پدر سریالی جا مانده از سریالهای رمضانی صدا و سیما
سید رضا اورنگ
مجموعه های داستانی از محبوب ترین برنامه های تمام شبکه های تلویزیونی در جهان هستند. پس از تولد جعبه جادویی، طولی نکشید که ساخت فیلم های داستانی و سریال ها در تلویزیون آغاز شد.برای همین مدیران تلویزیون پای اهالی سینما و تئاتر را به این رسانه جدید باز کردند.
در ابتدا فیلم هایی که از تلویزیون پخش می شد بسیار شبیه سینما و تئاتر بود،اما طولی نکشید که این پدیده نوظهور، راه خود را پیدا کرده و مستقل از سینما و تلویزیون به مسیر خود ادامه داد.
تأثیر انقلاب اسلامی بر سریالهای تلویزیونی
در تلویزیون ایران نیز ساخت سریال های جذاب از همان آغاز در دستور کار قرار گرفت. برخی از سریال هایی که پیش از انقلاب ساخته و پخش شدند با اقبال مخاطب روبرو شدند و بعضی نیز چندان مورد توجه قرار نگرفتند.
پس از انقلاب اسلامی به خاطر تغییرات اساسی سیاسی و فرهنگی، مجموعه های تلویزیونی شکل جدیدی به خود گرفتند. هرچند مانند پیش از انقلاب موضوع سریال ها بیشتر اجتماعی و خانوادگی بود، اما با یکدیگر تفاوت هایی در فرم و محتوا داشتند.
سریالهای دهه شصت
دهه شصت را با وجود تمام کمبودها ،باید بهترین دوره مجموعه سازی در تلویزیون دانست که مخاطبان بی شماری داشتند.
سریال هایی مانند: “سربداران”،”سلطان و شبان“،”میرزا کوچک خان“،”ابوعلی سینا”، سریال تکرار نشدنی«آینه» و چندین و چند مجموعه جذاب و پر مخاطب دیگر، حتی برای کودکان و نوجوانان نیز مجموعه های پر مخاطبی چون:«باز هم مدرسه ام دیر شد»ساخته و پخش می شد.
در دهه های بعد نیز مجموعه های پر مخاطبی ساخته و پخش شد،اما رفته رفته ضعف بر فن مجموعه سازی مستولی شد که در حال حاضر آن را از نفس انداخته است.
امسال اوج این ضعف در سریال های ماه مبارک رمضان مشاهده شد که جای دفاعی برای خود باقی نگذاردند. این مجموعه ها ،هم فریاد منتقدان را برآورد و هم مخاطبان را. جالب اینکه مدیران تلویزیون با پخش نظر سنجی های غیر واقعی، سعی کردند این سریال های بسیار ضعیف را پر مخاطب جلوه دهند!
سریال پدر ، جا مانده از ماه رمضان
این روزها مجموعه دیگری از شبکه دو به نام سریال پدر روی آنتن می رود که واقعاً شاهکاری است در عرصه مجموعه سازی.
اینکه چگونه این سریال مادون ضعیف مجوز ساخت و پخش گرفته واقعا غیر قابل باور است.هرچقدر که سطح فکر را پایین آورد، باز نمی توان قبول کرد چنین مجموعه ای در تلویزیون ساخته و آنتن را اشغال کرده است!
مگر می شود مجموعه ای با این همه ضعف ساخته شود؟ نه فیلمنامه دارد،نه کارگردانی، نه هنر بازیگری در آن به چشم می خورد، نه تهیه کنندگی حرفه ای دارد و نه حتی از جلوه بصری مناسب برخوردار است!
ساخت این گونه سریال های ضعیف،نه تنها باعث تقویت ایمان مردم نمی شود، بلکه آن را دچار وهن نیز می کند. حساسیت به مسائل اعتقادی و دینی در سطح جامعه، ایجاب می کند تا برای ساخت فیلم یا مجموعه درباره این موضوع حساس، تمام توان و امکانات را به کار گرفت تا ضعفی در کار مشاهده نشود، چون وجود کوچک ترین ضعفی، به ایمان مردم آسیب زده و خوراک تبلیغاتی برای بدخواهان فراهم می آورد. ساختن این گونه سریال ها اگر با نیت خیر هم ساخته شوند،در نهایت به دین آسیب می رسانند.
تمام افرادی که در شوراهای تصویب فیلمنامه یا ساخت، مجوز تولید به چنین مجموعه ای داده اند، ثابت کردند که نه کوچک ترین آشنایی با فن سریال سازی دارند و نه حتی کمترین اطلاعی از هنر فیلمنامه نویسی.
رییس صدا و سیما، مدیر شبکه، مدیر گروه فیلم و سریال، مشاوران مدیر شبکه و تمام مدیران ریز و درشتی که در تولید و پخش سریال پدر دخیل بوده اند باید از مردم عذر خواهی کرده و حرمت مخاطبان را محترم بشمارند.
