آقای وزیر ارشاد،اول لوکوموتیو سینمای ایران را بسازید،بعد ریل گذاری کنید!
اگر واقعا می خواهید کاری برای سینما انجام دهید،بزرگان و متخصصان این حرفه را از عزلت نشینی ناخواسته بیرون بیاورید و با خواهش و تمنا و به دست آوردن دل شان،از آنان بخواهید اول لوکوموتیو را بسازند،بعد واگن ها را،سپس ریل گذاری را هم خودشان انجام دهند.این تنها راه حل مشکلات سینمای درهم شکسته ایران است.
آقای وزیر ارشاد،اول لوکوموتیو سینمای ایران را بسازید،بعد ریل گذاری کنید!|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما
مهر-وزیر ارشاد:بخش مهم تغییر ریل حوزه سینما از مسیر بنیاد سینمایی فارابی می‌گذرد.
نمی دانیم چرا هرکس عهده دار وزارت ارشاد یا سازمان سینمایی می شود،دنبال ریل گذاری است،مگر سینما شرکت توسعه راه آهن است؟!
ای کاش کسانی که عهده دار یا متولی ریل گذاری در سینمای ایران بودند و هستند،اطلاعات حداقلی از هنرهفتم در ایران و جهان داشتند!
آقای وزیر ارشاد،شما و زیردستان و مشاوران تان از سینما چه می دانید که دنبال تغییر ریل هستید؟!
آنانی که خود را در خانه سینما صاحب فکر می دانستند و می دانند،در این چند دهه نشان دادند و ثابت کردند چیزی در چنته نداشته و ندارند. معدود افراد کاربلدی هم که وجود داشتند و تعدادشان به انگشتان یک دست هم نمی رسید،دیگر در اطراف این خانه هم دیده نمی شوند،چه رسد در داخل آن!
از روزی که خانه سینما پا گرفت،به خاطر دخالت های بی مورد و تمامیت خواهی تعدادی معدود از افراد منفعت طلب و خودشیفته این خانه و کوتاهی مدیران کارنابلد دولتی،سینمای ایران به نفس نفس افتاد و رو به قبله شد و عنقریب است که ریغ رحمت را سر بکشد،هم خودش راحت شود و هم مردم!
اکثر قریب به اتفاق اعضای صنوف که در سینمای ایران زحمت کشیده و می کشند، همیشه مورد احترام بوده و هستند،منظور نظر، معدود افرادی هستند که کوتوله ای بیش نیستند، اما برای نشان دادن خود و پیدا کردن جایگاهی لرزان، مدام در همه امور سینما دخالت کرده و می کنند.برای همین است که خوره نابسامانی به جان سینمای ایران افتاده و از درون و بیرون آن را خورده و می خورد!
اغلب این افراد دارای پست های دولتی بوده یا در شوراهای مختلف سازمان سینمایی،از جمله شورای پروانه ساخت و نمایش حضور داشته و دارند.بگویند در این مدتی که ریش و قیچی سینما در دست آنان بود و هست،به غیر از ضرر چه گلی به سر این سینما زده اند؟!
سینمای ایران دارای مشکلات فراوان،اما قابل حلی است،اما هیچ کدام از این آقایان،برای رفع معضلات،حتی کوچک ترین طرحی در مخیله شان شکل نگرفته!فقط یک طرح همیشه آماده در دست دارند:دولت به ما پول یامفت بدهد،همین!
اگر این افراد، کاربلد و متخصص سینما بودند،در این ۳۰ سال اخیر لااقل یکی از مشکلات سینما را حل می کردند،حل که نکردند هیچ،بلکه مدام مشکل روی مشکل گذاشتند و تحویل دادند که امروز سینمای ایران به این حال و روز افتاده است.
نمونه بارز آن،ممنوع و محدود کردن اکران فیلم های روز خارجی توسط این گونه افراد است که سالن های سینما را ویران و سینماداران را به خاک سیاه نشاند.
آنان،در طی این چند دهه،هنوز نتوانسته اند مشکلات ساده خانه سینما،از جمله درگیری های بین صنفی و مشکلات بیمه و معیشت اعضا را به طور کامل رفع کنند. نمی توانند و این کاره نیستند،اما دو دستی به همه چیز چسبیده اند و نمی گذارند افراد متخصص،کاربلد و طراح، زمام امور را در دست بگیرند.
آقای وزیر ارشاد،این افراد همیشه مدعی که خود را همه فن حریف دانسته و می دانند و خویش را تافته ای جدا بافته پنداشته و می پندارند ،غیر از خرابکاری نتوانستند کاری در حق سینمای ایران انجام دهند، شما و مشاوران تان که آشنایی چندانی با هنرهفتم ندارید،چکار می توانید بکنید؟شعار دادن و در رسانه ها جار و جنجال تبلیغاتی راه انداختن که چاره کار نیست.
چند سالی است که همه چسبیده اید به ریل گذاری!اگر با سینما و حواشی آن،آشنا بودید،به راحتی درک می کردید که سینمای ایران در حال حاضر یک لوکوموتیو هم ندارد!ریل خالی به چه کار می آید؟!
اول لوکوموتیو سینما را بسازید و چند واگن به دنبالش ببندید،بعد بچسبید به ریل گذاری.
اگر تاریخ را بخوانید،متوجه خواهید شد که اول لوکوموتیو اختراع شد،بعد شروع کردن به ریل گذاری و اضافه کردن واگن و ایستگاه سازی.
مطمئنا شما،زیردستان تان و بعضی از مدعیان پر ادعای خانه سینما، توان ساخت لوکوموتیو سینمای ایران را ندارید.اگر واقعا می خواهید کاری برای سینما انجام دهید،بزرگان و متخصصان این حرفه را از عزلت نشینی ناخواسته بیرون بیاورید و با خواهش و تمنا و به دست آوردن دل شان،از آنان بخواهید اول لوکوموتیو را بسازند،بعد واگن ها را،سپس ریل گذاری را هم خودشان انجام دهند.این تنها راه حل مشکلات سینمای درهم شکسته ایران است.غیر از این هیچ راه حلی برای احیای سینمای رو به موت ایران وجود ندارد.