حسین جنتی شاعر نسل جوان و اشعار انتقادی و اجتماعی اش

ویدئو | شعرخوانی در محضر رهبر انقلاب

حسین جنتی شاعر نسل جوان است که به سرودن اشعار انتقادی و اجتماعی شهرت دارد. او بیش از آنکه دهه ی پنجاهی باشد دهه ی شصتی به حساب می آید.

او اهل ورامین است و با نکته بینی به رصد وضعیت فرهنگی و اجتماعی جامعه ی خویش می نگرد. در ماه مبارک رمضان سال ۱۳۹۴ وی جزو شاعران مهمان در ضیافت افطار رهبر انقلاب اسلامی در حسینیه ی امام خمینی بود که موفق به خواندن اشعار خود در این جمع شد که مورد تفقد رهبری قرارگرفت.(فیلم این شعرخوانی را ببینید).

شعرخوانی حسین جنتی در محضر رهبر انقلاب

خبرهایی از شاعر

هفته ای که گذشت خبرهایی مبنی بر دستگیری وی در اصفهان منتشر شد که هنوز رسماً دلایل این دستگیری اعلام نشده است. با این حال جامعه ی فرهنگی هنری کشور به این موضوع واکنش های مختلفی داشته است.

آنچه در زیر می خوانید نوشته ای از محمدکاظم کاظمی شاعر افغان تبار و عضو گروه علمی برون‌مرزی فرهنگستان زبان و ادب فارسی است که در قالب یادداشتی در کانال تلگرامی اش دربارۀ بازداشت «حسین جنتی» ، چنین نوشته است.

یادداشت محمد کاظم کاظمی

حسین جنتی بازداشت شده است. جرمش را دقیق نمی‌دانم و به همین دلیل قضاوت نمی‌کنم. اگر به خاطر شعرش بوده است، هم نمی‌دانم چه شعری گفته است و خوانده است. ولی در شعرهایی که پیش از این از او دیده‌ام بی‌پروایی‌اش در انتقاد از همه چیز و همه کس مشهود است.

من همنشین و رفیق نزدیک حسین جنتی نبوده‌ام. نگرش و رویکرد ما در مسائل مربوط به اجتماع و سیاست شاید بسیار هم متفاوت و در مواردی متضاد باشد. ولی شعرهایش را دوست دارم، هم به خاطر قوت و استواری شعرها و هم به دلیل وجه اجتماعی آن.

در این زمانه‌ای که بسیار شاعران یا به تغزل‌ و یا به مدح و منقبت‌های تجلیل‌آمیز و نه موضع‌مند گرویده‌اند، وجود کسانی مثل حسین جنتی مغتنم است و کامل‌کنندۀ ترکیب محتوایی شعر امروز.

همچنان که ما در شعر دیروز، هم حافظ و سعدی داشته‌ایم و هم سنایی و ناصرخسرو؛ هم مولانا جلال‌الدین داشته‌ایم و هم سیف فرغانی، شعر امروز هم به شاعرانی با گرایش‌های گوناگون نیاز دارد. بله، گاهی این گرایش‌ها شدید است و لحن‌ها تند، ولی بالاخره بسیاری مواقع همین شاعر جماعت‌اند که می‌توانند جامعه را با نقدهای خویش نسبت به آسیب‌ها آگاه کنند.

بعضی دوستان در حمایت از حسین جنتی گفتند که «جای شاعر زندان نیست» و بعضی هم البته پاسخ دادند که شاعران نباید یک حصار و حاشیۀ امن به نام «شاعری» داشته باشند. قانون و عدالت باید برای همه باشد.

سرودن را جرم نپنداریم

ولی من می‌گویم حق شاعر زندانی شدن به خاطر شعرش و فکرش نیست. بله اگر شاعری جرمی و جنایتی انجام داد، همانند دیگر آدم‌ها شایستۀ رسیدگی است، ولی سرودن را جرم نپنداریم، ولو حاوی انتقادهای تند باشد.

به خاطر داشته باشیم که هیچ‌گاه یک شاعر نظامی را سرنگون نکرده است، ولی بسیار حکومت‌ها به خاطر آزردن شاعران در تاریخ بدنام شده‌اند. من فکر می‌کنم حتی در دایرۀ انقلاب اسلامی و برای حفظ نظام نیز می‌باید این تنوع و ترکیب متفاوت و حتی گاه متضاد در میان شاعران را پذیرفت و آن را تحمل کرد.

به نظرم شایسته است اگر شاعری انتقاد درستی دارد به آن توجه کنند و اگر هم انتقادش از دایرۀ پذیرش بیرون است، آن را تحمل کنند. هزینۀ زندانی ساختن یک شاعر حتی به خاطر تندترین شعرها، بیشتر از هزینه‌ای است که سرایش و انتشار آن تندترین شعرها بر نظام تحمیل می‌کند.

 

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

18 + = 20