هنرمند با مواد توهم زا، متوهم نمی شود!

هنرمند با مواد توهم زا، متوهم نمی شود! | سیدرضا اورنگ | سینما | سرزمین هنر 

هنرمند یعنی کسی که مراحل خودسازی را پشت سر گذاشته و هفت شهر عشق را طی کرده باشد. بنابراین به هرکسی نمی توان هنرمند گفت.

هر فردی را که شعر گفت، نقاشی کرد، روی صحنه یا جلوی دوربین رفت، نوازندگی و خوانندگی کرد و…را نمی توان هنرمند نامید، مگر اینکه مراحل خودسازی را طی کرده باشد.

هنرمند مترادف با سلامت نفس و پاکیزگی جسم است. با این تعریف، چه کسانی می توانند خود را هنرمند بدانند؟

در هر عصر یا دوره ای، شاید فقط به اندازه انگشتان دو دست بزرگانی در عرصه های مختلف هنر یافت شوند که به مقام رفیع هنرمندی رسیده یا برسند.

گروهی ناآگاه فکر می کنند، هنرمند یعنی کسی که حرفه ای دارد و از قبال آن نان می خورد، خیر. به آنان نقاش، خطاط، شاعر، کارگردان، خواننده، نوازنده، بازیگر و… می گویند، نه هنرمند!

هنرمند و افیون ؟!

عده ای معدود از همه جا بی خبر نیز خیال می کنند هنرمند کسی است که انواع افیون را مصرف کرده و دست به هر ناهنجاری ممکن بزند، حتی تعرض به دیگران! این عده که کلا از دایره انسانیت خارج هستند، چه رسد به مقام رفیع و دست نیافتنی هنر!

هنرمند، یعنی کسی که با دل و جانش هنرآفرینی کند و آنچه از وجودش  تراوش شود، بازتاب آینه ضمیر پاک او باشد.

کسی که تحت تاثیر انواع مواد مخدر و دیگر مخدرات قرار دارد، هرگز نمی تواند هنرمند بشود، زیرا درون و بیرونش چرکین است و سیاه!

به شاعر، نقاش، نوازنده، خواننده، خطاط، کارگردان، بازیگر و… که بدون استعمال انواع مخدرات نمی تواند از دست و ذهن خود استفاده کند و حتما باید تحت تاثیر مواد توهم زا متوهم شود و چیزی از خود خارج کند، هرگز نمی توان چنین عناوینی را داد، حتی نمی توان آنان را صاحب حرفه دانست!

کسی که تحت تاثیر مواد افیونی می زند و می خواند، مشخص است که در حالت عادی چیزی ندارد که از خود بروز دهد! این توهم است که به جای او می نوازد و می خواند،نه جسم و روح او.

افراد متوهم

افرادی که با مواد توهم زا متوهم شده اند، دست به هرکار ناشایستی زده و می زنند. چه بسیار مادران، پدران، برادران، خواهران، آشنایان و دوستانی که قربانی مصرف کنندگان مواد مخدر شده اند.

چه تجاوزها و تعرض ها که توسط همین متوهمان به زنان و دختران بیگناه شده است!

کی یک هنرمند صاحب نفس سلیم دست به این اقدامات شنیع زده و می زند؟ کجا دیده و شنیده اید که عارف هنرمندی بی اخلاقی کرده باشد؟

کی و کجا هنرمندان عارف مسلک را در مجالس لهو و لعب دیده اید؟

بسیاری از هنرمندان واقعی که به هنر عشق ورزیده و می ورزند، در عزلت مانده و مرده اند، اما حاضر نشده و نمی شوند که در منجلاب بی اخلاقی ها بیفتند تا چند صباحی به زور چند سکه سیاه و چرک زنده بمانند.

هیچ هنرمند اصیلی چاپلوسی نکرده و کاسه لیس وزیر و وکیل و اغنیا نشده و نمی شود.

نوازنده و خواننده ای که در موسیقی استعدادی مهم شمرده می شد،به دام مواد افیونی افتاد و روز به روز به انحطاط کشیده شد.

هر وقت می خواست سازی بزند و آوازی بخواند، آن قدر مواد مصرف می کرد که سر را از پای خویش تشخیص نداده و هر آنچه در عالم هپروت به او حقنه می شد را بر زبان و دست خود جاری می کرد.

گاهی صدایش آنچنان گوشخراش می شد که بسیاری گوش های خود را می گرفتند. ببینید مواد توهم زا با یک استعداد موسیقی چه کرد و چه بلایی بر سرش آورد!

حضور افیون در سینما

همین فرد که همیشه متوهم بود و در عالم هپروت سیر می کرد، بی اخلاقی های فراوانی کرد و به زنانی نیز جسارت.

حالا این فرد مستعد، اما متوهم، پیامی پخش و از بی اخلاقی های خود عذر خواهی کرده است. شکی وجود ندارد که این معذرت خواهی نیز از سر توهم بوده است!

این مواد افیونی و دیگر مخدرات چه جادویی دارند که افراد مستعد را به سوی خود جلب کرده و به روز سیاه می نشانند؟!

متاسفانه، امروز در عرصه سینما، تلویزیون، تئاتر و… کشور، تعداد افرادی که با مواد توهم زا متوهم می شوند، بسیار بیشتر از پیش از انقلاب شده است.این معضل به خاطر این است که مسوولان هنری کشور یا از این افراد حمایت کرده اند یا چشم روی این بی اخلاقی ها بسته اند!

شنیده ایم، برخی از افراد متوهم، پشت صحنه بعضی از فیلم ها و سریال ها، بدون ترس و پیش چشم همه، تجدید توهم می کنند! دردی بزرگ تر از این وجود دارد؟!

برای همین است که در تمام عرصه های هنری دچار ضعف مفرط شده ایم. متاسفانه تعداد افراد متوهم آن قدر زیاد شده که هنرمندان سالم و بااخلاق کمتر به چشم می آیند. این یعنی مصیبتی بزرگ!