متفاوت ترین جشنواره از سری جشنواره های هنری دهه فجر دیشب در تالار وحدت تهران به کار خود پایان داد.
شاید تنها وجه اشتراک این جشنواره با جشنواره های دیگر فجر همین مراسم اختتامیه اش بود که طبق معمول با حضور مقام های مسؤل وسخنرانی واهدای هدایا همراه بود ؛ اما این جشنواره را باید از جهت تمایز با سایر جشنواره های امسال دارای اهمیت بیشتری تلقی کرد.
اول شروعی بی سروصدا و پایانی بدون جنجال: انگار هنرمندان هنرهای تجسمی ،خلوت پرهیاهوی خود را بر جنجالهای کم محتوای دیگران بیشتر دوست دارند و همانگونه که در سکوت وخلوت زیباترین آثار را تجلی می دهند دراین جشنواره هم از سروصدا و جنجال فاصله گرفتند تا هنرشان را طالبان راستین هنر کاوش نمایند و کیمیایش را کشف کنند.اینکه این کار چه محاسنی دارد چه معایبی، بحث دیگری است ؛ مطلب اینجاست که آثار یادشده نه تنها ازلحاظ فرم بلکه از جهت محتوانیز درخور توجه وتقدیر ویژه اند.
دوم: ازلحاظ انتخاب آثار: ستاد برگزاری این جشنواره ،خلاقیت ونوآوری در پدیدآوردن آثار را امتیاز ویژه جهت انتخاب آثار این دوره از جشنواره اعلام کرد.همین مطلب باعث شد که نمایشگاهی که از آثار راه یافته به بخش مسابقه درانظار عمومی قرارگیرد هریک ویژگی منحصربه فرد خود را داشته باشند،از خط ونقاشی گرفته تا پرفورمنس و مینیاتور .جالب اینجاست که مینیاتور که بیشتر از هر هنر دیگری به سنت ایرانی وابسته است نیز،دراین جشنواره حال وهوای مدرنی به خود گرفته بود که می توانست هنر ایران را به سوی جهانی شدن بیش از پیش سوق دهد.
سوم: توجه به اقتصاد فرهنگی با خلق آثار متفاوت هنری در قالب هنرهای تجسمی ماهیت ویژه ای به این جشنواره بخشیده است که از دید وزیر فرهنگ وارشاداسلامی کشورمان نیز دور نماند.علی جنتی درمراسم اختتامیه این جشنواره این نکته را باظرافت چنین مطرح کرد:
آثاری که بر مبنای نوآوری ارائه می‌شوند، به‌دلیل خلاقیت، نوآوری و تلفیق هنرهای نوین و سنتی، زمینه رشد و توسعه اقتصاد هنر و عرضه به بازارهای بین‌المللی را فراهم می‌کنند.
انچه مسلم است آنکه هنرمندان ایرانی راه خود رابرای ارتباط فرهنگی واقتصادی با دنیای بزرگ پیداکرده اند وآنچه انتظار میرود علاوه براین درک درست مسؤلان،برنامه ریزی حمایتی دولت از این هنرمندان برای ارتباط با تمام ملل جهان از طریق تبادلات فرهنگی هنری است که می تواند براقتصاد نیز تأثیر مطلوب بگذارد.
نکته چهارم: نوع داوری جشنواره نیز درنوع خود جالب توجه بود .دراین جشنواره انجمنهای هنری نیز سهم بزرگی در اهدای جوایز به هنرمندان در عرصه خط ونقاسی ایفا کردند که اگر به درستی نهادینه شود می تواند نمونه مناسبی برای جلب مشارکتهای بیشتر اهالی هنر در زمینه های مهم تصمیم گیری نیز محسوب شود.ناگفته نماند که این نوع داوری مخاطراتی نیز دارد که باید بادقت ووسواس مورد مطالعه قرارگیردکمااینکه دیشب نیز برخی از هنرمندان نارضایتی خود از نحوه داوری وکیفیت جوایز به گوش وزیر ارشاد رساندند.
و اما نگته آخر:رسانه های سمعی وبصری بی تفاوت ازکنار این جشنواره گذشتند. اگر درجه اولویت دادن رسانه ها به پوشش اخبار جشنواره های هنری فجر را به ترتیب مرتب کنیم فیلم وموسیقی در درجه اول و دوم وتئاتر وهنرهای تجسمی در مرتبه سوم وچهارم قرار گرفته اند. هرچند رسانه ملی حتی برای اختتامیه جشنواره فیلم فجر هم تدبیر لازم را مصروف نکرد اما باز حجم اطلاعات واخبار رادیوئی وتلویزیونی خوبی را به سینما اختصاص داد که متأسفانه از هنرهای دیگر دریغ شد.خود هنرمندان هنرهای تجسمی نیز با مردم فاصله زیادی گرفته اند .آنقدر فاصله که حتی خیلیها ندانستند که کی این جشنواره آغاز وکی خاتمه یافت و اگر رواق هنر پاتوق همیشگی برخی از جوانان هنر دوست نبود شاید این آثار ارزشمند همین اندازه که دیده شدند نیز دیده نمی شدند.
عکس از برنا قاسمی/ایسنا