رادیو در ایران ۷۸ ساله شد

در میان شور و شعف اهالی رسانه رادیو در ایران ۷۸ ساله شد

درمیان شور و شعف هنرمندان، صداپیشگان پیشکسوتان رادیو،نویسندگان و منتقدان فرهنگی ادبی هنری کشور، «رادیو» وارد هفتاد و هشتمین سال حضور خود در ایران شد. دراین مراسم که به همت مجموعه رسانه ای سرزمین هنر و فرهنگسرای ارسباران برگزار شد معاون صدای رسانه ملی کیک تولد رادیو را برش زد و درشادمانی اهالی رادیو سهیم شد تا بر کرامت رادیو بیفزاید.

مراسم دومین جشن «ارمغان اردیبهشت» به مناسبت تولد ۷۸ سالگی رادیو  در حالی در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد که بسیاری از شخصیتهای فرهنگی هنری و اهالی رادیو از هرنقطه کشور خود را به خیابان جلفای تهران رسانده بودند تا بگویند چقدر این رسانه ی قدیمی را دوست دارند.

حمید شاه آبادی معاون صدای جمهوری اسلامی ایران هم که اولین سال حضور در رادیو را تجربه می کند با کوله باری از تجربه در رابطه با هنرمندان که از زمان مدیریت معاونت هنری وزارت ارشاداسلامی به صداوسیما آورده است با لبی خندان در این جشن حضور یافته بود.

مراسم با تأخیر آغاز شد اما همین تأخیر باعث شد دید و بازدیدهای پیشکسوتان رادیو با یکدیگر و بعد از آن دیدار نسل قدیم و نسل جدید رادیو که هدف اصلی برنامه امسال اعلام شده بود قبل از شروع رسمی مراسم محقق شود. عده ای روبوسی می کردند، گروهی بلند بلند می خندیدند بعضی ها هم با هنرمندان محبوب خود عکس سلفی می انداختند.

حدود ساعت۱۹:۵۰ محمد نصرآبادی (کارشناس مجری برنامه های اذان گاهی رادیو ایران) پشت میکروفون قرار گرفت تا به جای مجید حسینی دیگر کارشناس مجری این شبکه رادیویی آیاتی از کلام خدا را بخواند و دلها را به لطافت قرآن بیاراید.

آیات رحمانی ، اهمیت ابلاغ پیام را یاداور شد و بعد از آن همه به احترام سرود جمهوری اسلامی ایران قیام کردند. پس از سرود دو بانوی گوینده از دو شبکه ی رادیویی به روی سن آمدند تا نشان دهند انتقال تجربه در رادیو از نسلی به نسلی در یک خانواده ی هنرمند چگونه شکل می گیرد.مریم واعظ پور با دخترش نسیم رفیعی اجرای دومین جشن ارمغان اردیبهشت را برعهده گرفته بودند.

مادر و دختر متن زیبایی را خواندند و در پی آن صدای گوینده ی برنامه تقویم تاریخ در سالن پیچید:

هفتاد و هشت سال پیش در چنین روزی چهارم اردیبهشت ماه سال ۱۳۱۹ رادیو در ایران تأسیس شد….

اعلام گوینده که تمام شد حضار در صحنه با مردی روبرو شدند که حدود نیم قرن صدایش به ذکر مولاعلی ع در رادیو شنیده می شود. عباس شیرخدا پیر شده بود اما همچنان در فراز و برقرار می سرود.

او ابتدا به تسبیح یزدان آغاز کرد و سپس اشعاری در تجلیل از رادیو و رادیوییها سرداد اما همه منتظر بودند تا کار اصلیش را بشنوند. اشعاری در مدح مولا علی(ع)

شیرخدا دلها را که تکان داد وقت آن رسید که مسؤل برگزاری مراسم پشت تریبون قرار گیرد . علیرضا دباغ مدیر مسؤل مؤسسه فرهنگی دیجیتال پژوهندگان امید سرزمین هنر و سردبیر وبسایت honarland.ir تهیه کننده قدیمی رادیو گفته هایش را با بیتی از حافظ آغاز کرد که:

معاشران گره از زلف یار باز کنید

شبی خوش است به این قصه اش دراز کنید

حضور خلوت انس است و دوستان جمع اند

و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید

 امیدوارم که این جمع دوست داشتنی پیشکسوت رادیو همیشه مستدام باشد. در این مراسم آمدیم تا از رادیو بگوییم و بشنویم. سال گذشته از مدیران صدا و سیما دعوت کردیم اما کسی نیامد به جز دونفر خانم دکتر جلالی و دکتر خیامی که هر دو رفته بودند سیما و چون عرق رادیویی داشتند آمدند در این مراسم خوشحالم که شما این جمع را از خودتان دانستید و امیدوارم این جمع هم از این پس شما را از خودشان بدانند و دانسته اند.

دوستی و مودت است که ما را کنار هم قرار داده است.با همه سختی ها دوستان رادیویی کنار هم هستند .تشکر می کنم از اساتید عزیز و امیدوارم قدر لحظاتی که با هم هستیم را بدانیم . سالهای گذشته ابتکاری در رادیو بود به نام جشنواره تولیدات رادیویی. در آن جشنواره همه کنار هم جمع می شدیم. البته گاهی نقص هایی وجود داشت. ما هم گاهی خرده می می گرفتیم و انتقاداتمان را مطرح می کردیم. اما حسن آن جشن ها این بود که همه کنار هم جمع می شدیم و گپ و گفت داشتیم و بسیاری از مشکلات هم حل می شد.

برخی می پرسندشما چرا این برنامه  ارمغان اردیبهشت را انجام می دهید و طی چه ملاکهایی افراد را برای تقدیر انتخاب می کنید.باید در پاسخ بگویم این تقدیرها دلیل و ملاک نمی خواهد این یک مسابقه نیست که ملاکهای پیچیده لازم داشته باشد.ما می خواهیم دور هم باشیم سالی یک بار جشن بگیریم و در این جشن هرسال نوبت یکی از اهالی رادیو هست که یاد و تجلیلی از اوشود.هدف از تجلیل از پیشکسوتان این است که فضایی فراهم باشد تا عزیزان پیشکسوت و اعضای جوان رادیو کنار هم باشند تا پیوندی بین نسل قدیم و نسل جدید ایجاد بشود.

اما دونکته ی دیگر درباره صداوسیما اول اینکه رادیو و تلویزیون هر دو یک مجموعه هستند اما همیشه به تلویزیون توجه بیشتری می شود تا رادیو. مدیران صدا و سیما به جز در جشنواره تولیدات رادیویی در جمع اصحاب رادیو دیده نمی شوند. چرا در روز رادیو رییس صدا و سیما به جمع رادیویی ها نیامد؟البته این مربوط به رییس این دوره نیست همیشه همین بوده.

سازمان صداوسیما سازمان بزرگی است با پشتوانه ای قوی، اینکه امروز صدا و سیما با مشکلات زیادی رو به رو شده اصلاً خوب نیست. زمانی که طرح های خوبی که در ذهن عزیزان پیشکسوت ماست به مدیران ارائه می شود می گویند اسپانسر نداریم. این باعث می شود که انبوهی از طرحها در ذهن خلاق هنرمندان بماند و هیچ وقت به منصه ظهور نرسد.

باز هم از همگی تشکر می کنم به خصوص از دوستان ارجمند فرهنگسرای ارسباران از مدیران این مجموعه تا روابط عمومی و بقیه بخشها امیدوارم شب خوشی را داشته باشید و به همگی در این جمع خوش بگذرد.

پس از این سخنان کلیپی پخش شد با یاد رادیوییهایی که سال قبل دیده از جهان فروبستند:

خانمها: مهتاب امینی و فروزنده اربابی
آقایان:اسد امرجی، سید امیر کطاییان؛مهران دوستی؛فریدون ارکانی؛نادر گلچین؛فرهاد صابر ،اسد امرجی ،نصرت الله بابایی

برای شادی روحشان صلوات

 

پس از آن مجری برنامه نسیم رفیعی، دکتر شاه آبادی معاون صدای جمهوری اسلامی ایران را به جایگاه فراخواند تا دربین رادیوییها چند کلمه ای صحبت کند.اگر چه ایشان چندان مایل به سخنرانی نبودند اما به احترام این دعوت به پشت تریبون رفت و روز رادیو را تبریک گفت:

نگاه من به اصحاب رادیو نگاه به اصحاب خرد است. چه زمانی که از دور در تعامل بودم چه الان که از نزدیک در ارتباط هستیم همیشه حسم این بوده که با یک قشر باسواد و فرهیخته روبه رو هستیم. هرچه بیشتر به این عزیزان نزدیک شدم احساس کردم روزگار بهتری برایم در حال رقم خوردن است. همه دوست دارند در زندگی مصاحبت آنها با کسانی باشد که از آنها چیزی یاد بگیرند. شاکله شخصیتی ما در ارتباط با افرادی است که با آنها حشر و نشر داریم. به خدمتگزاری به اصحاب رادیو افتخار می‌کنم و امیدوارم بتوانم به مردم خدمت کنم و در معرفی سبک زندگی مردم و ارتقای فرهنگ از طریق صدا و تریبون رسانه کاری کنم.

در چهار اردیبهشت امسال این اقتضا وجود داشت تا کار ویژه ای انجام شود اما بنا بر دلایلی نشد این اتفاق بیفتد. رییس سازمان بیش از همه علاقه مند به نشست با رادیویی هاست که امیدوارم به زودی این امر محقق شود.

آن چیزی که بیش از هر چیز همکاران ما را گله مند کرده عدم رعایت شأن اصحاب رادیو است . مشکلات معیشتی و غیره همیشه وجود داشته و من هم معجزه گر نیستم اما خوشحالم سال ۹۷ را جوری آغاز می کنم که سازمان، دیون معوقه به عزیزان ندارد. معتقدم مهمترین امر این است که کرامت انسانی به رادیو باید برگردد. اعتلا و شأنیت و منزلت رادیو باید حفظ بشود و در رادیو بدانیم که عنصر دوم نیستیم.

سخنان دکتر شاه آبادی کوتاه و گویا بود عزمش برای تکریم اهالی رادیو جزم است پس با تشویق زیاد حاضران تریبون را ترک و درکنار اهالی رادیو نشست تا از برنامه های جشن دیدن کند

این گزارش ادامه دارد…