گاو مش حسن درسال گاو ! | جبارآذین | سینما | سرزمین هنر
به روایت ” گوهرمراد” و “مهرجویی”، مش حسن، گاوی داشت شیرده که رفاقتی دیرینه با آن داشت.
این گاو دوست داشتنی، مورد توجه و علاقه اهالی ده بود. در واقع گاو ده بود که مش حسن باجان و دل از آن مراقبت می کرد.
صبح ها و غروب ها، اهالی در مقابل آغل گاو مش حسن صف می کشیدند تا سهم رایگان شیرخود را از مش حسن دریافت کنند.
گاو شیرده، نعمت و ثروت ده و مردم بود. آوازه گاومش حسن و شیرش، در همه جا پیچیده بود و بسیاری از مالداران همسایه و بیگانه، با قیمت گزاف، خواهان خرید گاو بودند.
اما مش حسن، دوست و اهالی، نعمت خود را نمی فروختند. از همین رو بیگانه ها و سوداگران داخلی به دفعات، سعی کردند که گاو را سرقت کنند، ولی بیداری و هوشیاری مش حسن و اهالی، مانع این اتفاق شوم شد.
مش حسن کجایی؟
از زمانی که مش حسن بیمار و به بستر دوخته شد، کارش شد، ذکر و دعا و رسیدگی به گاو و دوشیدن شیرآن به گردن ربابه، همسرمش حسن افتاد، اما از بد روزگار، او هم بیمار و چند روز بعد همراه جناب عزرائیل به آسمان ها کوچ کرد.
از آن روز به بعد، گاو در آغل و مش حسن در اتاق ماندند. در اثر مماشات، ترفند و اصرار، مراقبت و شیردوشی گاو به دست “هیبت خان” افتاد.
او تا چند روز مانند ایام قدیم، مردم را در شیرگاو سهیم کرد، اما به مرور به بهانه های مختلف، اهدای شیر را قطع نمود. نزدیکان دریافته بودند که هیبت، بخش اعظم شیر را قاچاقی به پیله ورها می فروشد و به بخش دیگر آب قاطی کرده و درده به فروش می رساند.
این همه، از مش حسن، پنهان داشته می شد تا آنکه گاو هم بیمار و شیرآن خشک شد. اهالی بسیار اندوهناک شدند.
ناله های فراق
عده ای می گفتند، بیماری و خشک شدن شیرگاو به دلیل نادرستی های هیبت و کارهایش و خساست او در دادن علوفه و سوءاستفاده از گاو بوده است.
هر قدر هم مش اسلام و دیگران می گفتند، به گوش هیبت فرو نمی رفت. تا آنکه یک روز، دیگر صدای گاو از آغل نیامد و اهالی با رویت آنجا فهمیدندکه گاو زنده نیست.
هیچ کس شجاعت دادن این خبر را به مش حسن نداشت تا سرانجام بی قراری و سماجت و پا فشاری مش حسن، باعث شد تا به او بگویند،گاوش فرارکرده است، اما او باور نکرد و درفراق گاوش ناله ها کرد و ضجه ها زد.
مدت ها است که صدایی ازآغل نمی آید، اما از اتاق مش حسن، صدای گاو بیمار و رنجور به گوش می رسد. سال جدید، سال گاو است، آیا کسی می تواند حقیقت را به مش حسن بگوید. بگویدکه از ما بهتران چه بر سر نعمت و ثروت ده و اهالی آن آورده اند!