهد که این واقعا فقط سینما نیست که به ما آگاهی میدهد،بلکه سینما ماده آن آگاهی بخشی خودش را از جامعه می گیرد.

او گفت: تحولات اجتماعی ، سیاست گذاری های فرهنگی،محدودیت ها موضوعی ،جنسیت و فرهنگ از عوامل موثر در سینمای پس از انقلاب است.

او همچنین سوالی را در مقایسه سختی  کار کارگردانان  زن و مرد پرسید؟

تینا پاکروان  گفت : جنبه های هنری کارگردانی به جنسیت ربطی ندارد .

عکسها و گزارش:لیلا سلیمانی

خبرنگار هنرلند:علی قمی

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

− 4 = 3