صداوسیما و پارادوکسهای جدید تبلیغات تجاری| المانهای نظام سرمایه داری در حکومت دینی

 

پخش بی رویه ی آگهی های بازرگانی و تبلیغات تجاری قبل و حین مسابقات فوتبال و تأمین هزینه های تولید برنامه های تلویزیون توسط اسپانسرهای مختلف به خصوص شرکتهایی با منشأ های غیر شفاف و قرعه کشی های برنامه های سرگرم کننده مانند خندوانه و نظایر آن انتقادهای جدّی در حوزه ی ارتباطات رقم زده است. آنچه می خوانید یادداشت کوتاهی است که «علیرضا دباغ» پژوهشگر فرهنگی و منتقد رسانه ای، در صفحه اینستاگرام خود منتشر و در اختیار «سرزمین هنر» نیز قرار گرفته است.

این روزها بینندگان تلویزیون برای دیدن یک مسابقه فوتبال علاوه برتبلیغات تجاری مستقیم که‌ گاه تا ۲۰ دقیقه طول می کشد مدت نامحدودی هم به طور مستقیم مورد اصابت تبلیغ اپلیکیشنها و سایر اسپانسرهایی قرارمی گیرند که محل درآمدشان به وضوح از جیب همین ملت تأمین می شود. امّا دائماً تلقین می شود که اسپانسرهای مهربان آنها را باقرعه کشی های مختلف مورد نوازش قرار می دهند. این تبلیعات و این قرعه کشی ها لااقل از دو بعد خلاف صریح شعارهای انقلابی و اسلامی است.

۱-تبدیل جامعه انقلابی به جامعه مصرفی
۲-رواج فرهنگ بخت و اقبال یا شرط بندی

برای من که در سن ۸ سالگی انقلاب اسلامی را دیدم خاطرات مبهمی از دوران ستمشاهی به یادگارمانده است که اتفاقاً دو مورد آن را خوب به یاد دارم.
اول تبلیغ و مصرف گرایی به همراه اختلاف طبقاتی؛ و دوم بلیطهای بخت آزمایی -با همه جذابیتی که یک شبه پولدارشدن برای هر کسی به خصوص کودکان ونوجوانان داشت- که هردو از پاشنه آشیلهای سیستم فرهنگی دوران‌ پهلوی به حساب می آمدند و انقلابیون از هرسو به آن اعتراض می کردند.

مورد اول ازسوی دانشگاهیان مورد حمله قرارمی گرفت و مورد دوم ازسوی حوزویان.

اکنون باید پرسید اگر دانشگاهیان وا داده اند و درباره پخش بی حساب و کتاب تبلیغات تجاری و رواج مصرف گرایی بعنوان محصول یک جامعه سرمایه داری در تلویزیون سکوت کرده اند؛ علمای اعلام از چه رو لب به انتقاد از رواج بخت آزمایی های نوین در صداوسیما نمی گشایند؟!

جیفه دنیا به چند می ارزد؛ والله اعلم!

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

− 3 = 1