سریال نفس شیرین | تلخ کردن کام مخاطب

سریال نفس شیرین، ساخته ی سیامک خواجه وند، به مناسبت ایام محرم از شبکه ی ۳ سیما پخش می شود. آنچه می خوانید نقدی از جبار آذین منتقدو مدرس سینماست بر این سریال

نفس شیرین تلویزیون کام مخاطب راتلخ کرد!

جبارآذین

سریال نفس شیرین که به دلیل همنامی با فیلم سینمایی نفس و جدا کردن خود ازاین فیلم، واژه شیرین رابه نفس اضافه کرده، نام یک سریال سطحی و ناچسب خانوادگی و اجتماعی است که باساختار هنری متوسط و داستانی نه چندان تازه و همچنین محوریت یک کودک به نام نفس درحال پخش از تلویزیون است.

این سریال هم فارغ ازهرگونه نوآوری و حرف های جدید، مانند اغلب سریال های متوسط و ضعیف و نحیف سیما در فیلمنامه ، شخصیت پردازی، فضاسازی، کارگردانی حرفه ای و بازی های معمولی بازیگرانش، هیچ حرفی برای گفتن ندارد.

تکرار مشکلات خانوادگی

تکرارملال آور و غیر جذاب حوادث و رخدادهای ریز ودرشت کمرنگ و پر رنگ بخشی از زندگی کاراکتر های اصلی سریال جز در مسیر تکرار و حرف ها و زندگی های سطحی بارها به نمایش درآمده در تلویزیون، راهی به سوی جذب مخاطب طی نمی کند. یک اثرخانوادگی و اجتماعی تلویزیونی بویژه در قالب سریال، افزون بر امتیازهای هنری و تصویری و وفاداری به ژانرهای اجتماعی و خانوادگی باید در مضمون و محتوا هم ازکم گفته ها و ناگفته ها بگوید،و گرنه تکرار مسایل و مشکلات بی رمق خانه و خانواده، نه فقط تماشاگر را راضی نمی کند که دردی از دردهای نبود سریال های خوب در تلویزیون و فقر سریال سازی قوی این سازمان، درمان نمی کند.

تلخکامی یا شیرینی

سریال نفس شیرین با انواع تلخی های ردیف شده در این سریال،علاوه بر اینکه شیرین نیست که کام مخاطب را هم تلخ می کند.به راستی چه لزومی دارد،مدیران سیما برای نشان دادن فعال بودن خود و رونق آنتن های تلویزیون، هرچیزی را تحت عنوان سریال وارد جدول کاری خود و برنامه های تلویزیون کنند!؟ صداوسیما با این دست سریال های پیش پا افتاده می خواهد با سریال های ماهواره ای رقابت کند و باعث دوری ماهواره بین ها از آثارخارجی شده و آن ها رابه سوی سیمای کشور دعوت نماید؟!

سریال نفس شیرین
سریال نفس شیرین

سریالهای نازل و مخدوش

متأسفانه سیما های سریالی به نمایش درآمده در سازمان صدا و سیما، از نظر هنری و اجتماعی مخدوش تر و نازل تر از آن هستند که توانایی رویارویی با ضعیف ترین سریال های ترکیه ای و آمریکایی و..راداشته باشند.صدا و سیما با این نوع برنامه و سریال سازی، فقط به سوی ترکستان می رود. آیا مدیران و مسؤلان صدا و سیما هنوز هم نمی خواهند از خواب برخیزند و با رها کردن نگاه ها و تفکرات دهه های سپری شده، به فکر ایجاد تحولات اساسی در این سازمان و تولیدات آن باشند .بدیهی اینکه تلویزیون با چنین روند،هرگز نخواهد توانست حتی در جهت سرگرم سازی مخاطب گام بردارد، چه رسد ارضای آن ها با تولید آثار برجسته!

روزگاری در همین سیما به همت هنرمندان حرفه ای،گاه آثار خوب و شاخص ساخته می شد و هنوز هم برخی سریال های سال های دور مثال زدنی اند.چه شده صداو سیما به فلاکت کنونی گرفتارآمده و آن هنرمندان حرفه ای وکار بلد اکنون کجا هستند ؟ جاهایی از کارسیما اشکال بزرگ دارد،آیا بهتر نیست با تحلیل وخود نگری و استفاده ازتجربیات و دستاوردهای جدید تلویزیون های جهان و نیازها و انتظارهای روز مخاطب، درفکر اصلاح و تحول خود باشد؟!

تلویزیون با بضاعت و تولیدات کنونی،فقط به دورشدن مردم از سیما وپیوستن آن ها به مشتریان ماهواره ها کمک می کند!

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

84 + = 88