از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر یادگاری که در این گنبد دوار بماند
بعدازظهر یکشنبه چهاردهم / شهریور/ نود و پنج « شب کامبیز روشن روان » با سخنرانی«فریدون شهبازیان»،«اسماعیل واثقی»،«محمد سریر»،«اسماعیل تهرانی»،«کیوان ساکت»،«فاضل جمشیدی»،«بیژن بیژنی» و«کارن همایون فر» و با اجرای موسیقی زنده در کانون زبان فارسی «بخارا»برگزار شد.
«کامبیز روشن روان» موسیقیدانان را رشته ی اتصال با عالم بالا دانست و گفت:موسیقدانان آنانی هستند که آنچه در عالم بالا می شنوند را با زبان ساز و کلام به زمینیان منتقل می کنند و این همان صدای سخن عشق است.
وی گفت:این هنر والا هنر درونی انسان و عاملی فطری است که حتی نوزاد در بدو تولد نیز با نوعی موسیقی به دنیا می آید و شنوایی و گوش نیز اولین عضوی است که در دوران جنینی شکل می گیرد و بیشتر تئوریسین های موسیقی بر این باورند که موسیقی را باید نه ماه قبل از تولد آموخت.
موسیقی های ماندگارش را در سینما و فیلم های «مسافر» ،«کیا رستمی» در سال ۱۳۵۳ ،«ملکوت»،«امیرکبیر»،«تاتوره»،«بچه های طلاق»،«گلهای داوودی»و…که در مجموع ۱۱۶ اثر موسیقی فیلم وبا موسیقی روی اشعار «یادگاردوست»،«ساقی نامه»،«شهرام ناظری»،«دود عود»،«دیلمان»،«استاد شجریان»،«هفت سین»،«محمد اصفهانی»،«دیدی که رسوا شد دلم»،«علی رضا قربانی»،«نهان خانه دل»،«بیژن بیژنی»و…را میتوان به یاد آورد.
خالق موسیقی «گل های داوودی» در ادامه گفت:مقالاتی که در مجله ی بخارا به چاپ می رسد قلم مفاخر و اساتید فرهنگ،ادب و هنر این سرزمین است که بی ادعا قلم می زند و جای این بزرگان به دلیل اینکه نمی خواهند خود نمایی کنند و همین طور جنبه ی تجاری در دیگر رسانه ها خالی است اما «بخارا »شرایطی را فراهم آورده که مفاخر این سرزمین مقالات خود را در این مجله به چاپ می رسانند و این حاکی از معرفت «علی دهباشی» است که بی منت و بدون امکانات و به تنهایی خود را وقف فرهنگ، هنر و ادب این سرزمین کرده است و این امر ستودنی ست.
آفریننده ی مویسقی«امیر کبیر»این طور ادامه داد: با توجه به شرایطی که در آن زندگی می کنیم و نوع نگاه به موسیقی ملی ایران، حضور هنرمندان بسیار ارزشمند است همچنین ایشان تشکر ویژه ای را از گروه اجرا کننده ی موسیقی و تنظیم کننده ی آن «رضا مرتضوی»، اکه توانسته بود پنج اثر «روشن روان» را با مهارت در یک قطعه تنظیم کند را داشت.
«فریدون شهبازیان» آهنگ ساز و تنظیم کننده اکثر آثار «شجریان» و «محمد اصفهانی» و… نیز در این مراسم گلایه های را مبنی بر ناملایماتی را که در موسیقی کشور می بیند و اتفاقاتی را که دلش را به درد می آورد بیان کرد و گفت:« محیط موسیقی اصیل ایرانی را پاک و منزه نگه داریم و ریتم درونی موسیقی را بکاویم».
«شهبازیان» سخنرانی خود را این گونه به پایان رساند:
روزگارا، تو اگر سخت به من می گیری
با خبر باش که پژمردن من آسان نیست
گرچه دل گیر تر از دیروزم
لیک باور دارم،دلخوشی ها کم نیست
زندگی باید کرد.
همچنین دیگر مهمانان نیز به ترتیب با وصف و قدردانی از زحمات پنجاه ساله ی «کامبیز روشن روان» شب او را نکو داشتند و مراسم با اجرای «کیوان ساکت» از اساتید تار با قطعه ای به افتخار«کامبیز روشن روان» به پایان رسید.
ب.
