مریلین مونرو: برخیز نمازت را بخوان!| طنزی منتقدانه از دنیای بازیگران ایرانی

بیست سال بیشتر است که در عرصه مطبوعات با کسی به گفت و گو ننشسته ‌ام. سعی می‌کنم در حال و اوضاع امروزی عرصه به اصطلاح هنر ایران، همچنان از آن پرهیز کنم، اما وقتی مریلین مونرو نیمه‌های شب برای مصاحبه آمد نتوانستم جواب رد به او دهم، به دو دلیل، اول اینکه ایرانی نبود، دوم اینکه مریلین مونرو بود!

در ابتدای مصاحبه گفت: نمی‌خواهم مانند خبرنگاران دیگر سوالات فقط درباره من باشد. می‌خواهم جهانی گفت‌وگو کنیم!

از او پرسیدم نظر شما درباره بازیگران ایرانی چیست؟

کمی مکث کرد و گفت: راستش را بخواهید من هنوز، بازی ای به عنوان هنر از آنان ندیده‌ام که بخواهم نظری بدهم!

پرسیدم: یعنی تاکنون هیچ فیلم ایرانی ندیده‌اید؟

گفت: از آن زمانی که به دیار برزخ کوچ کرده‌ام، تقریباً تمام فیلم‌های ایرانی را به اجبار به خوردم داده‌اند. منظورم این بود که بازیگران ایرانی نقش بازی نمی‌کنند، بلکه ادا در می‌آورند، به خصوص بازیگران زن.

+ می‌توانید بیشتر توضیح دهید؟

– برخی از بازیگران ایرانی همواره در هپروت سیر کرده و جای بازی ادا در می‌آورند. برای همین بازی آنان به دل نمی‌نشیند و موفقیت جهانی به دست نمی آورند.

شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید

+ دلیل این کار چیست؟

– دلیلش واضح است. اغلب آنان به جای اینکه وقت صرف هنر کنند، بیشتر به خود می‌پردازند، یا جلوی آینه هستند یا در اتاق‌های جراحی زیبایی! آنان باید بدانند تماشاگران خود واقعی‌شان را می‌پسندند، نه چهره‌های بزک کرده و عمل کرده!

+ شما تن به جراحی ‌های زیبایی داده‌اید؟

– چرا باید این کار را بکنم وقتی زیبایی طبیعی دارم؟! من چندان زیبا نبوده و نیستم، اما ملاحت خاصی که در وجودم موج می زند، شهره آفاقم کرده است.

+ این خال شما طبیعی است یا مصنوعی؟

– زبان‌تان را گاز بگیرید! طبیعی طبیعی است. مگر من مثل بعضی از بازیگران ایرانی هستم که اول بروم خال‌هایم را بردارم، بعد بروم جای دیگری خال بکارم؟!

+ شما چه پیامی برای بازیگران ایرانی، به ویژه زنان دارید؟

– از آنان می‌خواهم، بیشتر از آنکه مقابل آینه بنشینند و به سر و صورت خودشان ور بروند یا در فضای مجازی خودنمایی کنند، به تمرین بپردازند تا بازی آنان روز به روز بهتر شود، زیرا هیچ بازیگری مقابل آینه یا در فضای کذایی معروف نمی‌شود، بلکه روی پرده‌ های عریض به شهرت می‌رسد. دیگر اینکه در نقش‌های خود، این همه «ننه من غریبم» بازی در نیاورند! مقابل دوربین، خودشان باشند و خود واقعی‌شان را برای تماشاچی به تماشا بگذارند.

خواستم سوال بعدی را مطرح کنم که گفت: نزدیک اذان است، برخیز نمازت را بخوان!

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

36 − 30 =