سهراب شهید ثالث نمرده است

سهراب شهید ثالث فیلمساز نوگرای ایرانی که در اوج دوران شکوفایی هنریش دیده از جهان فروبست و به جهان باقی پاگذاشت هنوز ابعاد ناشناخته ای از آثارش را برای ما باقی گذاشته است. آنچه می خوانید متن پیام«امیر نادری» کارگردان پرآوازه ی ایران است که به مناسبت اکران فیلم مستند «سفر سهراب» ساخته «امید عبدالهی» در اختیار خبرگزاری ایسنا قرار گرفته است و به مناسبت سالگرد درگذشت سهراب شهید ثالث در «سرزمین هنر» بازنشر داده می شود.

«دوست من»

فیلم «سفر سهراب» حال مرا عجیب دگرگون کرد. از صحنه هایی که شهیدثالث راحت صحبت می کرد و نوع نگاهی که به زندگی، به مرگ، به هستی، به رفتن و ماندن داشت، لذت بردم و چقدر تصاویر آرشیوی خوبی در فیلم وجود دارد که در آنها شهیدثالث درباره شیوه کار و طرز فکرش حرف می زند.

به عقیده من سهراب شهیدثالث اصلاً نمرده است.

آدمی بود که خیلی زود آمد، خیلی زود رفت، ولی برای همیشه ماند. چقدر لذت بردم از دیدن لحظاتی که در فیلم «سفر سهراب»، دوست من صریح و صادقانه درباره خودش و فیلم هایش حرف می زد. وجود سهراب شهیدثالث برای من مانند موتسارت در موسیقی است.

یک نوع آمدن و رفتن سریع که جای پا و طرز فکرش برای همیشه باقی می ماند. می خواهم بگویم آقای شهیدثالث هر روزی که فیلمساز جوانی در هر گوشه ای از این سرزمین به یاد شما باشد و فیلمی بسازد که در آن خودش را به آنچه شما می خواستید نزدیک کند، آن روز متعلق به شماست. هر زمان که می خواهند فیلم خوبی نشان دهند و به آدم هایی که قبلاً در این سینما کار کردند و زحمت کشیدند فکر کنند، آن روز متعلق به شماست. نه تنها من بلکه افرادی مثل عباس کیارستمی شاهد بودیم که شما این نوع سینما را در چه زمانی بنا کردید.

وقتی داشتم به شهیدثالث فکر می کردم به یاد عباس کیارستمی هم افتادم و واقعاً قلبم درد گرفت. انگار زندگی دارد این عزیزان را از ما پس می گیرد و این موضوع خیلی عجیبی است. اما چقدر خوب است که از آدمها شعر، نقاشی، کتاب و یا یک فرزند خوب می ماند و از شهیدثالث فیلم های خوب در سینما به یادگار مانده است.

سهراب شهیدثالث با دو فیلمی فوق العاده ای که در ایران کارگردانی کرده، به نوعی راهگشای سینمای مدرن در ایران بوده و بارها گفتهام که شهیدثالث پدر واقعی سینمای مدرن ایران است. البته فیلم های مهمی هم در آلمان ساخته است که من تعداد زیادی از آنها را دیدم و یادم می آید که تلاش زیادی کردم آنها را در نیویورک نشان دهیم. اما متاسفانه نتوانستیم نسخه های خوبی از فیلم ها پیدا کنیم. ولی حالا شنیدم امکانی فراهم شده تا آثار آلمانی او در ایران دیده شود که این یک فرصت عالی است. کات.»