آقای احمد رضایی سوادکوهی ، مردیست با دنیایی علم و تجربه که شیرینی کلامش حتی در یک ملاقات کوتاه هم بر جان آدم ماندگار میشود. کار نگارش و کتابت را بعد از بازنشستگی آغاز کرده و در حال حاضر چهار کتاب از ایشان منتشر شده است. کارهای ایشان با برگرفته از گردآوری های وی در سالهای زندگی اش ، و یا برآمده از دل دیار و زادگاه او ، سوادکوه است. سالهای زیادی است که او و کلام شیرین و پربارش را میشناسم. کتابخانه اش همواره حسرت من را برانگیخته است. سخن کوتاه میکنم و ترجیح میدهم آقای احمد رضایی را از کلام خودشان بشناسید.
آقای رضایی سوادکوهی خدمتتان سلام عرض می کنم و از طرف خودم و همکارانم در هنرلند سال نو را تبریک می گم.
سلام . من هم فرا رسیدن سال جدید را به شما و همه هموطنان عزیز و مخاطبان فرهیخته شما تبریک می گم.
لطفا از خودتان بگویید و خودتان را برای خوانندگان ما بیشتر معرفی کنید.
در سپیده دم روز چهارشنبه ٢٢ فروردین ١٣٢٢ درحالی که نسیم روح نواز بهارى و چهچه ى بلبلان، نوید آمدن بهارى دوباره را می داد، در خانه اى روستایى، در آبادى کنیج کلا در دامنه ى کوه هاى البرز مرکزى، که در آن زمان روستایى بزرگ و با جمعیت زیاد بوده، از دامن مادرى مهربان چشم هستى گشودم. طبیعى است که با گریه متولد شدم، اما اطرافیانم با دیدنم خندان شدند . با این امید که در گذران زمان زندگى، با کارها و اعمالى که در زمان حیات انجام خواهم داد، من نیز با خنده این جهان فانى را وداع گفته و اطرافیان، برعکسِ زمان تولدم با گریه بدرقه ام کنند. دوران نوزادى، بچگى، و نوجوانى را به ترتیب با شرایط زمان سپرى تا اینکه دوران پایانى دبستان و دبیرستان را گذراندم. پس از انجام دوران سپاهى گرى و تحصیلى، جذب دانشگاه علوم پزشکی مازندران گردیدم و با پشت سر گذاشتن دوران تحصیل و کار ادارى، در سال ١٣٧٣ به افتخار بازنشستگى نائل، پس از آن براى حفظ تعادل و بالانس دخل و خرج زندگى، اقدام به تأسیس داروخانه ى دامپزشکى، سپس فروشگاهى به نام “خدمات کشاورزى سوادکوه ” نمودم و کماکان در حال تألیف و کتابت هم مى باشم.
چه شد که زودتر اقدام به نوشتن کتاب نکردید؟
داشتن مشغله کار اداری و فرزندپروری و مشغله های زندگی و عدم فرصت کافی، مانع از نگارش میگردید. گرچه همواره در حال نگارش خاطرات زندگی خود از بدو تولد تا کنون بوده و هستم .
از آثارتان بگوید . چه کتابهایی تا کنون از شما منتشر شده است؟
نوشته های کتابت شده تا کنون ۴ اثر فولکلور می باشد که شامل : “فرهنگ وادبیات بیابانی” ، “ناگفته هایی از اقیانوس بیکرانِ دانستنی ها” ، “بخند تا دنیا به رویت بخندد(خنده درمانی )” و بالاخر “نیم نگاهی به سوادکوه واولین های آن” میباشد .
آقای احمد رضایی سوادکوهی ، علاقه شما به بومی نویسی از کجا نشات میگیرد؟
طبیعی است که هر انسانی باید به وطن و زادگاهِ خود عشق بورزد . باید “همه جای ایران سرای من است” را فراموش نکند . اما علاقمندی به مامِ وطن و زادبومِ زمان کودکی جای خود دارد. با توجه به شرایط زمانی و کاری که گاهی باعث آن می شود تا آدمی از زادگاه خود دور بماند نمی تواند دلیل بر ترک دیار باشد؛ به این علت با توجه به مطالعاتی که داشتم تصمیم گرفتم در حد توان وآگاهی، دیار خود و اولین های آن را به دیگران به خصوص به جوانان معرفی نمایم.
یکی از مشکلاتی که اکنون گریبان نویسندگان و مولفان را گرفته، عدم همکاری کامل انتشارات با نویسندگان و عدم مشارکت در معرفی کتاب به مخاطب میباشد. آیا شما هم در گیر چنین مشکلاتی بوده اید؟
متاسفانه بنا به دلایل : گرانی کتاب ، مشغله های مردمی ، و فراگیری اینترنت و رسانه های مجازی و عدم همکاری مسولینِ ذی ربط ، درصد فرهنگ مطالعه درایران بسیار پایین میباشد . بلی من هم در توزیع مکتوب هایم دچار مشکل شدم .
آقای احمد رضایی سوادکوهی ، آیا کاری در دست نگارش یا چاپ دارید؟
فعلا باتوجه به عدم کامل توزیع کتابم موردی در دست نگارش ندارم . اما همواره درحال نوشتن خاطرات زندگی خود و خاطرات زندگی نوه ام (آراس جان ) از بدو تولد میباشم .
و کلام آخر احمد رضایی سوادکوهی:
چند دقیقه و یا چند ساعت از وقت را با مطالعه گذراندن یکی از بهترین لذایذ روحی انسان است . بهترین آبروی اطاق پذیرایی کتاب است . آری یک قفسه کتاب از هر تجملی آبرومند تر است . انیس کنجِ تنهایی کتاب است. فروغ صبح دانایی کتاب است . کتاب کتاب وکتاب .
