از تنسی تاکسیدو و چاملی در ۵/۵/۵۵ تا کرونا ویروس و تلویزیون در ۹/۹/۹۹

کامران کاظم زاده

از تنسی تاکسیدو و چاملی تا کرونا ویروس و تلویزیون |کامران کاظم زاده | تلویزیون سرزمین هنر |  من ۵۵/۵/۵ را با تلویزیون سیاه سفید و مبله چوبی در اطاقی بدون مبل کنار بخاری علاءالدین که کتری آب رویش می جوشید همراه با خواهرها و برادرانم با کارتن میکی موس زیستم.

۶۶/۶/۶ را با پاترول کمیته و با چسب ضربدری روی شیشه، خاموشی، صدای آژیر خطر و جنگ و عشق و ایثار گذراندم.

۷۷/۷/۷ را به آرزوی دموکراسی و اصلاحات و کمی رونق اقتصادی طی کردم.

۸۸/۸/۸ را با بگیر و ببند مردم کف خیابان،  و راز بقا در شهرم سپری کردم .

۹۹/۹/۹ را با ویروس، میکروب، انگل، آفتی بنام کرونا، آقازاده، امنیت ملی ،گرانی ، زنهای گرسنه و شوهردار خیابانی، ماشینهای چند میلیاردی، بچه های کار بدنبال غذا در سطل آشغال و دروغ، دروغ، دروغ….

من بیش از نیم قرن زیسته ام و خوش ترین ایامم روزگار اطاق بدون مبل با تلویزیون سیاه و سفید و علاءالدین درحال نوشتن مشق شب در دفتر کاهی و دیدن کارتون میکی موس و  کارتون تنسی تاکسیدو و چاملی بود.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

+ 36 = 40