استیضاح وزیر و برکناری رییس!

استیضاح وزیر و برکناری رییس!|سرزمین هنر|جبار آذین|سینما

برای بیشتر هنرمندان و سینماگران، مهم نیست، وزیر ارشاد، رییس سازمان سینمایی و متولیان امور فرهنگی ،هنری و سینمایی کشور چه کسانی باشند،همین قدرکه آب و نان شان به راه باشد،کافی است!

آن عده هم که در عرصه فرهنگ،افزون بر مسایل معیشتی،فرهنگ و هنر برای شان مهم است،صدای شان شنیده نمی شود و زیر پای منافع و سیاست و رفاقت،خرد می شوند. تنها زمانی مانند امروز که سینما و تولید تعطیل شده تا نوشدارو نوشته و تهیه و آورده شود!و منافع آنها به   خطر بیفتد، در قالب شعار و بیانیه و غرولند محافظه کارانه به صدا در می آیند.

اوضاع درهم ریخته سینما،اکنون با صدها معضل و بحران و بیماری و مشکلات مهمی که همگی معلول علت های مهم تر و اساسی      اند، مانند توقیف فیلم ها، سانسور، ایجاد موانع برای کسب مجوزهای تولید و نمایش در داخل و خارج و…..روبروست.

صد البته توجه جدی به موارد یاد شده لازم و ضروری است، اما به هیچ عنوان در دوران ناکاربلدی نامدیران سینما و تفرقه گروهی،    محافظه کاری و منافع طلبی حاکم بر سینما،تاثیرگذار و تعیین کننده نیستند.

سینما باید به اهل آن واگذارشود! سینمای ایران باید ملی شود!سینما در کشور باید صنعت شود! سینمای ایران، باید از سلطه دولت خارج شود! سینماگران بایدبه درک و تشخیص عملی اتحاد برای ایجاد تحولات بزرگ در سینما برسند! تحول در سینما، باید با تحول در تمام حوزه های فرهنگ و هنر همزمان باشد!

فرهنگ و هنر و سینما، برای رشد و تکامل به معماران و معماری نوین نیاز دارد! و……این جمله های آشنا را هزاران بار، نگارنده در         یادداشت های خود آورده است ،اما تا امروز فقط  کمی تا قسمتی درک و فهم شده است، سینمای ایران با رفع سانسور،اصلاح قوانین مجوزها و…- که هیچ کدام با ترکیب سینمای دولتی و متولیان فعلی فرهنگ و سینما ممکن نیستند- از بحران ها سربلند بیرون نخواهد آمد.

راه حل،استیضاح وزیر ارشاد و برکناری رییس سازمان سینمایی و اصلاح ساختار این سازمان است.گرچه سیاست و رفاقت و منافع،اجازه این کارها را نمی دهد، اما راه حل همین است.تازه این راهکار نهایی نیست،زیرا اسماعیلی و خزاعی می روند و خزاعی و اسماعیلی دیگر می آیند، چون خانه از پایبست ویران است، سینما و فرهنگ و هنر باید ملی و مردمی شوند تا فرجام نیک یابند!