سرود دهم سرو قامتان یا «اینک دربهارآزادی» سرودی ماندگار از ایل بختیاری
همه ی آن ها که اهل شنیدن موسیقی محلی هستند ،حتما آلبوم «مال کنون »با صدای مسعود بختیاری را شنیده اند . آلبومی که به گفته ی اهل فن جزو بهترین های موسیقی محلی در چهار دهه ی اخیر است . این آلبوم را مرحوم «عطا جنگوک» منتشر کرده است .
استاد چیره دست تار و سه تار که از سال ۱۳۸۹چهره در نقاب خاک کشیده است . مردی که برای نگه داشتن موسیقی محلی و مخصوصا موسیقی بختیاری تلاش های بسیاری کرد و نه تنها در این عرصه آثاری به یاد ماندنی بر جای گذاشت ، بلکه آلبوم‌های چشم به راه (خواننده: شهرام ناظری)، همسایه (خواننده: علی رضا افتخاری) و سرو و ماه (خواننده: بهرام باجلان) از ساخته‌های عطا جنگوک در زمینه موسیقی سنتی ایران است . اما اثر ماندگار دیگری هم از « عطا جنگوک »بر جای مانده است . سرود ” اینک در بهار آزادی ” که جزو آواهای ماندگار اول انقلاب است .
سعی «جنگوک» دراین اثر تلفیق میان همخوانی و موسیقی ملودیک است . چرا که اغلب سرودهای اوایل انقلاب بر روی مارش های نظامی خوانده می شوند و یا ریتم هایی این چنین دارند . از آن جا که خود جنگوک هم نوازنده ی چیره دست تار است ، پس در این سرود هم نقش قابل توجهی به این ساز داده است . اما خوب است شعر این سرود را هم همراه شنیدن مرور کنیم
سرو دگرقد نکشیده که مجنون شد
یک گل دیگر ز گلستان وطن ما در خون شد
تا که رسی بر سر چشمه ی آزادی
بس دل و دیده که بسان این چشمه ی جوشان پر خون شد
اینک در بهار آزادی، باشد جای سرو و گل خالی
دشمن ما منطق ضد بشر دارد
از من و تو بس که چه مال و چه زر دارد
بهر وطن، نوکر اجنبی خود تو بگو چه ثمر دارد
وقت آن رسیده تا دمد از دل خاک
لاله های نوجوانان خفته به خاک
برخیزید به تفنگ و به خنجر و مشت
بشکافید همه سینه و پهلو و پشت
باید دشمن وطن میرد
آید نشاط برزگر
آید سرور کارگر
طی شد شب سیاه مان
آید سپیده ی سحر
آید بسی بهار و خون شود خزان
اینک در بهار آزادی
باشد جای سرو و گل خالی
دشمن ما منطق ضد بشر دارد
از من و تو بس که چه مال و چه زر دارد
بهر وطن، نوکر اجنبی خود تو بگو چه ثمر دارد
خانه اش سازیم ویران ویران
میشود آباد ایران ایران
اینک در بهار آزادی
باشد جای سرو و گل خالی
