«ستایش» مطلوب ،«مرضیه»ی مقبول و«ترور» ناموفق تلویزیون!
نگاهی به سه سریال در حال پخش از شبکه ها
«ستایش »، «مرضیه» و «ترور خاموش» ،نام سریالهای جدید در حال پخش تلویزیون اند. ستایش محصول همکاری “سعید مطلبی” کارگردان نام آشنای سینما و استاد فیلمنامه نویسی تلویزیون و سینما و “سعیدسلطانی” کارگردان کار بلد تلویزیون است.
فصل سوم «ستایش» گرچه در نخستین گام پخش خود، با مسأله ی گریم نامناسب، به ظاهر به جهت جلوگیری ازآسیب چهره! یکی از کاراکترهای اصلی سریال، حاشیه سازشد، ولی مانند دو فصل پیشین، از نوشتاری قوی با چینش استاندارد عناصر دراماتیک، در قالب فیلمنامه ای محکم و پرداخت شده و کارگردانی قابل تامل و بازی های درست هدایت شده برخوردار است.
«ستایش»، جدا از داستان و داستان سازی های خوب، شخصیت پردازی های اصولی و پذیرفتنی ،یک امتیاز فوق العاده هم دارد. خلق یک شخصیت کم نظیر، به یاد ماندنی و قابل باور به نام “حشمت فردوس “که دارای شناسنامه، هویت و ابعاد مختلف شخصیتی است، سبب شده تا این کاراکتر به یکی ازشخصیتهای نمایشی مانا در حوزه ادبیات نمایشی و تصویری تبدیل شود. درام اجتماعی ستایش،اثری دیدنی و ازنظرهنری،سریالی استاندارد و مطلوب است.
ملودرام خانوادگی واجتماعی «مرضیه» که بعد از پنج سال توقف ناخواسته “فلوراسام” و “مجیداوجی” تولید شده، همچنان در مسیرعلاقه و سلیقه و توانایی های نویسنده و کارگردان آن به آثار خانوادگی و اجتماعی و این بار با رویکرد متفاوت، محترم و غیر شعاری وغیر کلیشه ای به مفاهیم، باورها و ارزشهای محرمی و عاشورایی ساخته شده است و باز هم فلورا سام را در عرصه سریال سازی، گامی جلوتر نشان می دهد.
داستان پردازیهای ملموس، بازیهای مقبول از کاراکترهای پذیرفتنی، تعریف مناسب و مخاطب پسند ملودرام زندگی «مرضیه» و کارگردانی ریز بینانه همراه ظرافتهای پرداخت هنرمندانه زنانه،سریال مرضیه رابرای دوستداران آثار خانوادگی، اجتماعی و محرمی تماشایی کرده است.مرضیه یک اثر ارزشی، عاشورایی و خانوادگی و سریالی قابل احترام است.
«ترورخاموش» با ترور موضوع های خوب این سریال که در بستر سوژه کلیشه ای قاچاق مواد مخدر و جدال پلیس و قاچاقچی و در قالبهای آثار اجتماعی و معمایی و پلیسی امنیتی، لیکن به شکل و شیوه سطحی و شعاری نوشته و ساخته شده، همراه است. «ترور خاموش»، بیش از وفاداری به مقوله های قابل تحلیل و بررسی سریال، به شعار دهی و سطحی نگری و جنجال سازی و حاشیه پردازی توجه دارد.
اشاره به سوژه های کودک همسری، کنایه به پرستوبازی سیاسی!بهره گیری خام دستانه از گونه پلیسی و مباحث روانشناختی آدم ها و رخدادها و… در محدوده اشاره و کنایه مانده اند. سریال ترور خاموش در پرداخت سوژه ها، داستان سازیها و فضاسازی های نمایشی، ناتوان و از نظرکارگردانی قوی، جذاب و مانای یک اثر پلیسی و معمایی ناموفق است.
«ترور خاموش»، سریالی کوچک درباره معضل بزرگ موادمخدراست و تنها امتیازآن بازی های خوب «پرویز فلاحی پور»،«شایسته ایرانی»،«ستاره اسکندری» و بازیهای متوسط «سعیدراد» و «پریوش نظریه» است.
گرچه کارگردانی این سریال، برای «احمد معظمی» یک گام به جلو محسوب می شود و او را پخته ترنشان می دهد، ولی بدشانسی سریال «ترورخاموش»، آن است که پس ازسریال قوی و خوش پرداخت «گاندو» و ارایه نمایش و تصاویر بهتر و تماشایی تر نبرد نیروهای امنیتی، حفاظتی و انتظامی با اشرار قصه در آن،پخش می شود. این رخداد، باعث به چشم آمدن بیشتر ضعف های ترور خاموش شده است!
فیلمنامه و داستان ستایش برخلاف نظر نویسنده این سطور اصلا هم قوی نیست. پر از گاف است و گاهی دارای حربه های تکراری. همینکه پیرزن یا حالا زن میانسال داستان همسن پسرش هست و کارگردان به خواست بیشرمانه بازیگر برای عدم گریم تن داده است نشان میدهد برخلاف نظر نویسنده این خبر، کارگردان هم قابل نیست.