زامبی سازمانی ، آیا تا به حال درباره‌ی زامبی ها چیزی شنیده اید؟
زامبی سازمانی ، آیا تا به حال درباره‌ی زامبی ها چیزی شنیده اید؟ | مریم قاسمی | فرهنگ و ارتباطات | سرزمین هنر
زامبی ها موجودات افسانه ای در فیلم ها و کتابهای ترسناک هستند که پس از مرگ دوباره زنده شده اند و قصد جان انسانهای زنده را دارند.
با اولین گاز یک زامبی از بدن یک انسان، او را نیز به موجودی شبیه خود تبدیل میکند و در زمانی کوتاه، دسته ای عظیم از مرده های متحرک را تشکیل می‌دهند.
زامبی سازمانی پس از اینکه طی فرایندی از انسان به زامبی تبدیل می شوند؛ دیگر قدرت تفکر خود را از دست می دهند و کم کم با بی خردی، شهر را به ورطه نابودی می کشانند.
آیا شما با اینچنین موجوداتی در زندگی و سطح جامعه خود، درعمل، برخورد داشته اید؟؟!! آیا می توانید آنها را بشناسید؟
با تورق اذهان، نگرش ها و رفتارهای برخی از افراد، و متاسفانه برخی از ناهمکاران سازمانی، می توانیم ببینیم انسان هایی را که رویکرد فعالانه و سازنده ای نسبت به مشکلات ندارند.
زامبی سازمانی و بی تفاوتی شغلی
اگر در جمعی، کسی از نشانه های تغییر و پیشرفت سخن بگوید؛ او را به خوش خیالی متهم کرده و بی اعتمادی کودکانه به حرکت ها و تلاش ها را ترویج می دهند. در برابر انتقادهای سازنده دچار لاعلاجی می شوند.
امید و انگیزه ای برای حل مسائل و مشکلات ندارند و با عباراتی که به گوشتان آشنا ست همچون «مشکل یکی دوتا نیست!؟» ، «کار از این حرف ها گذشته» ، « خانه از پای بست ویران است» و نظایر آن، آنها را به فرهنگ و به سازمان خود، تعمیم می دهند.
این بینش، نگرش و طرز فکر و رفتار منتج از آن، نمونه ای از کنش و واکنش‌های زامبی‌های سازمانی هستند….
این ماجرا وقتی خطرناک می شود که اگر اندکی هوشیار نباشید؛ توسط این زامبی ها محاصره شده و بیم آلوده شدن ( گاز گرفته شدن) می رود… فکر می کنید چگونه؟ …اذهان را «مسموم» می‌کنند؛ «قدرت تفکر» و «انرژی امید» را سلب و «ترس» ، « ناامیدی» و « پوچ گرایی» را ترویج می دهند. ناگاه درمی یابیم که بدن ما سست شده، قدم های مان سنگین، تلخی عجیبی سراسر وجودمان را فرا گرفته، ساکت، منفعل، بی رمق و نگاه مان مات و خیره.
بیم آلوده شدن
یاس و ناامیدی در رگ و پی مان ریخته شده، و سپس در اذهان و درنهایت در قلوب ما نهادینه می شود و ما بیمار شده ایم…
بگذارید از زاویه دیگری نیز به موضوع با طرح این سوال هولناک که آیا من نیز زامبی هستم؟ بنگریم که واقعا لرزه به اندام ما می اندازد. واااای، یعنی من هم ..
یعنی من هم روزانه، به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه، یک یا چند پیام با القای « ترس»، «ناامیدی»، «افول» و «تعطیلی قریب الوقوع» تولید می کنم.
کافی ست که به محاوره های روزمره خود توجه کنیم. به جوک ها، به استعاره ها، به کنایه ها و سایر مراودات مان.
ریسک راهبردی:
۱. زامبی های سازمانی، شتاب تحقق ارکان جهت ساز و راهبردهای سازمانی را کاهش می دهند.
۲. زامبی سازمانی، موجب غفلت و غافلگیری راهبردی شده و سازمان را از گردونه رقابت خارج کرده و به ورطه نابودی می کشانند.
رهیافت ها(مدیریت ریسک های راهبردی):
۱. می گویند؛ افکار آدمی، میانگین افکار پنج نفری است که بیشتر اوقات خود را با آنها سپری میکند. خود را در محاصره زامبی های سازمانی قرار ندهید.
۲. اعتماد به نفس و خودباوری، روحیه سازندگی، تحرک و مدیریت جهادی را در سازمان بدمیم و زنده کنیم و با صلابت برای عبور از چالش ها و حل مشکلات حرکت کنیم.
